תהלים
/40:1 איך האָב געהאַלטן אױף גאָט; און ער האָט גענייגט צו מיר, און האָט געהערט מיין
                                                              וויינען.
/40:2 ער האָט מיך אױך אַרױפֿגעבראַכט פֿון אַ שרעקלעכן גרוב, פֿון שפּײַז־לײם, און
שטעל מײַנע פֿיס אויף אַ פֿעלדז, און מײַנע גײן האָט ער באַפֿעסטיקט.
/40:3 און ער האָט אַרײַנגעטאָן אַ נײַ געזאַנג אין מײַן מױל, אַ לויב צו אונדזער גאָט;
וועט עס זען און מורא האָבן, און וועט זיך בטח אויף גאָט.
/40:4 װױל איז דער מאַן װאָס פֿאַרזיכערט יהוה, און ער טוט ניט
די שטאָלצע, און אַזעלכע, וואָס ווענדן זיך ניט צו שקר.
/40:5 פֿיל, יהוה מײַן גאָט, זײַנען דײַנע װוּנדערשאַפֿטן װאָס דו האָסט געטאָן, און
דייַנע מחשבות וואָס זענען צו אונדז: זיי קענען נישט גערעכנט ווערן אין סדר
צו דיר: אויב איך וואָלט זאָגן און רעדן וועגן זיי, זיי זענען מער ווי קענען
                                                     זיין געציילט.
/40:6 שלאַכטאָפּפֿער און קרבן האָסטו ניט געגלוסט; מיינע אויערן האסטו
געעפֿנט: בראַנדאָפּפֿער און זינדאָפּפֿער האָסטו ניט געפֿאָדערט.
/40:7 און איך האָב געזאָגט: זע, איך קום, אין דעם באַנד פֿון בוך איז געשריבן פֿון מיר.
/40:8 איך האָב ליב צו טאָן דײַן װילן, מײַן גאָט, יאָ, דײַן תּוֹרה איז אין מײַן האַרצן.
/40:9 איך האָב אָנגעזאָגט גערעכטיקײט אין דער גרױסער עדה, זע, איך האָב ניט
מײַנע ליפּן האָט זיך אָפּגעהאַלטן, גאָט, דו װײסט.
/40:10 איך האָב ניט באַהאַלטן דײַן גערעכטיקײט אין מײַן האַרצן; איך האָב דערקלערט דיין
געטרײַשאַפֿט און דײַן ישועה: דײַן חֶסֶד האָב איך ניט באַהאַלטן
                  און דיין אמת פון דער גרויסער עדה.
/40:11 האָסט ניט פֿאַרהאַלטן דײַן רחמנות פֿון מיר, גאָט, לאָז דײַן
            חֶסֶד אוּן דייַן אֶמת היט מיך תּמיד.
/40:12 װאָרום אַ סך בײז האָבן מיך אַרומגערינגלט, מײַנע זינד האָבן
האט מיך אנגעכאפט, אז איך קען נישט אויפקוקן; זיי זענען מער ווי
די האָר פֿון מײַן קאָפּ, דרום פֿאַרלאָזן מיר מײַן האַרץ.
/40:13 זײַט געפֿעלן, גאָט, מיך מציל צו זײַן, גאָט, גײַסט מיר צו העלפֿן.
/40:14 זאָלן זיך שעמען און זיך שעמען אינאײנעם װאָס זוכן מײַן זעל צו
צעשטערן עס; זאָלן זײ פֿאַרטריבן װערן צוריק און פֿאַרשעמט װערן, װאָס װעלן מיר
                                                                    בייז.
/40:15 זאָלן װערן װיסט פֿאַר אַ באַלוינונג פֿון זײער שאַנד װאָס זאָגן צו מיר: אַהאַ!
                                                                  אַהאַ.
/40:16 זאָלן זיך פֿרײען און זיך פֿרײען מיט דיר אַלע װאָס זוכן דיך;
האָב ליב דײַן ישועה, זאָג תּמיד: גרױס װער יהוה.
/40:17 אָבער איך בין אָרעם און אָרעם; אָבער גאָט טראַכט אויף מיר: דו ביסט מײַן הילף
                און מיין מציל; זאָג ניט, מײַן גאָט.