תהלים
/116:1 איך האָב ליב גאָט, װײַל ער האָט געהערט מײַן קָול און מײַנע געבעט.
/116:2 װײַל ער האָט נײג זײַן אױער צו מיר, דרום װעל איך אים רופֿן
װי לאנג איך לעב.
/116:3 די צער פֿון טױט האָבן מיך אַרומגענומען, און די פּײַן פֿון גיהנום האָבן זיך אָנגענומען
איך: איך געפונען קאָנפליקט און צער.
/116:4 און איך האָב גערופֿן דעם נאָמען פֿון גאָט; ה\', איך בעט דיך, מציל
מיין נשמה.
/116:5 חן איז גאָט, און צדיק; יאָ, אונדזער גאָט איז רחמנות.
/116:6 גאָט היט דעם פּשוטן, איך בין גענידערט געװאָרן, און ער האָט מיר געהאָלפֿן.
/116:7 קער זיך אום צו דײַן רו, מײַן זעל; װאָרום גאָט האָט געטאָן גרױס
מיט דיר.
/116:8 װאָרום דו האָסט מציל געװען מײַן זעל פֿון טױט, מײַנע אױגן פֿון טרערן, און מײַן זעל.
פֿיס פון פאַלינג.
/116:9 איך װעל גײן פֿאַר גאָט אין לאַנד פֿון די לעבעדיקע.
/116:10 איך האָב געגלױבט, דרום האָב איך גערעדט;
/116:11 איך האָב געזאָגט אין מײַן יאָגעניש: אַלע מענטשן זײַנען ליגנער.
/116:12 װאָס זאָל איך געבן צו גאָט פֿאַר אַלע זײַנע פֿאַרדינסטן צו מיר?
/116:13 דעם כּוס פֿון ישועה װעל איך נעמען, און רופֿן דעם נאָמען פֿון גאָט.
/116:14 מײַנע נדרים װעל איך צאָלן צו גאָט אַצונד פֿאַרן פּנים פֿון זײַן גאַנצן פֿאָלק.
/116:15 טײַער אין די אױגן פֿון גאָט איז דער טױט פֿון זײַנע קדושים.
/116:16 גאָט, באמת בין איך דײַן קנעכט; איך בין דײַן קנעכט, און דײַן זון
דינסט: דו האָסט אָפּגעלאָזן מײַנע בונדן.
/116:17 איך װעל דיר ברענגען אַ דאַנקאָפּפֿער, און װעל רופֿן.
דער נאָמען פֿון גאָט.
/116:18 אַצונד װעל איך באַצאָלן מײַנע נדרים צו גאָט, פֿאַרן פּנים פֿון זײַן גאַנצן פֿאָלק,
/116:19 אין די הױף פֿון גאָטס הױז, אין מיטן פֿון דיר, ירושלים.
לױבט ה\'.
