תהלים
/59:1 מציל מיך פֿון מײַנע פֿײַנט, מײַן גאָט, באַהיט מיך פֿון די אױפֿשטײן
קעגן מיר.
/59:2 מציל מיך פֿון די טוערס פֿון זינד, און מציל מיך פֿון בלוטיקע מענטשן.
/59:3 װאָרום זע, זײ לײגן אױף מײַן זעל, די גבורים האָבן זיך פֿאַרזאַמלט
מיר; ניט פֿאַר מײַן פֿאַרברעך, און ניט פֿאַר מײַן זינד, גאָט.
/59:4 זײ לױפֿן און גרײטן זיך אָן מײַן שולד;װעך מיר אױף צו העלפֿן, און
זע.
/59:5 און דו, יהוה, גאָט פֿון צבֿאות, דער גאָט פֿון ישׂראל, װעק זיך אױף צו באַזוכן
אַלע פֿעלקער: זאָלסט ניט דערבאַרימען קײן רשעים פֿאַרברעכער. סלע.
/59:6 זײ קערן זיך אום אין אָװנט, זײ מאַכן אַ רעש װי אַ הונט, און גײען רונד אַרום
די שטאט.
/59:7 זע, זײ גריסן אױס מיט זײער מױל,שװערדן זײַנען אין זײערע ליפּן;
ווער, זאָגן זיי, הערט?
/59:8 אָבער דו, גאָט, זאָלסט לאַכן פֿון זײ; זאָלסט האָבן אַלע פֿעלקער
אין שאָדן.
/59:9 פֿון װעגן זײַן שטאַרקײט װאַרט איך אױף דיר, װאָרום גאָט איז מײַן באַשיצונג.
/59:10 דער גאָט פֿון מײַן חֶסד װעט מיך פֿאַרהיטן, גאָט װעט מיך לאָזן זען מײַן חשק
אויף מיינע שונאים.
/59:11 זאָלסט זײ ניט טײטן, כּדי מײַן פֿאָלק זאָל ניט פֿאַרגעסן; צעשפּרײט זײ מיט דײַן מאַכט; און
ברענג זיי אַראָפּ, גאָט אונדזער שילד.
/59:12 װאָרום די זינד פֿון זײער מױל און די װערטער פֿון זײערע ליפּן זאָלן זײ זײַן
גענומען אין זייער שטאָלץ, און פֿאַר קללה און ליגן וואָס זיי רעדן.
/59:13 פֿאַרלענדן זײ אין גרימצאָרן, פֿאַרלענדן זײ, זײ זאָלן ניט זײַן;
וויסן אַז גאָט הערשט אין יעקבֿ ביז די עקן פון דער ערד. סלע.
/59:14 און אין אָװנט זאָלן זײ זיך אומקערן; און לאָזן זיי מאַכן אַ ראַש ווי אַ הונט,
און גײ ארום דער שטאט.
/59:15 זאָלן זײ אַרומוואַנדערן אַף און אַראָפּ פֿאַר פֿלײש, און זיך צער, אױב זײ זײַנען ניט
צופֿרידן.
/59:16 אָבער איך װעל זינגען פֿון דײַן מאַכט; יאָ, איך וועל זינגען הויך פון דיין רחמנות אין די
פֿרימאָרגן, װאָרום דו ביסט געװען מײַן באַשיצונג און אַ מקלט אין מײַן טאָג
צרה.
/59:17 איך װעל זינגען צו דיר, מײַן שטאַרקײט, װאָרום גאָט איז מײַן באַשיצונג, און דער
גאָט פון מיין רחמנות.
