תהלים
/73:1 פֿאַר װאָר, גאָט איז גוט צו ישׂראל, צו די װאָס האָבן אַ ריין האַרצן.
/73:2 אָבער מיר, מײַנע פֿיס זײַנען כּמעט ניטאָ; מיינע טריט האבן זיך שוין באלד אויסגעגליטשט.
/73:3 װאָרום איך האָב קנאה געװען אױף די נאַרישע, װען איך האָב געזען דעם גליק פֿון דעם
שלעכט.
/73:4 װאָרום אין זײער טױט זײַנען ניטאָ קײן פֿאַרבינדונגען, נײַערט זײער שטאַרקײט איז פֿעסט.
/73:5 זײ זײַנען ניט אין צרות װי אַנדערע; זיי זענען אויך ניט געפּלאָגט ווי
אנדערע מענטשן.
/73:6 דרום גײט זײ אַרום שטױף װי אַ קייט; גוואַלד באַדעקן זיי
װי א מלבוש.
/73:7 זײערע אױגן שטײען אױס מיט פֿעטס, זײ האָבן מער װי דאָס האַרץ האָט געקאָנט װאָלטן.
/73:8 זײ זײַנען פֿאַרדאָרבן, און רעדן שלעכט װעגן דריקונג, זײ רעדן
הויך.
/73:9 זײ שטעלן זײער מױל אַקעגן הימל, און זײער צונג גײט
דורך דער ערד.
/73:10 דרום קערט זיך אַהין זײַן פֿאָלק, און װאַסער פֿון אַ פֿולן בעכער װערן צעבראָכן
ארויס צו זיי.
/73:11 און זײ האָבן געזאָגט: װי אַזױ װײס גאָט? און איז עס ידע אין רובֿ
הויך?
/73:12 זע, דאָס זײַנען די רשָעים, װאָס בליקן אין דער װעלט; זיי פאַרגרעסערן
אין עשירות.
/73:13 פֿאַר װאָר, אומזיסט האָב איך רײניקט מײַן האַרץ, און אין װאַשן מײַנע הענט
אומשולדיקײט.
/73:14 װאָרום אַ גאַנצן טאָג בין איך געפּלאָגט געװאָרן, און יעדן פֿרימאָרגן בין איך געטראָפֿן.
/73:15 אױב איך זאָג, װעל איך אַזױ רעדן; זע, איך זאָל באַליידיקן קעגן דעם
דור פון דיין קינדער.
/73:16 אַז איך האָב געטראַכט דאָס צו װיסן, איז מיר געװען צו װײטיק;
/73:17 ביז איך בין אַרײַן אין גאָטס הײליקטום; דעמאלט האב איך פארשטאנען זייער סוף.
/73:18 פֿאַרװאָס האָסטו זײ אַװעקגעשטעלט אין גליטשיקן, האָסט זײ אַראָפּגעװאָרפֿן.
אין צעשטערונג.
/73:19 װי װערן זײ געבראַכט אין װיסטעניש, װי אין אַ מאָמענט! זיי זענען גאָר
פארבראכט מיט שרעק.
/73:20 װי אַ חלום װען מען װעקט זיך אױף; אַזוי, גאָט, ווען דו וועקן זיך, זאָלסטו
פֿאַראַכט זייער בילד.
/73:21 אַזױ איז מײַן האַרץ געװען צער, און איך בין געשטױגן געװאָרן אין מײַנע לײבל.
/73:22 אַזױ בין איך געװען נאַריש, און ניט געװוּסט: איך בין געװען פֿאַר דיר װי אַ בהמה.
/73:23 אָבער איך בין תּמיד מיט דיר, דו האָסט מיך געהאַלטן בײַ מײַן רעכטן
האַנט.
/73:24 װעסט מיך פירן מיט דײַן עצה, און דערנאָך זאָלסטו מיך נעמען צו כבוד.
/73:25 װעמען האָב איך אין הימל אַחוץ דיר? און עס איז ניטא אויף דער ערד אַז איך
פאַרלאַנג ביי דיר.
/73:26 מײַן פֿלײש און מײַן האַרצן פֿאַרלאָזן, אָבער גאָט איז די שטאַרקײט פֿון מײַן האַרצן, און
מיין חלק אויף אייביק.
/73:27 װאָרום זע, די װײַט פֿון דיר װעלן אומקומען, דו האָסט פֿאַרטיליקט
אַלע װאָס גײען אַ זונה פֿון דיר.
/73:28 אָבער עס איז גוט פֿאַר מיר צו דערנענטערן זיך צו גאָט;איך האָב זיך פֿאַרזיכערט אין דעם
אֲדֹנָי ה\', כּדי איך זאָל דערקלערן אַלע דײַנע מעשים.
