תהלים
/64:1 הערט צו מײַן קָול, גאָט, אין מײַן תּפֿילה, היט מײַן לעבן פֿון מורא פֿאַר דעם
שונא.
/64:2 באַהאַלטן מיך פֿון דער פֿאַרהאָרעטער עצה פֿון די רשָעים; פון דער אויפשטאנד פון
די ארבעטער פון רשעות:
/64:3 װאָס שיסן זײער צונג װי אַ שװערד, און בײגן זײערע בױגן צו שיסן זײערע.
פײל , אפיל ו ביטער ע װערטער :
/64:4 כּדי זײ זאָלן שיסן אין געהײמעניש אױף דעם שלימות, פּלוצים שיסען זײ אױף
אים, און זאָלסט ניט מורא האָבן.
/64:5 זײ מוטיקן זיך אין אַ בײזער זאַך;
סטראָקעס בפֿרט; זאָגן זײ: װער זאָל זײ זען?
/64:6 זײ זוכן זינד; זיי דורכפירן אַ פלייַסיק זוכן: ביידע די
אינעווייניקער געדאַנק פון יעדער איינער פון זיי, און די האַרץ איז טיף.
/64:7 אָבער גאָט װעט שיסן אױף זײ מיט אַ פײַל; פּלוצעם װעלן זײ זײַן
פארוואונדעט .
/64:8 און זײ װעלן מאַכן פֿאַלן אױף זיך זײער צונג: דאָס אַלץ
זע, זײ װעלן אַנטלױפֿן.
/64:9 און אַלע מענטשן װעלן מורא האָבן, און װעלן דערצײלן די װערק פֿון גאָט; פֿאַר זיי
וועט ווייזן אויף זיין עשה.
/64:10 די צדיקים װעלן זיך פֿרײען אין גאָט, און זיך פֿאַרזיכערן אױף אים; און אַלע
די ישרים אין האַרצן וועלן זיך כבוד.
