תהלים
/108:1 גאָט, מײַן האַרץ איז פֿעסט; איך וועל זינגען און געבן לויב, אַפֿילו מיט מיין
כבוד.
/108:2 דערװעק זיך, פּסח און האַרף, איך װעל זיך דערװעקן פרי.
/108:3 איך װעל דיך לױבן, גאָט, צװישן דעם פֿאָלק, און איך װעל לױבן.
צו דיר צװישן די פֿעלקער.
/108:4 װאָרום גרױס איז דײַן חֶסד איבערן הימל, און דײַן טרײַשאַפֿט דערגײט ביז
די וואלקנס.
/108:5 זײַ דערהויבן, גאָט, איבער די הימלען, און דײַן פּראַכט איבער אַלע
ערד;
/108:6 כּדי דײַן געליבט זאָל ניצול װערן: ראַטעװעט מיט דײַן רעכטער האַנט, און ענטפֿער
מיר.
/108:7 גאָט האָט גערעדט אין זײַן הײליקײט; איך וועל זיך פרייען, איך וועל צעטיילן שכם,
אוּן הָאט זִיךְ גִיזָאגְט דֶעם טָאל סוֹכוֹת.
/108:8 מײַן איז גִלעָד; מנשה איז מייַן; אויך אפֿרים איז מייַן שטאַרקייט
קאָפּ; יהודה איז מיין געזעצגעבער;
/108:9 מוֹאָב איז מײַן װאַשטאָפּ; איבער אדום וועל איך אַרויסוואַרפן מיין שוך; איבער פּלִשתּים
וועל איך נצחון.
/108:10 װער װעט מיך ברענגען אין דער שטאַרקער שטאָט? ווער וועט מיך פירן קיין אדום?
/108:11 װילסטו ניט, גאָט, װאָס האָסט אונדז אַװעקגעװאָרפֿן? און דו גאָט זאָלסט ניט גײן
אַרויס מיט אונדזערע מחנות?
/108:12 גיט אונדז הילף פֿון צרות, װאָרום אומזיסט איז די הילף פֿון מענטשן.
/108:13 דורך גאָט װעלן מיר טאָן גוואַלדיק, װאָרום ער איז דער װאָס טרעט אַראָפּ
אונדזערע שונאים.
