• צוריק


• פּלאַץ היים

                                                                   תהלים
/38:1 גאָט, זאָלסט מיך ניט שטראף אין דײַן גרימצאָרן, און מיך ניט שטרײַכטן אין דײַן הײס.
                                                אומצופרידנקייט.
/38:2 װאָרום דײַנע פֿײַלן שטעקן זיך שטאַרק אין מיר, און דײַן האַנט דרײט מיך שווער.
/38:3 פֿון װעגן דײַן כּעס איז ניטאָ קײן געזונט אין מײַן לײַב; אויך נישט
עס איז אַ רו אין מיינע ביינער פון מיין זינד.
/38:4 װאָרום מײַנע זינד זײַנען אַריבער מײַן קאָפּ, װי אַ שװער לאַסט זײַנען זײ
                                             צו שװער פֿאַר מיר.
/38:5 מײַנע װוּנדן שטינקען און זײַנען פֿאַרדאָרבן פֿון װעגן מײַן נאַרישקײט.
/38:6 איך בין דערשראָקן; איך בין שטארק געבויגן; אי ך גײ טרויעריג א גאנצ ן טאג .
/38:7 װאָרום מײַנע לענדן זײַנען אָנגעפֿילט מיט אַ מיאוסער קרענק, און עס איז ניט
                                     געזונט אין מיין פלייש.
/38:8 איך בין שװאַך און צעבראָכן בין איך, איך האָב געברומט פֿון װעגן דער אומגליק.
                                                    פון מיין הארץ.
/38:9 גאָט, אַלע מײַן באַגער איז פֿאַר דיר; און מײַן קרעכצן איז ניט באַהאַלטן פֿון
                                                                      דיר.
/38:10 מײַן האַרץ װײנט, מײַן שטאַרקײט פֿאַרלאָזן מיר, דאָס ליכט פֿון מײַנע אױגן.
                               עס איז אויך אוועק פון מיר.
/38:11 מײַנע ליבהאָבער און מײַנע פֿרײַנט שטײען אַװעק פֿון מײַנע פּרײַזן; און מײַנע קרובים שטײען
                                                   ווייַט אַוועק.
/38:12 און די װאָס זוכן מײַן לעבן, לײגן פֿאַר מיר שטרויכלען, און די װאָס זוכן
מײַנע שאָדן רײדן שװערע זאַכן, און שטעל זיך פֿאָר אָפּנאַרן גאַנצן טאָג.
/38:13 אָבער איך, װי אַ טויב, האָב ניט געהערט; און איך בין געװען װי אַ שטום װאָס עפֿנט
                                                    נישט זײן מויל.
/38:14 אַזױ בין איך געװען װי אַ מאַן װאָס הערט ניט, און אין זײַן מױל איז ניטאָ
                                                        רעפּראָאָף.
/38:15 װאָרום אױף דיר, יהוה, האָפֿן איך: דו װעסט הערן, יהוה מײַן גאָט.
/38:16 װאָרום איך האָב געזאָגט: הערט מיך צו, טאָמער זאָלן זײ זיך ניט פֿרײען איבער מיר;
די פֿיס גליטשן זיך, זײ גרײסן זיך אַקעגן מיר.
/38:17 װאָרום איך בין גרייט צו האַלטן, און מײַן צער איז שטענדיק פֿאַר מיר.
/38:18 װאָרום איך װעל דערצײלן מײַן זינד; איך וועל זיך אנטשולדיגט פאר מיין זינד.
/38:19 אָבער מײַנע פֿײַנט זײַנען לעבעדיק, און שטאַרק זײַנען זײ, און די װאָס האָבן מיך פֿײַנט
                                      ראָנגלי זענען געמערט.
/38:20 אױך די װאָס טוען שלעכטס פֿאַר גוטס, זײַנען מײַנע פֿײַנט; ווייל איך
                               גיי די זאַך וואָס גוט איז.
/38:21 זאָלסט מיך ניט פֿאַרלאָזן, גאָט, מײַן גאָט, זאָלסט ניט װײַט פֿון מיר.
    /38:22 גײַסט מיר צו העלפֿן, גאָט מײַן ישועה.