תהלים
/109:1 זאָלסט ניט רוען, גאָט פֿון מײַן לױב;
/109:2 װאָרום דאָס מױל פֿון די רשָעים און דאָס מױל פֿון די פֿאַרנאַרישע װערט געעפֿנט.
קעגן מיר: מיט אַ ליגנעריש צונג האָבן זיי גערעדט קעגן מיר.
/109:3 און זײ האָבן מיך אַרומגערינגלט מיט װערטער פֿון האַס; און האָט מלחמה געהאַלטן קעגן מיר
אָן אַ סיבה.
/109:4 פֿון װעגן מײַן ליבשאַפֿט זײַנען זײ מײַנע קעגנערס, אָבער איך גיב מיך אין תּפֿילה.
/109:5 און זײ האָבן מיר געלױנט שלעכטס פֿאַר גוטס, און האַס פֿאַר מײַן ליבשאַפֿט.
/109:6 שטעל איבער אים אַ שלעכטן, און זאָל שטיין בײַ זײַן רעכטער האַנט.
/109:7 אַז ער װעט געמשפּט װערן, זאָל ער פֿאַרמשפּט װערן, און זײַן תּפֿילה זאָל װערן
זינד.
/109:8 זאָלן זײַן װינציק זײַן טעג; אוּן עֶר זָאל אַחֶערְן זַיין אַמט.
/109:9 זאָלן זײַן יתום זײַנע קינדער, און זײַן װײַב אַן אַלמנה.
/109:10 זאָלן זײַנע קינדער זײַן תּמיד װוּנדער, און בעטן, זײ זאָלן זוכן זײערע
אױך ברױט פֿון זײערע װיסטע ערטער.
/109:11 זאָל דער רויבער כאַפּן אַלץ װאָס ער האָט; און די פֿרעמדע זאָלן צעלאָזן
זײ ן ארבעט .
/109:12 זאָל ניט זײַן קײן רחמנות צו אים, און קײן רחמנות זאָל ניט זײַן
פֿאַר זײַן יתום קינד.
/109:13 זאָל פֿאַרשניטן װערן זײַן נאָכקום; און אין דעם דור נאָך לאָזן זייער
נאָמען ווערן אויסגעמעקט.
/109:14 זאָל דערמאָנט װערן די זינד פֿון זײַנע עלטערן מיט גאָט; און לאז נישט
די זינד פון זיין מוטער ווערן אויסגעמעקט.
/109:15 זאָלן זײ שטענדיק זײַן פֿאַר גאָט, כּדי ער זאָל פֿאַרשניטן דעם זכּרון
פֿון זיי פֿון דער ערד.
/109:16 װײַל ער האָט זיך געדאַכט ניט צו טאָן רחמנות, נאָר ער האָט גערודפֿט די אָרעמע
און אַ אָרעמאַן, כּדי ער זאָל דערשלאָגן די צעבראָכענע אין האַרצן.
/109:17 אַזױ װי ער האָט ליב געהאַט אַ קללה, אַזױ זאָל עס קומען צו אים, אַזױ װי ער האָט ניט ליב געהאַט.
בענטשן, זאָל עס זיין ווייַט פון אים.
/109:18 אַזױ װי ער האָט זיך אָנגעטאָן מיט קללה אַזױ װי מיט זײַן קלײד, אַזױ זאָל עס זײַן.
קום אין זײַנע געדערעם ווי וואַסער, און ווי אײל אין זײַנע בײנער.
/109:19 זאָל עס זײַן פֿאַר אים אַזױ װי אַ קלײד װאָס באַדעקט אים, און פֿאַר אַ גאַרטל
מיט וואָס ער איז אָנגעגורט שטענדיק.
/109:20 זאָל דאָס זײַן דער באַלױן פֿון מײַנע פֿײַנטן פֿון גאָט, און פֿון זײ
וואָס רעדן בייז קעגן מיין נשמה.
/109:21 אָבער טו פֿאַר מיר, גאָט דער האַר, פֿון װעגן דײַן נאָמען;
רחמנות איז גוט, מציל מיך.
/109:22 װאָרום איך בין אָרעם און אָרעמאַן, און מײַן האַרץ איז פֿאַרװוּנדעט אין מיר.
/109:23 איך בין אַװעק װי אַ שאָטן, װען ער לאָזט זיך;איך בין אַװעקגעװאָרפֿן און אַראָפּ װי
די היישעריק.
/109:24 מײַנע קני זײַנען שוואַך פֿון פֿאַסטן; און מײַן פֿלײש פֿאַרפֿעלט פֿון פֿעטס.
/109:25 און איך בין זײ געװאָרן אַ שאַנד;
זײערע קעפ.
/109:26 העלף מיר, יהוה מײַן גאָט, העלף מיך לױט דײַן חֶסד;
/109:27 כּדי זײ זאָלן װיסן אַז דאָס איז דײַן האַנט; אַז דו האָסט עס געטאָן.
/109:28 זאָלן זײ שעלטן, אָבער זאָלסט בענטשן;
אָבער דײַן קנעכט זאָל זיך פֿרײען.
/109:29 זאָלן מײַנע פֿײַנטן אָנטאָן װערן מיט שאַנד, און זאָלן זײ פֿאַרדעקן
זיך מיט זייער אייגענעם בלבול, ווי מיט אַ מאַנטל.
/109:30 איך װעל שטאַרק לױבן גאָט מיט מײַן מױל; יאָ, איך װעל אים לױבן
צװישן דעם המון.
/109:31 װאָרום ער װעט שטײן בײַ דער רעכטער האַנט פֿון דעם אָרעמאַן, אים צו העלפֿן פֿון די
וואָס פאַרשילטן זיין נשמה.
