תהלים /62:1 פֿאַר װאָר, מײַן זעל װאַרט אױף גאָט, פֿון אים קומט מײַן ישועה. /62:2 נאָר ער איז מײַן פֿעלדז און מײַן ישועה; ער איז מיין פאַרטיידיקונג; איך וועל נישט זיין שטארק באוועגט. /62:3 װי לאַנג װעט איר זיך פֿאָרשטעלן אַ שאָדן קעגן אַ מענטשן? איר װעט אַלע דערשלאָגן װערן פֿון אײַך: װי אַ געבויגענע װאַנט זאָלט איר זײַן, און װי אַ װידערלעכער פּלויט. /62:4 נאָר זײ באַראַטנ זיך אים אַראָפּצוװאַרפֿן פֿון זײַן פּראַכט; ליגן: זיי בענטשן מיט זייער מויל, אָבער זיי קללה אינעווייניק. סלע. /62:5 מײַן זעל, װאַרט נאָר אױף גאָט; ווארים מיין ערווארטונג איז פון אים. /62:6 נאָר ער איז מײַן פֿעלדז און מײַן ישועה, ער איז מײַן שוץ; איך וועל נישט זיין אריבערגעפארן. /62:7 אין גאָט איז מײַן ישועה און מײַן פּראַכט: דער פֿעלדז פֿון מײַן שטאַרקײט און מײַן אָפּדאַך, איז אין גאָט. /62:8 פֿאַרזיכער זיך אױף אים אַלע מאָל; איר פֿאָלק, גיסן אויס אײַער האַרץ פֿאַר אים: גאָט איז אַ אָפּדאַך פֿאַר אונדז. סלע. /62:9 פֿאַר װאָר, נידעריקע מענטשן זײַנען נישטיקײט, און הױכע מענער זײַנען אַ ליגן; צו לײג ן אי ן שװעג , זײנע ן ז ײ אינגאנצ ן לײכטע ר פו ן נישטיקײט . /62:10 פֿאַרטרוי זיך ניט אױף דריקונג, און װער ניט לױז אין גזלה, אױב אַ עשירות זאָלסט ניט מאַכן דײַן האַרצן אױף זײ. /62:11 אַמאָל האָט גאָט גערעדט; צוויי מאָל האָב איך דאָס געהערט; אַז מאַכט געהערט צו גאָט. /62:12 אױך צו דיר, גאָט, איז דער רחמנות, װאָרום דו גיסט יעדן מאַן. לויט זײַן אַרבעט.