תהלים
/88:1 יהוה, גאָט פֿון מײַן ישועה, איך האָב געשריען טאָג און נאַכט פֿאַר דיר:
/88:2 זאָל מײַן תּפֿילה קומען פֿאַר דיר: נײַג דײַן אויער צו מײַן געשרײ;
/88:3 װאָרום מײַן זעל איז פֿול מיט צרות, און מײַן לעבן דערנענטערט זיך צו דעם
ערנסט.
/88:4 איך בין גערעכנט מיט די װאָס נידערן אין גרוב;איך בין װי אַ מענטש װאָס
האט קיין כוח:
/88:5 פֿרײַ צװישן די מתים, אַזױ װי די דערשלאָגענע װאָס ליגן אין קבֿר, װאָס דו ביסט.
געדענקט מער ניט, און זיי זענען פֿאַרשניטן פון דיין האַנט.
/88:6 האָסט מיך אַװעקגעלײגט אין דער נידעריקער גרוב, אין פֿינצטערניש, אין די טיפֿן.
/88:7 הערט אױף מיר דײַן גרימצאָרן, און האָסט מיך געפּײַניקט מיט דײַן גאַנצן.
כוואליעס. סלע.
/88:8 האָסט אַװעקגענומען מײַן באַקאַנטן פֿון מיר; דו האסט מיר געמאכט א
אומװערדיקײט צו זײ: איך בין פארשפארט, און איך קען נישט ארויסקומען.
/88:9 מײַן אױג טרויערט פֿון װעגן פּײַן: גאָט, איך רוף טאָג־טעגלעך
אױף דיר, איך האָב אױסגעשטרעקט מײַנע הענט צו דיר.
/88:10 װילסטו טאָן װוּנדער פֿאַר די מתים? װעלן זיך אױפֿשטײן די מתים און לױבן
דיר? סלע.
/88:11 זאָל דערצײלט װערן דײַן חן אין קבֿר? אָדער דײַן געטרײַשאַפֿט
אין צעשטערונג?
/88:12 װעלן װיסן דײַנע װוּנדער אין דער פֿינצטערניש? און דייַן גערעכטיקייט אין דער
לאַנד פון שכחה?
/88:13 אָבער איך האָב געשריען צו דיר, גאָט; און אין דער פֿרי זאָל מײַן תּפֿילה
פאַרהיטן דיך.
/88:14 גאָט, װאָס פֿאַרטריבן דו פֿון מײַן זעל? װאָס באַהאַלטן דײַן פּנים פֿון מיר?
/88:15 איך בין פּײַניק און גרײט צו שטאַרבן פֿון מײַן יוגנט אָן;
שרעק איך בין דיסטראַקטיד.
/88:16 דײַן צאָרן גײט איבער מיר; דײַנע שרעקן האָבן מיך פֿאַרשניטן.
/88:17 זײ האָבן מיך אַרומגערינגלט טעגלעך װי װאַסער; זיי האָבן מיך אַרומגערינגלט
צוזאַמען.
/88:18 ליבהאָבער און פֿרײַנט האָסטוּ אַרײַנגעטאָן פֿון מיר, און מײַן באַקאַנטן
פינצטערניש.
