תהלים
/78:1 נײַג אײַערע אױערן צו די װערטער פֿון מײַן פֿאָלק, צו מײַן תּוֹרה.
מויל.
/78:2 איך װעל עפֿענען מײַן מױל מיט אַ משל, איך װעל אַרױסזאָגן פֿינצטערע װערטער פֿון אַלט.
/78:3 װאָס מיר האָבן געהערט און געװוּסט, און אונדזערע עלטערן האָבן אונדז דערצײלט.
/78:4 מיר װעלן זײ ניט באַהאַלטן פֿון זײערע קינדער, צו דערצײלן דעם דור
קומען די תהילות פון גאָט, און זיין שטאַרקייט, און זיינע וואונדער
װאָס ער האָט געטאָן.
/78:5 װאָרום ער האָט אױפֿגעשטעלט אַן עדות אין יעקבֿ, און ער האָט באַשטימט אַ געזעץ אין ישׂראל;
װאָס ער האָט באַפֿױלן אונדזערע עלטערן, זײ זאָלן זײ באַקענען
זייערע קינדער:
/78:6 כּדי דאָס קומענדיקע דור זאָל זײ דערקענען, די קינדער װאָס
זאָל געבוירן ווערן; ווער זאָל אויפשטיין און זיי דערקלערן צו זייערע קינדער:
/78:7 כּדי זײ זאָלן האָפֿן אױף גאָט, און ניט פֿאַרגעסן די װערק פֿון גאָט,
אָבער היטן זיינע מצוות:
/78:8 און זאָל ניט זײַן װי זײערע עלטערן, אַ עקשנות און װידערשפּעניקער דור;
אַ דָור װאָס האָט ניט געהאַלטן זײער האַרץ, און זײַן גײַסט איז ניט געװען
פעסט מיט גאָט.
/78:9 די קינדער פֿון אפֿרים האָבן זיך אומגעקערט, באַװאַפּנט און געטראָגן בױגן
דער טאָג פון שלאַכט.
/78:10 זײ האָבן ניט געהיט דעם בונד פֿון גאָט, און האָבן ניט געװאָלט גײן אין זײַן תּוֹרה;
/78:11 און האָט פֿאַרגעסן זײַנע װערק, און זײַנע װוּנדער װאָס ער האָט זײ געטאָן.
/78:12 װוּנדער האָט ער געטאָן אין די אױגן פֿון זײערע עלטערן, אין לאַנד פֿון
מִצרַיִם, אין פֿעלד פֿון צוֹנען.
/78:13 ער האָט צעטײלט דעם ים, און זײ געמאַכט דורכגײן; און ער האָט געמאַכט די
וואַסער צו שטיין ווי אַ קופּע.
/78:14 אױך אין טאָג האָט ער זײ געפירט מיט אַ װאָלקן, און די גאַנצע נאַכט מיט אַ
ליכט פון פייַער.
/78:15 ער האָט אײַנגעקלאַפּט די פֿעלדז אין מדבר, און האָט זײ געגעבן טרינקען װי פֿון דעם
גרויס טיפענישן.
/78:16 און ער האָט אַרױסגעצױגן שטראָמען פֿון פֿעלדז, און האָט געלאָזט אַראָפּלאָזן װאַסערן
ווי טייכן.
/78:17 און זײ האָבן נאָך מער געזינדיקט צו אים, מיט דערצערענען דעם העכסטן אין דעם
מדבר.
/78:18 און זײ האָבן געפרואווט גאָט אין זײער האַרצן, אַזױ צו בעטן פֿלײש פֿאַר זײער באַגער.
/78:19 יאָ, זײ האָבן גערעדט אױף גאָט; האָבן זיי געזאָגט: קען גאָט באַשטעלן אַ טיש אין דער?
מדבר?
/78:20 זע, ער האָט געשלאָגן דעם פֿעלדז, און דאָס װאַסער גײט אַרױס, און די טײַכן.
איבערפולט; קען ער אויך געבן ברױט? קען ער צושטעלן פלייש פֿאַר זיין מענטשן?
/78:21 דרום האָט גאָט דאָס געהערט, און ער האָט זיך געצערנט, און אַ פֿײַער איז אָנגעצונדן געװאָרן
אַקעגן יעקבן, און אױך גרימצאָרן איז אַרױפֿגעגאַנגען אױף ישׂראל;
/78:22 װײַל זײ האָבן ניט געגלױבט אין גאָט, און זײ האָבן זיך ניט פֿאַרזיכערט אין זײַן ישועה;
/78:23 כאָטש ער האָט באַפֿױלן די װאָלקן פֿון אױבן, און געעפֿנט די טירן פֿון
הימל,
/78:24 און ער האָט גערעגנט אױף זײ מַן צו עסן, און זײ געגעבן פֿון דעם
פּאַפּשוי פון הימל.
/78:25 דער מענטש האָט געגעסן שפּײַז פֿון מלאכים, פֿלײש האָט ער זײ געשיקט צו זאַט.
/78:26 ער האָט געמאַכט אַ מזרח־װינט אין הימל, און ער האָט מיט זײַן מאַכט
געבראכט אין דרום ווינט.
/78:27 אױך פֿלײש האָט ער גערעגנט אױף זײ װי שטױב, און פֿעדערדיקע פֿױגלען אַזױ װי די
זאַמד פון ים:
/78:28 און ער האָט עס געלאָזט פֿאַלן אין מיטן פֿון זײער לאַגער, רונד אַרום זײערע
וואוינארטן.
/78:29 און זײ האָבן געגעסן, און זײַנען געװען זאַט, װאָרום זײערע אײגענע האָט ער זײ געגעבן
פאַרלאַנג;
/78:30 פֿון זײער באַגער זײַנען זײ ניט געװען פֿרעמדע. אבער בשעת זייער פלייש איז נאָך אין
זײערע מויל,
/78:31 דער גרימצאָרן פֿון גאָט איז אױף זײ געקומען, און האָט געטײט די פֿעטסטע פֿון זײ, און האָט געשלאָגן.
אַראָפּ די אויסדערוויילטע מענטשן פון ישראל.
/78:32 צוליב דעם אַלץ האָבן זײ נאָך געזינדיקט, און האָבן ניט געגלױבט פֿאַר זײַנע װוּנדערשאַפֿטן.
/78:33 דרום האָט ער פֿאַרלענדט זײערע טעג אין נישטיקײט, און זײערע יאָרן
צרה.
/78:34 און אַז ער האָט זײ דערהרגעט, האָבן זײ אים געזוכט, און זײ האָבן זיך אומגעקערט און געפֿרעגט
פרי נאך גאט.
/78:35 און זײ האָבן געדענקט אַז גאָט איז זײער פֿעלדז, און דער הויך גאָט זײער
אויסלייזער.
/78:36 אָבער זײ האָבן אים געפלײכט מיט זײער מױל, און האָבן געלעגן צו אים
אים מיט זייער צונג.
/78:37 װאָרום זײער האַרץ איז ניט געװען רעכט מיט אים, און זײ זײַנען ניט געװען באַפֿעסטיקט אין
זײ ן בונד .
/78:38 אָבער ער, פֿול מיט רחמנות, האָט פֿאַרגעבן זײער זינד, און פֿאַרטיליקט
זיי ניט: יאָ, פילע מאָל האָט ער אָפּגעקערט זיין כּעס, און ניט אויפגעוועקט
זײַן גאַנצער גרימצאָרן.
/78:39 װאָרום ער האָט זיך געדאַכט, אַז זײ זײַנען נאָר פֿלײש; אַ װינט װאָס גײט אַװעק,
און קומט ניט ווידער.
/78:40 װי פֿיל האָבן זײ אים דערצערנט אין דער מדבר, און אים טרויערן אין דער
מדבר!
/78:41 יאָ, זײ האָבן זיך אומגעקערט און געפרואווט גאָט, און האָבן באַגרענעצט דעם הײליקן פֿון
ישראל.
/78:42 זײ האָבן ניט געדענקט זײַן האַנט, און ניט דעם טאָג װאָס ער האָט זײ מציל געװען פֿון
דער שונא.
/78:43 װי ער האָט געטאָן זײַנע צײכנס אין מִצרַיִם, און זײַנע װוּנדער אין פֿעלד
זואן:
/78:44 און זײ האָבן פֿאַרמאַכט זײערע טײַכן אין בלוט; און זייערע מבול, אַז זיי
ניט געקענט טרינקען.
/78:45 ער האָט געשיקט צװישן זײ פֿאַרשײדענע פֿליגן, װאָס האָבן זײ פֿאַרצערט; און
זשאַבען, וואָס האָבן זיי צעשטערט.
/78:46 און ער האָט געגעבן זײער אײַנצאָל צום שפּײַז, און זײער מי
די היישעריק.
/78:47 ער האָט פֿאַרטיליקט זײערע װײַנשטאָק מיט האָגל, און זײערע וויקיפּעדיע בײמער מיט פראָסט.
/78:48 און זײערע בהמות האָט ער איבערגעגעבן צום האָגל, און זײערע שאָף צו הײס
דונערן.
/78:49 ער האָט אַװעקגעװאָרפֿן אױף זײ די גרימצאָרן פֿון זײַן כּעס, גרימצאָרן און גרימצאָרן;
און צרות, דורך שיקן בייז מלאכים צווישן זיי.
/78:50 ער האָט געמאַכט אַ װעג צו זײַן כּעס; ער האָט ניט אָפּגעהיט זייער נשמה פֿון טויט, נאָר
האָט איבערגעגעבן זייער לעבן צו דער מגפה;
/78:51 און האָט געשלאָגן דעם גאַנצן בכָור אין מִצרַיִם; די הויפּט פון זייער שטאַרקייט אין די
סוכות פון חם:
/78:52 און ער האָט געמאַכט אַרױסגײן זײַן פֿאָלק װי שאָף, און האָט זײ געפֿירט אין דער
מדבר װי אַ שאָף.
/78:53 און ער האָט זײ אַרױסגעפֿירט אין זיכערקײט, און זײ האָבן ניט מוֹרא געהאַט, נאָר דעם ים
איבערגעװעקט זײערע שונאים.
/78:54 און ער האָט זײ געבראַכט צום געמאַרק פֿון זײַן הײליקטום, ביזן דאָזיקן
באַרג, וואָס זיין רעכטער האַנט האָט געקויפט.
/78:55 און ער האָט פֿאַר זײ אַרױסגעטריבן די פֿעלקער, און האָט זײ צעטײלט
אַ נחלה מיט אַ שורה, און האָט געמאַכט זיצן אין זײערע שבֿטים פֿון ישׂראל
געצעלטן.
/78:56 אָבער זײ האָבן געפרואווט און דערצערנט דעם העכסטן גאָט, און זײנס ניט געהיט
עדות:
/78:57 און זײ האָבן זיך אומגעקערט, און האָבן געטאָן אומגעטריע װי זײערע עלטערן; זײ זײַנען געװען
האט זיך אויסגעדרייט ווי א פארשווינדלער בויגן.
/78:58 װאָרום זײ האָבן אים דערצערנט מיט זײערע בָמות, און האָבן אים דערצױגן
קנאות מיט זייערע געשניצטע בילדער.
/78:59 און גאָט האָט דאָס געהערט, און ער האָט זיך געצערנט, און האָט זײער פֿאַרעכטיקט ישׂראל;
/78:60 און ער האָט פֿאַרלאָזן דעם מִשכּן פֿון שִלוֹן, דאָס געצעלט װאָס ער האָט אױפֿגעשטעלט
צווישן מענטשן;
/78:61 און האָט איבערגעגעבן זײַן שטאַרקײט אין געפֿאַנגענשאַפֿט, און זײַן פּראַכט אין דעם
שונאס האנט.
/78:62 און ער האָט איבערגעגעבן זײַן פֿאָלק צו דער שװערד; אוּן הָאט זִיךְ מְיַישֵׁב גִיוֶוען
ירושה.
/78:63 דאָס פֿײַער האָט פֿאַרצערט זײערע יונגען; און זײערע מײדלעך האָט מען ניט געגעבן
חתונה.
/78:64 זײערע כּהנים זײַנען געפֿאַלן דורכן שװערד; און זײערע אלמנות האָבן ניט געקלאָגט.
/78:65 און גאָט האָט זיך אױפֿגעכאַפּט װי אַ שלאָף, און װי אַ גיבור
שרײַט פֿון װײַן.
/78:66 און ער האָט געשלאָגן זײַנע פֿײַנט אין די הינטערשטע;
טייַנע.
/78:67 און ער האָט אָפּגעזאָגט דעם מִשכּן פֿון יוֹספֿן, און האָט ניט אױסדערװײלט דעם שבט פֿון
אפרים:
/78:68 און ער האָט אױסדערװײלט דעם שבט פֿון יהודה, דעם באַרג צִיון װאָס ער האָט ליב געהאַט.
/78:69 און ער האָט געבױט זײַן הײליקטום װי הױכע פּאַלאַצן, אַזױ װי די ערד װאָס ער
האָט געגרינדעט אויף אייביק.
/78:70 און ער האָט אױסדערװײלט זײַן קנעכט דוד, און ער האָט אים גענומען פֿון די שאָף;
/78:71 פֿון הינטער די שאָף, גרױסע מיט יונגע, האָט ער אים געבראַכט צו עסן יעקבן
זײַן פֿאָלק, און ישׂראל זײַן נחלה.
/78:72 און ער האָט זײ געשפּיטלט לױט זײַן האַרצן; און זיי גיידיד
מיט דער קדימות פֿון זײַנע הענט.
