תהלים
/89:1 איך װעל זינגען פֿון גאָטס רחמנות אױף אײביק, מיט מײַן מױל װעל איך
מאַכן באקאנט דיין געטרייַשאַפט אין אַלע דורות.
/89:2 װאָרום איך האָב געזאָגט: רחמנות װעט אױפֿגעבויט װערן אױף אײביק: דײַן געטרײַשאַפֿט
זאָלסטו פעסטשטעלן אין די הימלען.
/89:3 איך האָב געשלאָסן אַ בונד מיט מײַן אױסדערװײלטן, איך האָב געשװאָרן מײַן דודן.
משרת,
/89:4 דײַן זאָמען װעל איך באַפֿעסטיקן אױף אײביק, און בױען דײַן טראָן צו אַלע
דורות. סלע.
/89:5 און די הימלען װעלן לױבן דײַנע װוּנדער, גאָט, אױך דײַן געטרײַשאַפֿט.
אין עדת קדושים.
/89:6 װאָרום װער אין הימל קען מען פֿאַרגלײַכן מיט גאָט? ווער צווישן די זין
פֿון די גיבורים קען מען געגליכן ווערן צו גאָט?
/89:7 גאָט איז שטאַרק מוֹרא צו זײַן אין דער געזעמל פֿון די קדושים, און צו האָבן.
אין יראת שמים פֿאַר אַלע וואָס זענען וועגן אים.
/89:8 יהוה, גאָט פֿון צבֿאות, װער איז אַ שטאַרקער יהוה אַזױ װי דו? אָדער צו דיין
אמונה רונד ארום דיר?
/89:9 דו הערסט דעם גוואַלדיקן ים, װען אירע כװאַליעס גײען זיך אױף,
שטיל זיי.
/89:10 האָסט צעבראָכן רחבֿן, װי דער דערשלאָגענער; דו האָסט
צעוואָרפן דיינע שונאים מיט דיין שטאַרק אָרעם.
/89:11 דײַן איז די הימלען, און דײַן איז אױך די ערד, די װעלט און די װעלט
די פֿולקייט דערפֿון, האָסט זיי באַגרינדעט.
/89:12 צפֿון און דָרום האָסטוּ זײ באַשאַפֿן: תבור און חרמון
פריי זיך אין דיין נאָמען.
/89:13 האָסט אַ שטאַרקן אָרעם, שטאַרק איז דײַן האַנט, און הױך איז דײַן רעכטע האַנט.
/89:14 גערעכטיקײט און גערעכטיקײט איז דער װױנונג פֿון דײַן טראָן: רחמנות און אמת.
זאָל גײן פֿאַר דײַן פּנים.
/89:15 װױל איז דאָס פֿאָלק װאָס װײס דעם קָול, זײ װעלן גײן, אָ
גאָט, אין דעם ליכט פון דיין פּנים.
/89:16 מיט דײַן נאָמען װעלן זײ זיך פֿרײען אַ גאַנצן טאָג, און מיט דײַן גערעכטיקײט
זאָלן זײ דערהויבן װערן.
/89:17 װאָרום דו ביסט דער פּראַכט פֿון זײער שטאַרקײט, און אין דײַן לײַטזעליקײט אונדזער האָרן
וועט זיין דערהויבן.
/89:18 װאָרום גאָט איז אונדזער באַשיצונג; און דער הײליקער פֿון ישׂראל איז אונדזער מלך.
/89:19 און דו האָסט גערעדט אין אַ זעונג צו דײַן הײליקן, און האָסטו געזאָגט: איך האָב געלעגן.
הילף אויף איינער וואָס איז גוואַלדיק; איך האב דערהויבן איינער אויסגעקליבן פון די
מענטשן.
/89:20 איך האָב געפֿונען מײַן קנעכט דוד; מיט מײַן הײליקן אײל האָב איך אים געזאַלבט.
/89:21 מיט װעמען װעט מײַן האַנט באַפֿעסטיקט װערן;אויך מײַן אָרעם װעט שטאַרקן
אים.
/89:22 דער פֿײַנט װעט אים ניט אָנכאַפּן; און דער זון פֿון רשעות ניט פּײַן
אים.
/89:23 און איך װעל צעשלאָגן זײַנע פֿײַנט פֿאַר זײַן פּנים, און װעל פּלאָגן די פֿײַנט
אים.
/89:24 אָבער מײַן טרײַשאַפֿט און מײַן חֶסד װעט זײַן מיט אים, און אין מײַן נאָמען װעט זײַן
זיין האָרן זאָל זיין דערהויבן.
/89:25 און איך װעל אַרײַנטאָן זײַן האַנט אין ים, און זײַן רעכטער האַנט אין די טײַכן.
/89:26 ער װעט רופֿן צו מיר: דו ביסט מײַן פֿאָטער, מײַן גאָט, און מײַן פֿעלדז.
ישועה.
/89:27 און איך װעל אים מאַכן צו מײַן בכָור, העכער פֿון די מלכים פֿון דער ערד.
/89:28 מײַן חֶסד װעל איך היטן אױף אים אױף אײביק, און מײַן בונד װעט באַשטײן
שנעל מיט אים.
/89:29 און זײַן זאָמען װעל איך מאַכן באַהאַלטן אױף אײביק, און זײַן טראָן װי די טעג
פון הימל.
/89:30 אַז זײַנע קינדער פֿאַרלאָזן מײַן תּוֹרה, און גײען ניט אין מײַנע משפּטים;
/89:31 אַז זײ צעברעכן מײַנע געזעצן, און מײַנע געבאָט זאָלן זײ ניט היטן;
/89:32 און איך װעל באַזוכן זײער פֿאַרברעך מיטן רוט, און זײער זינד
מיט מלקות.
/89:33 אָבער מײַן חֶסד װעל איך ניט נעמען פֿון אים, און
ליידן מיין געטרייקייט.
/89:34 מײַן בונד װעל איך ניט צעברעכן, און ניט בײַטן די זאַך װאָס איז אַרױסגעגאַנגען פֿון מײַן
ליפן.
/89:35 אַמאָל האָב איך געשװאָרן בײַ מײַן הײליקטום, אַז איך װעל ניט ליגן צו דָוִדן.
/89:36 זײַן זאָמען װעט באַהאַלטן אױף אײביק, און זײַן טראָן װי די זון פֿאַר מיר.
/89:37 װי די לבנה װעט זי באַפֿעסטיקט װערן אױף אײביק, און װי אַ געטרײַער עדות
אין הימל. סלע.
/89:38 אָבער דו האָסט זיך פֿאַרװאָרפֿן און פֿאַרעמט, האָסט געצערנט אױף דײַן
געזאלבט.
/89:39 האָסט בטל דעם בונד פֿון דײַן קנעכט, האָסט פֿאַרשװעכט זײַן קנעכט.
קרוין דורך קאַסטינג עס צו דער ערד.
/89:40 האָסט צעבראָכן אַלע זײַנע פֿעדערלעך; דוּ האָסט געבראַכט זײַנע שטאַרקע
צו צעשטערן.
/89:41 אַלע װאָס גײען אױף װעגן רױבן אים, אַ חרפה איז ער פֿאַר זײַנע חבֿרים.
/89:42 האָסט אױפֿגעשטעלט די רעכטע האַנט פֿון זײַנע פֿײַנט; האָסט אַלץ געמאַכט
זיינע שונאים זיך צו פרייען.
/89:43 און האָסט פֿאַרקערט דעם שאַרף פֿון זײַן שװערד, און האָסט אים ניט געמאַכט
שטיין אין דער שלאַכט.
/89:44 האָסט אױפֿגעהערט זײַן פּראַכט, און האָסט אַראָפּגעװאָרפֿן זײַן טראָן אין דער
ערד.
/89:45 די טעג פֿון זײַן יוגנט האָסטו פֿאַרקירצט, האָסט אים באַדעקן
בושה. סלע.
/89:46 װי לאַנג, גאָט? װעסט דיך באַהאַלטן אױף אײביק? וועט ברענען דיין גרימצארן
ווי פייער?
/89:47 געדענקט װי קורץ מײַן צײַט איז: פֿאַר װאָס האָסטו געמאַכט אַלע מענטשן אומזיסט?
/89:48 װאָס איז דער מענטש װאָס לעבט, און װעט ניט זען דעם טױט? זאָל ער מציל זײַן
זײַן נשמה פֿון דער האַנט פֿון קבֿר? סלע.
/89:49 גאָט, װוּ זײַנען דײַנע פריערדיקע חן, װאָס דו האָסט געשװאָרן
דוד אין דיין אמת?
/89:50 געדענק, גאָט, די חרפה פֿון דײַנע קנעכט; ווי איך טראג אין מיין בוזעם
די חרפה פון אַלע גוואַלדיק מענטשן;
/89:51 מיט װאָס דײַנע פֿײַנט האָבן געשאַנד, גאָט; מיט וואָס זיי האָבן
האָט חרטה אויף די טריט פון דיין געזאַלבט.
/89:52 געלויבט איז גאָט אױף אײביק. אמן, און אמן.
