תהלים
/56:1 זײַט מיר דערבאַרימדיק, גאָט, װאָרום דער מענטש װאָלט מיך אײַנשלינגען; ער פייטינג
טאָג־טעגלעך דריקעט מיך.
/56:2 מײַנע פֿײַנט װעלן מיך אײַנשלינגען טאָג־טעגלעך, װאָרום זײ זײַנען פֿיל װאָס קריגן
קעגן מיר, דו אייבערשטן.
/56:3 װאָס איך האָב מורא, װעל איך זיך פֿאַרזיכערן אױף דיר.
/56:4 אױף גאָט װעל איך לױבן זײַן װאָרט, אױף גאָט האָב איך זיך פֿאַרזיכערט; איך וועל נישט
מורא האָבן וואָס פלייש קען טאָן צו מיר.
/56:5 יעדן טאָג רײַסן זײ מײַנע װערטער, פֿון װעגן מיר זײַנען אַלע זײערע מחשבות
בייז.
/56:6 זײ קלײַבן זיך צונױף, זײ באַהאַלטן זיך, זײ צײכענען מײַנע
טריט, ווען זיי ווארטן אויף מיין נשמה.
/56:7 זאָלן זײ אַנטלױפֿן מיט זינד? אין דײַן כּעס וואַרפֿט אַראָפּ די מענטשן, אָ
גאָט.
/56:8 האָסט דערצײלט מײַנע װאַנדרים, טו אַרײַן מײַנע טרערן אין דײַן פלאַש;
ניט אין דיין בוך?
/56:9 אַז איך שרײַ צו דיר, װעלן מײַנע פֿײַנט זיך אומקערן;דאָס װײס איך;
װאָרום גאָט איז פֿאַר מיר.
/56:10 מיט גאָט װעל איך לױבן זײַן װאָרט, אין יהוה װעל איך לױבן זײַן װאָרט.
/56:11 אין גאָט האָב איך זיך פֿאַרזיכערט, איך װעל ניט מוֹרא האָבן װאָס דער מענטש קען טאָן מיט דעם.
מיר.
/56:12 דײַנע נדרים זײַנען אױף מיר, גאָט, לױבן װעל איך דיר געבן.
/56:13 װאָרום דו האָסט מציל געװען מײַן זעל פֿון טױט, װעסטו מײַנע ניט מציל זײַן
פֿיס פֿון פֿאַלן, כּדי איך זאָל גײן פֿאַר גאָט אין דעם ליכט פֿון דעם
לעבעדיק?
