תהלים
/106:1 לױבט גאָט. דאַנקען גאָט צו גאָט; װאָרום ער איז גוט: פֿאַר זײַן
                                   רחמנות איז אויף אייביק.
/106:2 װער קען דערצײלן די גבֿורות פֿון גאָט? ווער קען ווייזן אלע זיינע
                                                                    לויב?
/106:3 װױל זײַנען די װאָס היטן אַ משפּט, און דער װאָס טוט גערעכטיקײט.
                                                           אַלע מאָל.
/106:4 געדענק מיך, גאָט, מיט דער חן װאָס דו האָסט געטאָן צו דײַן פֿאָלק;
                              באזוכט מיר מיט דיין ישועה;
/106:5 כּדי איך זאָל זען דאָס גוטס פֿון דײַן אױסדערװײלטן, איך זאָל זיך פֿרײען מיט דעם
שִׂמְחָה פוּן דייַן פֿאָלק, כּדי איך זאָל זיך כבוד מיט דײַן נחלה.
/106:6 מיר האָבן געזינדיקט מיט אונדזערע עלטערן, מיר האָבן געטאָן זינד, מיר האָבן געזינדיקט.
                                                       שלעכט געטאן.
/106:7 אונדזערע עלטערן האָבן ניט פֿאַרשטאַנען דײַנע װוּנדער אין מִצרַיִם; זיי האָבן ניט געדענקט דעם
פילע רחמנות; אָבער האָט אים דערצערנט אויפן ים, אַפילו ביים רויטן
                                                                        ים.
/106:8 אָבער ער האָט זײ מציל געװען פֿון װעגן זײַן נאָמען, כּדי ער זאָל מאַכן זײַן
                    גוואַלדיק מאַכט צו זיין באקאנט.
/106:9 אױך דעם ים-סוף האָט ער אָנגעשריגן, און ער איז פֿאַרטריקנט געװאָרן;און ער האָט זײ דורכגעפירט
                        די טיפענישן, װי דורך דער מדבר.
/106:10 און ער האָט זײ מציל געװען פֿון דער האַנט פֿון דעם װאָס האָט זײ פֿײַנט, און האָט אױסגעלײזט
                    זיי פון דער האַנט פון די פייַנט.
/106:11 און די װאַסערן האָבן באַדעקן זײערע פֿײַנט, ניט אײנער פֿון זײ איז געבליבן.
/106:12 און זײ האָבן געגלױבט זײַנע װערטער; זײ האבן געזונגען זײן לויב.
/106:13 זײ האָבן באַלד פֿאַרגעסן זײַנע װערק; זיי האָבן ניט געווארט אויף זיין עצה:
/106:14 אָבער אין מדבר האָט ער זײער באַגערט, און געפרואווט גאָט אין דער מדבר.
/106:15 און ער האָט זײ געגעבן זײער בקשה; אָבער האָט אַרײַנגעשיקט אַ שלאַנג אין זייער נשמה.
/106:16 און זײ האָבן מקנא געװען משהן אין לאַגער, און אַהרן דער הײליקער פֿון גאָט.
/106:17 די ערד האָט זיך געעפֿנט, און האָט אײַנגעשלונגען דָתָן, און האָט צוגעדעקט די מחנה פֿון
                                                                  אבירם.
/106:18 און אַ פֿײַער איז אָנגעצונדן געװאָרן אין זײער געזעלשאַפֿט; די פלאם האט פארברענט די רשעים.
/106:19 און זײ האָבן געמאַכט אַ קאַלב אין חוֹרֵבֿ, און האָבן זיך געבוקט פֿאַר דעם געגאָסנעם בילד.
/106:20 און זײ האָבן פֿאַרביטן זײער פּראַכט אין דער געשטאַלט פֿון אַן אָקס װאָס עסט
                                                                  גראָז.
/106:21 זײ האָבן פֿאַרגעסן גאָט זײער מציל, װאָס האָט געטאָן גרױסע זאַכן אין מִצרַיִם;
/106:22 װוּנדערלעכע װערק אין לאַנד חָם, און שרעקלעכע זאַכן בײַם ים-סוף.
/106:23 דרום האָט ער געזאָגט, אַז ער װעט זײ פֿאַרטיליקן, װאָלט משה ניט זײַן אױסדערװײלט
איז געשטאנען פאר אים אין דער צעשטערונג, אפצוקערן זיין גרימצארן, כדי ער זאל נישט זאלן
                                                       צעשטערן זיי.
/106:24 יאָ, זײ האָבן פֿאַראַכט דאָס ליבלעכע לאַנד, זײ האָבן ניט געגלױבט זײַן װאָרט.
/106:25 און זײ האָבן געמורמלט אין זײערע געצעלטן, און ניט צוגעהערט צו דעם קָול פֿון דעם
                                                                      האר.
/106:26 דרום האָט ער אױפֿגעהױבן זײַן האַנט אַקעגן זײ, זײ איבערצוקערן אין דער
                                                                    מדבר:
/106:27 אױך צו אומקערן זײער זאָמען צװישן די פֿעלקער, און זײ צו צעשפּרײטן
                                                           די לענדער.
/106:28 און זײ האָבן זיך אײַנגעלײגט צו בעַל-פּוֹר, און האָבן געגעסן די שלאַכטאָפּפֿער פֿון דעם.
                                                                    טויט.
/106:29 און זײ האָבן אים דערצערנט מיט זײערע המצאות, און די פּלאָג
                                                    ברעם אויף זיי.
/106:30 האָט זיך אױפֿגעשטעלט פנחס, און ער האָט געטאָן אַ משפּט, און איז געװען די פּלאָגן.
                                                              געבליבן.
/106:31 און דאָס איז אים גערעכנט געװאָרן פֿאַר גערעכטיקײט ביז אַלע דורות
                                                              שטענדיק.
/106:32 און זײ האָבן אים געצערנט אין די װאַסערן פֿון קריגערײַ, און עס איז קראַנק געװאָרן.
                                     משה פֿאַר זייער צוליב:
/106:33 װײַל זײ האָבן דערצערנט זײַן גײַסט, אַזױ האָט ער גערעדט מיט זײַן גײַסט
                                                                    ליפן.
/106:34 זײ האָבן ניט פֿאַרטיליקט די פֿעלקער װאָס גאָט האָט באַפֿױלן װעגן זײ
                                                                      זיי:
/106:35 און זײ זײַנען געװען פֿאַרמישט צװישן די פֿעלקער, און זײ האָבן געלערנט זײערע װערק.
/106:36 און זײ האָבן געדינט זײערע אָפּגעטער, װאָס זײַנען געװען פֿאַר זײ אַ שטראַל.
/106:37 יאָ, זײערע זין און זײערע טעכטער האָבן זײ מקרב געװען צו שטן;
/106:38 און האָט פֿאַרגאָסן אומשולדיק בלוט, דאָס בלוט פֿון זײערע זין און זײערע
טעכטער װאָס זײ האָבן מקריב געװען צו די אָפּגעטער פֿון כּנַעַן: און דאָס לאַנד
                איז געווען פאַרפּעסטיקט מיט בלוט.
/106:39 און זײ זײַנען פֿאַראומרײניקט געװאָרן מיט זײערע מעשׂים, און זײ זײַנען געגאַנגען מיט זנות
                                    זייערע אייגענע המצאות.
/106:40 דרום איז דער גרימצאָרן פֿון גאָט געגרימט אױף זײַן פֿאָלק
א ז ע ר הא ט זי ך אפגעשאפ ט פו ן זײ ן אײגענע ר ירושה .
/106:41 און ער האָט זײ געגעבן אין דער האַנט פֿון די פֿעלקער; און די װאָס האָבן זײ פֿײַנט
                                     האט געהערשט איבער זיי.
/106:42 און זײערע פֿײַנט האָבן זײ געדריקט, און זײ זײַנען אונטערטעניק געװאָרן
                                            אונטער זײער האַנט.
/106:43 פֿיל מאָל האָט ער זײ מציל געװען; אָבער זײ האָבן אים דערצערנט מיט זײערע
      עֶצְט, אוּן זֶענֶען מִיט זֵייעֶר עֶסְט.
/106:44 אָבער ער האָט געקוקט אױף זײער פּײַן, װען ער האָט געהערט זײער געשרײ.
/106:45 און ער האָט געדאַכט צו זײ זײַן בונד, און האָט תשובה געטאָן לױט דעם
                                     רַב פוּן זייַנע רחמים.
/106:46 און ער האָט זײ דערבאַרימט אױף אַלע װאָס האָבן זײ געפֿאַנגען.
/106:47 העלף אונדז, יהוה אונדזער גאָט, און זאַמלב אונדז פֿון צװישן די פֿעלקער, צו געבן.
דאַנק צו דיין הייליק נאָמען, און צו טריומף אין דיין לויב.
/106:48 געלויבט איז יהוה דער גאָט פֿון ישׂראל פֿון אײביק ביז אײביק
זאָל דאָס גאַנצע פֿאָלק זאָגן: אָמן. לױבט ה\'.