תהלים
/97:1 גאָט קיניגט; זאל די ערד זיך פרייען; זאָל זײַן די פֿיל אינדזלען
צופרידן דערפון.
/97:2 װאָלקנס און פֿינצטערניש זײַנען רונד אַרום אים, גערעכטיקײט און גערעכטיקײט
דער װוינונג פֿון זײַן טראָן.
/97:3 אַ פֿײַער גײט אים פֿאַרױס, און פֿאַרברענט זײַנע פֿײַנט רונד אַרום.
/97:4 זײַנע בליץ האָבן פֿאַרלויכטן די װעלט: די ערד האָט געזען, און האָט געציטערט.
/97:5 די בערג האָבן צעלאָזן װי װאַקס פֿאַרן פּנים פֿון גאָט, פֿאַרן פּנים
פון דעם האר פון דער גאנצער ערד.
/97:6 די הימלען זאָגן זײַן גערעכטיקײט, און דאָס גאַנצע פֿאָלק זעט זײַן פּראַכט.
/97:7 זאָלן זיך שעמען אַלע װאָס דינען געשניצטע בילדער, װאָס באַרימען זיך
פון אפגעטער: בוקן אים, אַלע יי געטער.
/97:8 צִיון האָט געהערט, און האָט זיך געפֿרײט; און די טעכטער פֿון יהודה האָבן זיך געפֿרײט פֿון װעגן
דײַנע משפּטים, גאָט.
/97:9 װאָרום דו, גאָט, ביסט הױך איבער דער גאַנצער ערד;
אלע געטער.
/97:10 איר, װאָס האָט ליב גאָט, הײַנט שלעכטס, ער היט די נפֿשות פֿון זײַנע קדושים;
ער מציל זײ פֿון דער האַנט פֿון די רשָעים.
/97:11 פֿאַר די צדיקים איז געזעסן ליכט, און פֿאַר די רעכטע אין האַרצן איז פֿרײד.
/97:12 פֿרײ זיך מיט גאָט, איר צדיקים; און דאנק אין דער דערמאָנונג פון
זײ ן קדושה .
