תהלים
/55:1 הערט צו מײַן תּפֿילה, גאָט; און זאָלסט זיך ניט באַהאַלטן פֿון מײַן געבעט.
/55:2 גיב צו מיר, און הערט צו מיר: איך טרויערט אין מײַן קלאג, און איך רעד;
/55:3 פֿון װעגן דעם קָול פֿון דעם פֿײַנט, פֿון װעגן דער דריקונג פֿון דעם
רשעים, װאָרום זײ װאַרפֿן אױף מיר זינד, און אין גרימצאָרן האָבן זײ מיך פֿײַנט.
/55:4 מײַן האַרץ איז צער אין מיר, און די שרעק פֿון טױט זײַנען געפֿאַלן
                                                             אויף מיר.
/55:5 אַ שרעק און אַ ציטערניש זײַנען געקומען אױף מיר, און אַ גרויל האָט איבערגעטראָגן
                                                                      מיר.
/55:6 און איך האָב געזאָגט: װאָרום איך האָב געהאַט פֿליגלען װי אַ טױב! פֿאַר דעמאָלט וואָלט איך פליען אַוועק,
                                                 און זיין אין רו.
/55:7 זע, דענצמאָל װאָלט איך װײַט װוּנדערן, און װעל בלײַבן אין דער מדבר. סלע.
/55:8 איך װאָלט געאײַלט מײַן אַנטלױפֿן פֿון דעם װינטיקן שטורעם און דעם שטורעם.
/55:9 פֿאַרטיליקט, גאָט, און צעטײלט זײערע צונג, װאָרום איך האָב געזען גוואַלד און גוואַלד.
                                                    שנאה אין שטאט.
/55:10 טאָג און נאַכט גײען זײ אַרום אױף אירע װענט, אױך אומגליק און
                                      צער זענען אין דער מיט.
/55:11 רשעות איז אין איר, נאַר און שווינדלקײט װײט זיך ניט פֿון איר.
                                                                    גאסן.
/55:12 װאָרום עס איז ניט געװען קײן פֿײַנט װאָס האָט מיך געשאַנד; דעמאָלט איך קען האָבן געטראגן עס:
און ניט דער, װאָס האָט מיך פֿײַנט, האָט זיך געגרײסט אױף מיר;
        דעמאלט וואלט איך מיך פארשטעקט פון אים:
/55:13 אָבער דו ביסט געװען, אַ מאַן מײַן גלײַכער, מײַן פירער און מײַן באַקאַנטער.
/55:14 מיר האָבן צוזאַמען געהאַלטן אַן עצה, און זײַנען אַרײַנגעגאַנגען צום הױז פֿון גאָט
                                                                  פירמע.
/55:15 זאָל דער טױט זײ אָנכאַפּן, און זאָלן זײ אַראָפּנידערן גיך אין גענעם, װאָרום
רשעות איז אין זייערע וואוינונגען און צווישן זיי.
/55:16 איך װעל רופֿן צו גאָט; און גאָט װעט מיך העלפֿן.
/55:17 אָװנט, און פֿרימאָרגן, און אין מיטאָג, װעל איך מתפלל זײַן, און שרײַען;
                                           וועט הערן מיין קול.
/55:18 ער האָט מציל געװען מײַן זעל אין שלום פֿון דער מלחמה װאָס איז געװען קעגן מיר;
            ווארים עס זענען געווען פילע מיט מיר.
/55:19 גאָט װעט הערן, און זײ פּײַניקן, דער װאָס בלײַבט פֿון אַלט. סלע.
ווייַל זיי האָבן קיין ענדערונגען, דעריבער זיי האָבן ניט מורא פֿאַר גאָט.
/55:20 ער האָט אױסגעשטרעקט זײַנע הענט קעגן די װאָס האָבן מיט אים שלום;
                                 האָט צעבראָכן זײַן בונד.
/55:21 די װערטער פֿון זײַן מױל זײַנען געװען גלאַטער פֿון פּוטער, אָבער מלחמה איז געװען אין אים
הארץ : זײנ ע װערטע ר זײנע ן געװע ן װײכע ר פו ן אײל , אבע ר זײע ר זײנע ן געװע ן געצויגן .
/55:22 װאַרפֿט דײַן לאַסט אױף גאָט, און ער װעט דיך אונטערהאַלטן;
                 ליידן די צדיקים צו ווערן באוועגט.
/55:23 אָבער דו, גאָט, זאָלסט זײ אַראָפּנידערן אין דער גרוב פֿון פֿאַרניכטונג;
בלוטיקע און שווינדלדיקע מענטשן זאָלן ניט לעבן האַלב זייערע טעג; אָבער איך וועל
                                                  צוטרוי אין דיר.