תהלים
/61:1 הער מײַן געשרײ, גאָט; היט זיך צו מיין תפילה.
/61:2 פֿון עק פֿון דער ערד װעל איך שרײַ צו דיר, װען מײַן האַרץ איז
איבערהויפט: פיר מיך צו דעם שטיין וואס איז העכער פון מיר.
/61:3 װאָרום אַ באַשיצונג ביסטו געװען פֿאַר מיר, און אַ שטאַרקער טורעם פֿון דעם פֿײַנט.
/61:4 איך װעל בלײַבן אין דײַן מִשכּן אױף אײביק;איך פֿאַרזיכער זיך אין דער געהײמעניש
דיינע פליגל. סלע.
/61:5 װאָרום דו גאָט, האָסט געהערט מײַנע נדרים, האָסט מיר געגעבן די נחלה פֿון
די װאָס האָבן מורא פֿאַר דײַן נאָמען.
/61:6 װעסט פֿאַרלענגערן דעם מלכס לעבן, און זײַנע יאָרן אַזױ װי פֿיל דורות.
/61:7 ער װעט בלײַבן פֿאַר גאָט אױף אײביק: ברײט רחמנות און אמת װאָס קען זײַן
אָפּהיטן אים.
/61:8 און איך װעל לױבן דײַן נאָמען אױף אײביק, כּדי איך זאָל שפּילן טאָג־טעגלעך
מיינע נדרים.
