תהלים
/104:1 בענטשט גאָט, מײַן זעל. יהוה מיין גאָט, דו ביסט זייער גרויס; דו ביסט
אנגעטאן מיט כבוד און מלכות.
/104:2 װאָס באַדעקט דיך מיט ליכט װי מיט אַ קלײד, װאָס שטרעקט זיך אױס
די הימלען ווי אַ פאָרהאַנג:
/104:3 װער לײגט אין װאַסער די בילן פֿון זײַנע קאַמערן;
וואלקנס זיין רייַטוואָגן: וואָס גייט אויף די פליגל פון דעם ווינט.
/104:4 װאָס מאַכט זײַנע מלאכים צו גײַסט; זיינע באדינער א פלאמענער פייער:
/104:5 װאָס האָט געשטעלט די יסודות פֿון דער ערד, זי זאָל ניט פֿאַרמאַכט װערן
אלץ.
/104:6 האָסט זי באַדעקן מיט דעם טיפֿן װי מיט אַ קלײד, די װאַסערן האָבן זיך געשטעלט
איבער די בערג.
/104:7 פֿון דײַן שטראף זײַנען זײ אַנטלאָפֿן; פֿון דעם קָול פֿון דײַן דונער האָבן זײ זיך געאײַלט.
/104:8 זײ גײען אַרױף אױף די בערג; זיי גיין אַראָפּ דורך די טאָל צו דעם אָרט
װאָס דו האָסט פֿאַר זײ געגרינדעט.
/104:9 האָסט געשטעלט אַ גבול, זײ זאָלן ניט אַריבערגײן; אַז זיי דרייען זיך נישט
ווידער צו דעקן די ערד.
/104:10 ער שיקט די קװאַלן אין די טאָלן װאָס לױפֿן צװישן די בערג.
/104:11 זײ געבן טרינקען צו אַלע בהמות פֿון פֿעלד, די װילדע אײזלען בלען זײערע
דאָרשט.
/104:12 דורך זײ װעלן זײַן װױנונג די פֿױגלען פֿון הימל, װאָס זינגען.
צװישן די צװײגן.
/104:13 ער װאַסער די בערג פֿון זײַנע קאַמערן, די ערד איז זאַט מיט
פֿרוכט פֿון דײַנע מעשים.
/104:14 ער מאַכט גראָז פֿאַר די בהמות, און קרײַטעכץ פֿאַר די דינסט
מענטש: כּדי ער זאָל אַרויסברענגען עסן פֿון דער ערד;
/104:15 און װײַן װאָס פֿרײלט דאָס האַרץ פֿון מענטשן, און אײל צו מאַכן זײַן פּנים צו
שײַנען, און ברױט װאָס שטאַרקט דעם האַרצן פֿון מענטשן.
/104:16 די בײמער פֿון גאָט זײַנען פֿול מיט זאַפט; די צעדערן פון לבנון, וואָס ער
האט געפלאנצט;
/104:17 װוּ די פֿױגלען מאַכן זײערע נעסטן, די סטאָרק זײַנען די יאָדלע בײמער.
איר הויז.
/104:18 די הױכע בערג זײַנען אַ מקלט פֿאַר די װילדע בעק; און די ראַקס פֿאַר די
קאָניעס.
/104:19 ער האָט באַשטימט די לבנה פֿאַר צײַטן, די זון װײס זײַן אונטערגאַנג.
/104:20 דו מאַכט פֿינצטערניש, און עס איז נאַכט, אין װאָס אַלע בהמות פֿון דעם
וואלד קריכט זיך ארויס.
/104:21 די יונגע לײבן ברילן נאָך זײער רױב, און זוכן זײער פֿלײש פֿון גאָט.
/104:22 די זון גײט אױף, זײ קלײַבן זיך צונױף, און לײגט זײ אַרײַן
זײערע הײלן.
/104:23 גײט אַ מענטש אַרױס צו זײַן אַרבעט און צו זײַן מי ביזן אָװנט.
/104:24 גאָט, װי פֿיל זײַנען דײַנע װערק! מיט חכמה האסטו זיי אלע געמאכט:
די ערד איז פֿול מיט דײַן עשירות.
/104:25 אַזױ איז דער דאָזיקער גרױסער און ברײטער ים, װאָס קריכט אין אים אַ סך,
סײַ קליין און סײַ גרויסע בהמות.
/104:26 אַהין גײען די שיפֿן, דאָרטן איז דער ליוויתן װאָס דו האָסט געמאַכט צו שפּילן.
דערין.
/104:27 די דאָזיקע וואַרטן אַלע אױף דיר; כּדי זאָלסט זײ געבן זײער פֿלײש
צייַט.
/104:28 אַז דו גיב זײ קלײַבן;דו עפֿנט אױף דײַן האַנט, זײ זײַנען
אָנגעפילט מיט גוטס.
/104:29 האָסט פֿאַרבאָרגן דײַן פּנים, זײ זײַנען דערשראָקן;האָסט אַװעק זײער אָטעם,
זײ שטאַרבן, און װעלן זיך אומקערן צו זײער שטױב.
/104:30 האָסט אַרױסגעשיקט דײַן גײַסט, זײ װערן באַשאַפֿן;און דו ביסט באַנײַעט די
פּנים פון דער ערד.
/104:31 די פּראַכט פֿון גאָט װעט באַשטײן אױף אײביק, גאָט װעט זיך פֿרײען מיט
זיינע ווערק.
/104:32 ער קוקט אױף דער ערד, און זי ציטערט;ער רירט די בערג, און
זיי רייכערן.
/104:33 איך װעל זינגען צו גאָט אַזױ לאַנג װי איך לעב, איך װעל זינגען צו מײַן
גאָט בשעת איך האָבן מיין זייַענדיק.
/104:34 מײַן טראַכטונג פֿון אים װעט זײַן זיס;איך װעל זיך פֿרײען אין גאָט.
/104:35 זאָלן פֿאַרלענדט װערן די זינדיקע פֿון דער ערד, און די רשָעים זאָלן ניט זײַן.
מער. ברוך ה\', מיין נשמה. לױבט ה'.
