תהלים
/110:1 גאָט האָט געזאָגט צו מײַן האַר: זיצט בײַ מײַן רעכטער האַנט, ביז איך װעל מאַכן.
דײַנע פֿײַנט דײַן פֿוסבענקעלע.
/110:2 גאָט װעט שיקן פֿון צִיון דעם רוט פֿון דײַן שטאַרקײט;
צווישן דיינע שונאים.
/110:3 אין טאָג פֿון דײַן מאַכט װעט זײַן דײַן פֿאָלק, אין דער שײנקײט פֿון
קדושה פֿון דער בױט פֿון דער פֿרי: דו האָסט דער טוי פֿון דײַן יוגנט.
/110:4 גאָט האָט געשװאָרן, און װעט זיך ניט באַדויערן: דו ביסט אַ כּהן אױף אײביק
לויט דעם סדר פון מלכיצדק.
/110:5 גאָט פֿון דײַן רעכטער האַנט װעט שלאָגן מלכים אין זײַן טאָג
צארן.
/110:6 ער װעט משפּטן צװישן די פֿעלקער, ער װעט אָנפֿילן די ערטער מיט מתים
ללבער; ער װעט פֿאַרװונדן די קעפּ איבער פֿיל לענדער.
/110:7 פֿון טײַך װעט ער טרינקען אױפֿן װעג, דרום װעט ער אױפֿהײבן דעם
קאָפּ.
