תהלים
/105:1 דאַנקען גאָט; רופֿט זיך אָן זײַן נאָמען: מאַכט װיסן זײַנע מעשׂים
צװישן די מענטשן.
/105:2 זינג צו אים, זינג צו אים תהלים, רעד אַלע זײַנע װוּנדער.
/105:3 גלײַכט זיך אין זײַן הײליקן נאָמען, זאָל זיך פֿרײען דאָס האַרץ פֿון די װאָס זוכן דעם.
האר.
/105:4 זוכט גאָט און זײַן שטאַרקײט, זוכט זײַן פּנים אױף אײביק.
/105:5 געדענק זײַנע װוּנדערשאַפֿטן װאָס ער האָט געטאָן; זיינע וואונדער, און די
משפט פון זיין מויל;
/105:6 איר זאָמען פֿון זײַן קנעכט אבֿרהמען, קינדער פֿון יעקבֿ זײַן אױסדערװײלט.
/105:7 ער איז יהוה אונדזער גאָט: זײַנע געזעצן זײַנען אױף דער גאַנצער ערד.
/105:8 ער האָט געדענקט זײַן בונד אױף אײביק, דאָס װאָרט װאָס ער האָט באַפֿױלן
טויזנט דורות.
/105:9 װאָס ער האָט געשלאָסן מיט אבֿרהמען, און זײַן שבועה צו יצחקן;
/105:10 און ער האָט דאָס באַפֿעסטיקט צו יעקבן פֿאַר אַ תּוֹרה, און צו ישׂראל פֿאַר אַ תּורה
אײביק בונד:
/105:11 אַזױ צו זאָגן: דיר װעל איך געבן דאָס לאַנד כּנַעַן, דעם גוֹרל פֿון דײַן
ירושה:
/105:12 װען זײ זײַנען געװען אַ ביסל מענער אין צאָל; יאָ, זייער ווייניק, און פרעמדע אין
עס.
/105:13 אַז זײ זײַנען געגאַנגען פֿון אײן פֿאָלק צום אַנדערן, פֿון אײן מלוכה צום אַנדערן
מענטשן;
/105:14 ער האָט קיינעם ניט געלאָזט טאָן זיי אומרעכט;
סיזעס;
/105:15 אַזױ צו זאָגן: אָנרירט ניט מײַנע געזאַלבטן, און מײַנע נבֿיאים זאָלט ניט שלעכטס טאָן.
/105:16 און ער האָט גערופֿן אַ הונגער איבערן לאַנד, ער האָט צעבראָכן דעם גאַנצן שטעקן
פון ברויט.
/105:17 און ער האָט געשיקט פֿאַר זײ אַ מאַן, יוסף, װאָס איז פֿאַרקױפֿט געװאָרן פֿאַר אַ קנעכט.
/105:18 װעמענס פֿיס האָבן זײ שאַטן מיט פֿעטן, ער איז אַרױפֿגעלײגט געװאָרן אין אײַזן.
/105:19 ביז דער צײַט װאָס זײַן װאָרט איז געקומען: דאָס װאָרט פֿון גאָט האָט אים געפּרוּװט.
/105:20 האָט דער מלך געשיקט און אים אָפּגעלאָזן; אַפֿילו דער פֿירשט פֿון פֿאָלק, און לאָזן אים
גיין פריי.
/105:21 ער האָט אים געמאַכט פֿאַר אַ האַר איבער זײַן הױז, און אַ פֿירשט איבער זײַן גאַנצן פֿאַרמעג.
/105:22 צו בינדן זײַנע פֿירשטן לױט זײַן װילן; און לערנט זיינע סענאטארן חכמה.
/105:23 און ישׂראל איז געקומען קײן מִצרַיִם; און יעקב האט זיך געװײנט אין לאנד חָם.
/105:24 און ער האָט זײער געמערט זײַן פֿאָלק; אוּן הָאט זֵיי גִיזָאגְט גִיפָארְט גִיוֶוען פוּן זֵייעֶר
שונאים.
/105:25 ער האָט אומגעדרײט זײער האַרץ צו פֿײַנט זײַן פֿאָלק, צו טאָן מיט זײַן פֿאָלק
קנעכט.
/105:26 ער האָט געשיקט משהן זײַן קנעכט; און אַהרן װאָס ער האָט אױסדערװײלט.
/105:27 זײ האָבן געטאָן צװישן זײ זײַנע צײכנס, און װוּנדער אין לאַנד חָם.
/105:28 ער האָט געשיקט פֿינצטערניש, און האָט זי פֿינצטער געמאַכט; און זײ האָבן ניט װידערשפּעניקט קעגן זײַנע
וואָרט.
/105:29 ער האָט פֿאַרמאַכט זײערע װאַסערן אין בלוט, און זײערע פֿיש האָט ער געטײט.
/105:30 זײער לאַנד האָט געבראַכט פראָש אין פֿיל, אין זײערע קאַמערן
מלכים.
/105:31 און ער האָט גערעדט, און עס זײַנען געקומען פֿאַרשײדענע פֿליגן, און ליסע אין אַלע זײערע
קאָוסט.
/105:32 ער האָט זײ געגעבן האָגל פֿאַר רעגן, און פֿלאַם פֿײַער אין זײער לאַנד.
/105:33 און ער האָט געשלאָגן זײערע װײַנשטאָק, און זײערע פֿײַגעבײמער; און צעבראכן די ביימער פון
זײערע ברעגן.
/105:34 ער האָט גערעדט, און די הײשעריק זײַנען געקומען, און שפּײַזקעס, און דאָס אָן
נומער,
/105:35 און זײ האָבן אױפֿגעגעסן אַלע גרײטן אין זײער לאַנד, און האָבן פֿאַרגעסן די פֿרוכט פֿון
זייער ערד.
/105:36 און אַלע בכָור האָט ער געשלאָגן אין זײער לאַנד, דעם פֿירשט פֿון אַלע זײערע
שטאַרקייט.
/105:37 און ער האָט זײ אַרױסגעבראַכט מיט זילבער און גאָלד, און עס איז ניט געװען אײנער
אַ שוואַכער מענטש צווישן זייערע שבטים.
/105:38 מצרַיִם האָט זיך געפֿרײט װען זײ זײַנען אַװעקגעגאַנגען, װאָרום די מורא פֿאַר זײ איז געפֿאַלן אױף זײ.
/105:39 ער האָט אױסגעשפּרײט אַ װאָלקן פֿאַר אַ דעק; און פֿײַער צו געבן ליכט אין דער נאַכט.
/105:40 האָט דאָס פֿאָלק געפֿרעגט, און ער האָט געבראַכט וואַכטל, און האָט זײ זאַט מיט דעם
ברױט פֿון הימל.
/105:41 ער האָט געעפֿנט דעם פֿעלדז, און די װאַסערן זײַנען אַרױסגעגאַנגען; ז ײ זײנע ן געלאפ ן אי ן טריקעניש
ערטער ווי אַ טייַך.
/105:42 װאָרום ער האָט געדענקט זײַן הײליקן צוזאָג, און זײַן קנעכט אבֿרהם.
/105:43 און ער האָט אַרױסגעצױגן זײַן פֿאָלק מיט פֿרײד, און זײַנע אױסדערװײלטן מיט פֿרײד.
/105:44 און זײ האָבן זײ געגעבן די לענדער פֿון די פֿעלקער, און זײ האָבן אַרבן די אַרבעט פֿון
די מענטשען;
/105:45 כּדי זײ זאָלן היטן זײַנע געזעצן, און היטן זײַנע געזעצן. לויב איר די
האר.
