תהלים
/62:1 פֿאַר װאָר, מײַן זעל װאַרט אױף גאָט, פֿון אים קומט מײַן ישועה.
/62:2 נאָר ער איז מײַן פֿעלדז און מײַן ישועה; ער איז מיין פאַרטיידיקונג; איך וועל נישט זיין
                                                   שטארק באוועגט.
/62:3 װי לאַנג װעט איר זיך פֿאָרשטעלן אַ שאָדן קעגן אַ מענטשן? איר װעט אַלע דערשלאָגן װערן
פֿון אײַך: װי אַ געבויגענע װאַנט זאָלט איר זײַן, און װי אַ װידערלעכער פּלויט.
/62:4 נאָר זײ באַראַטנ זיך אים אַראָפּצוװאַרפֿן פֿון זײַן פּראַכט;
ליגן: זיי בענטשן מיט זייער מויל, אָבער זיי קללה אינעווייניק. סלע.
/62:5 מײַן זעל, װאַרט נאָר אױף גאָט; ווארים מיין ערווארטונג איז פון אים.
/62:6 נאָר ער איז מײַן פֿעלדז און מײַן ישועה, ער איז מײַן שוץ; איך וועל נישט זיין
                                                    אריבערגעפארן.
/62:7 אין גאָט איז מײַן ישועה און מײַן פּראַכט: דער פֿעלדז פֿון מײַן שטאַרקײט און מײַן
                                    אָפּדאַך, איז אין גאָט.
/62:8 פֿאַרזיכער זיך אױף אים אַלע מאָל; איר פֿאָלק, גיסן אויס אײַער האַרץ פֿאַר אים:
         גאָט איז אַ אָפּדאַך פֿאַר אונדז. סלע.
/62:9 פֿאַר װאָר, נידעריקע מענטשן זײַנען נישטיקײט, און הױכע מענער זײַנען אַ ליגן;
צו לײג ן אי ן שװעג , זײנע ן ז ײ אינגאנצ ן לײכטע ר פו ן נישטיקײט .
/62:10 פֿאַרטרוי זיך ניט אױף דריקונג, און װער ניט לױז אין גזלה, אױב אַ עשירות
            זאָלסט ניט מאַכן דײַן האַרצן אױף זײ.
/62:11 אַמאָל האָט גאָט גערעדט; צוויי מאָל האָב איך דאָס געהערט; אַז מאַכט געהערט צו
                                                                    גאָט.
/62:12 אױך צו דיר, גאָט, איז דער רחמנות, װאָרום דו גיסט יעדן מאַן.
                                              לויט זײַן אַרבעט.