תהלים
/41:1 װױל איז דער װאָס באַטראַכט דעם אָרעמאַן, גאָט גיט אים אַרײַן
צייט פון קאָנפליקט.
/41:2 גאָט װעט אים היטן, און אים דערלעבן; און ער זאָל געבענטשט װערן
אויף דער ערד, און דו וועסט אים ניט געבן צו זיין רצון
שונאים.
/41:3 גאָט װעט אים שטאַרקן אױפֿן בעט פֿון פֿאַרמאַכט;דו װעסט מאַכן
זיין גאנצע בעט אין זיין קראנקהייט.
/41:4 האָב איך געזאָגט: גאָט, זײַט מיר דערבאַרימדיק, הײסט מײַן זעל; װאָרום איך האָב געזינדיקט
קעגן דיר.
/41:5 מײַנע פֿײַנט רעדן פֿון מיר שלעכטס: װען װעט ער שטאַרבן, און זײַן נאָמען װעט אומקומען?
/41:6 און אַז ער קומט מיך צו זען, רעדט ער נישטיקײט;זײַן האַרץ איז אײַנזאַמלט
אומרעכט צו זיך; אַז ער גײט קײן אױסלאַנד, זאָגט ער עס.
/41:7 אַלע װאָס האָבן מיך פֿײַנט שעפּטשעט אַקעגן מיר;
מיין וויי.
/41:8 אַ בײזע קרענק, זאָגן זײ, האַלט זיך צו אים, און אַצונד אַז ער ליג.
ער װעט מער ניט אױפֿשטײן.
/41:9 יאָ, מײַן באַקאַנטער פֿרײַנט, װאָס איך האָב זיך פֿאַרזיכערט אױף אים, װאָס האָט געגעסן פֿון מײַן
ברױט האָט אױפֿגעהױבן זײַן פּיאַטע אױף מיר.
/41:10 אָבער דו, גאָט, זײַט מיר דערבאַרימדיק, און הײב מיך אױף, כּדי איך זאָל
געבן זיי.
/41:11 דערמיט װײס איך אַז דו האָסט מיר ליב, װאָרום מײַן פֿײַנט טוט ניט
נצחון איבער מיר.
/41:12 און איך, האָסט מיך אונטערגעשטעלט אין מײַן אָרנטלעכקײט, און האָסט מיך געשטעלט.
פאַר דיין פּנים אויף אייביק.
/41:13 געלויבט איז יהוה דער גאָט פֿון ישׂראל פֿון אײביק און ביז אײביק.
אמן, און אמן.
