תהלים
/45:1 מײַן האַרץ גײט אָן אַ גוטע זאַך, איך רעד פֿון װאָס איך האָב
געמאַכט אָנרירן דעם מלך: מײַן צונג איז די פּען פֿון אַ גרײטן שרײַבער.
/45:2 ביסט שענער פֿון די מענטשן-קינדער, חן איז אױסגעגאָסן אין דײַנע ליפּן;
דרום האָט דיך גאָט געבענטשט אױף אײביק.
/45:3 פֿאַרגורט דײַן שװערד אױף דײַן דיך, שטאַרקער, מיט דײַן פּראַכט און דײַן
מאַדזשעסטי.
/45:4 און אין דײַן הערלעכקײט פֿאָרט בליענדיק פֿון װעגן אמת און עניוות און
גערעכטיקייט; און דײַן רעכטע האַנט װעט דיך לערנען שרעקלעכע זאַכן.
/45:5 דײַנע פֿײַלן זײַנען שאַרף אין האַרצן פֿון די פֿײַנט פֿון מלך; וואָס די
מענטשן פאלן אונטער דיר.
/45:6 דײַן טראָן, גאָט, איז אױף אײביק און אײביק; דער שעפּטער פֿון דײַן מלוכה איז אַ
רעכט סצעפּטער.
/45:7 דו האָסט ליב גערעכטיקײט, און האָסט פֿײַנט שלעכטס; דרום דײַן גאָט
גאָט, האָט דיך געזאַלבט מיט דעם אײל פֿון פרייד איבער דײַנע חבֿרים.
/45:8 אַלע דײַנע קלײדער שמעקן פֿון מירה, און אַלו, און קאַסיען פֿון העלפאַנדביין.
פּאַלאַץ, מיט וואָס זיי האָבן דיך פריי.
/45:9 טעכטער פֿון מלכים זײַנען געװען צװישן דײַנע ערלעכע װײַבער, אױף דײַן רעכטער האַנט
איז געשטאַנען די מלכּה אין גאָלד פֿון אופיר.
/45:10 הער צו, טאָכטער, און באַטראַכט, און נײַג דײַן אויער; פארגעם ן אוי ך
דײַן פֿאָלק, און דײַן פֿאָטערס הױז;
/45:11 און דער מלך װעט זײער באַגערן דײַן שײנקײט, װאָרום ער איז דײַן האַר; און
בוקט אים.
/45:12 און די טאָכטער פֿון צור זאָל דאָרטן זײַן מיט אַ מתּנה; אפילו די רייכע צווישן
דאָס פֿאָלק זאָל בעטן דײַן חן.
/45:13 דאָס מלכס טאָכטער איז גאַנצן פּראַכט פֿון אינעװײניק, איר קלײד איז געשטאָרבן
גאָלד.
/45:14 מע זאָל זי געבראַכט װערן צום מלך מיט נײַעראַרבעט: די יונגפֿרױען.
אירע חבֿרים װאָס פֿאָלגן איר זאָלן געבראַכט װערן צו דיר.
/45:15 מיט פֿרײד און מיט פֿרײד װעלן זײ געבראַכט װערן;
דעם מלך ס פּאַלאַץ.
/45:16 אָנשטאָט דײַנע עלטערן װעלן זײַן דײַנע קינדער װאָס דו װעסט מאַכן
פֿירשטן אין דער גאַנצער ערד.
/45:17 איך װעל דערמאָנט װערן דײַן נאָמען אין אַלע דורות;דעריבער
זאָלן דיך לױבן דאָס פֿאָלק אױף אײביק און אײביק.
