תהלים
/32:1 װױל איז דער װאָס זײַן פֿאַרברעכן איז פֿאַרגעבן, װאָס זײַן זינד איז פֿאַרדעקט.
/32:2 װױל איז דער מאַן װאָס {dn גאָט} רעכנט ניט אָן זינד, און אין אים.
וועמענס גייסט עס איז ניט קיין שולד.
/32:3 אַז איך האָב געשוויגן, זײַנען מײַנע בײנער פֿאַרגעסן געװאָרן פֿון מײַן ברום אַ גאַנצן טאָג
לאַנג.
/32:4 װאָרום טאָג און נאַכט איז דײַן האַנט געװען שװער אױף מיר: מײַן פֿײַכטקײט איז פֿאַרקערט געװאָרן
די טריקעניש פון זומער. סלע.
/32:5 מײַן זינד האָב איך דיר דערקענט, און מײַן זינד האָב איך ניט באַהאַלטן. איך
האָט געזאָגט: איך װעל מודה זײַן מײַנע פֿאַרברעכן צו גאָט; און דו האסט מוחל געווען
די זינד פון מיין זינד. סלע.
/32:6 דערפֿאַר זאָל אײַך מתפלל זײַן איטלעכער װאָס איז פֿרום אין דער צײַט
װעסט געפינט װערן: פֿאַרװאָס װעלן זײ אין די שטראָמען פֿון גרױסע װאַסערן
ניט קומען צו אים.
/32:7 ביסט מײַן באַהאַלטונג; זאָלסט מיך היטן פֿון צרות; דו
זאָל מיך אַרומנעמען מיט לידער פֿון ישועה. סלע.
/32:8 איך װעל דיך לערנען, און װעל דיך לערנען דעם װעג װאָס דו װעסט גײן;
וועט דיר פירן מיט מיין אויג.
/32:9 זאָלט איר ניט זײַן װי אַ פֿערד, אָדער װי אַ מױל־זיין װאָס האָט ניט קײן שכל;
װעמענס מויל מוז ארײנגעהאלטן װערן מיט ביס און צײמל, כדי זײ זאלן ניט דערנענטערן
צו דיר.
/32:10 פֿיל צער װעלן זײַן פֿאַר די רשָעים, אָבער דער װאָס פֿאַרזיכערט זיך אױף גאָט,
רחמנות וועט אים אַרומנעמען.
/32:11 פֿרײען זיך אין גאָט, און פֿרײען זיך, איר גערעכטע, און שרײען פֿון פֿרײד, אַלע
איר, וואָס זיינען גערעכטיקייט אין האַרצן.
