תהלים
/31:1 אויף דיר, גאָט, פֿאַרזיכער איך זיך; לאָז מיך קײן מאָל ניט שעמען: מציל מיך
אין דיין גערעכטיקייט.
/31:2 בויג צו מיר דײַן אויער; מציל מיך גיך; זייט מיין שטאַרקע שטיין,
פֿאַר אַ הויז פון פאַרטיידיקונג מיר צו ראַטעווען.
/31:3 װאָרום דו ביסט מײַן פֿעלדז און מײַן פֿעסטונג; דעריבער פירט צוליב דײַן נאָמען
מיר, און פירן מיר.
/31:4 רײַס מיך אַרױס פֿון דער נעץ װאָס זײ האָבן מיר אױסגעלײגט, װאָרום דו ביסט.
מײַן כּוח.
/31:5 אין דײַן האַנט גיב איך איבער מײַן גײַסט;דו האָסט מיך אױסגעלײזט, יהוה, גאָט פֿון
אמת.
/31:6 איך האָב פֿײַנט די װאָס באַטראַכטן נישטיקע ליגן, אָבער איך פֿאַרזיכער זיך אױף גאָט.
/31:7 איך װעל זיך פֿרײען און זיך פֿרײען מיט דײַן חֶסד, װאָרום דו האָסט באַטראַכט מײַן
קאָנפליקט; דו האסט געקענט מיין נשמה אין צרות;
/31:8 און האָסט מיך ניט פֿאַרשלאָסן אין דער האַנט פֿון דעם פֿײַנט;
פֿיס אין אַ גרויס צימער.
/31:9 דערבאַרימט זיך אױף מיר, גאָט, װאָרום איך בין אין נױט, מײַן אױג איז פֿאַרצערט.
מיט טרויער, יאָ, מיין נשמה און מיין בויך.
/31:10 װאָרום מײַן לעבן איז פֿאַרבראַכט מיט צער, און מײַנע יאָרן מיט זיפֿצן: מײַן שטאַרקײט
פֿאַרלײַכט פֿון מײַן זינד, און מײַנע בײנער זײַנען פֿאַרצערט.
/31:11 איך בין געװען אַ שאַנד צװישן אַלע מײַנע פֿײַנט, אָבער בפֿרט צװישן מײַנע
שכנים, און אַ מורא פֿאַר מײַנע באַקאַנטע: די װאָס האָבן מיך געזען
אן אנטלאפן פון מיר.
/31:12 איך בין פֿאַרגעסן װי אַ טױט פֿון זינען, איך בין װי אַ צעבראָכענער כלי.
/31:13 װאָרום איך האָב געהערט די לשון־קודש פֿון פֿיל: אַ שרעק איז געװען אױף אַלע זײַטן, בעת זײ
האָבן זיך צוזאַמענגענומען אַקעגן מיר, האָבן זיי געטראַכט צו נעמען מיין לעבן.
/31:14 אָבער איך האָב מיך פֿאַרזיכערט אױף דיר, גאָט, איך האָב געזאָגט: דו ביסט מײַן גאָט.
/31:15 מײַנע צײַטן זײַנען אין דײַן האַנט: מציל מיך פֿון דער האַנט פֿון מײַנע פֿײַנט, און
פֿון די װאָס רודפֿן מיך.
/31:16 לאָז שײַנען דײַן פּנים אױף דײַן קנעכט, ראַטעװעט מיך פֿון װעגן דײַן רחמנות.
/31:17 לאָמיך זיך ניט שעמען, גאָט; װאָרום איך האָב דיך גערופֿן: זאָל דער
רשעים זאָלן זיך שעמען, און זאָלן זײ שװײַגן אין קבֿר.
/31:18 זאָלן שטיל װערן די ליגנדיקע ליפּן; וואָס רעדן שווערע זאַכן
מיט שטאלץ און פאראכטונג קעגן די צדיקים.
/31:19 װי גרױס איז דײַן גוטסקײט, װאָס דו האָסט אַװעקגעלײגט פֿאַר די מוראדיקע
דיר; װאָס דו האָסט געמאַכט פֿאַר די װאָס פֿאַרזיכערן זיך אױף דיר פֿאַר דעם
בני אדם!
/31:20 זאָלסט זײ באַהאַלטן אין דעם געהײם פֿון דײַן פּנים פֿון דעם שטאָלץ פֿון
מענטש: זאָלסט זיי היטן אין געהיים אין אַ פּאַוויליאָן פון די קריגערייַ פון
לשונות.
/31:21 געלויבט איז גאָט, װאָרום ער האָט מיר באַװיזן זײַן װוּנדערלעכע חן אין אַ
שטאַרק שטאָט.
/31:22 װאָרום איך האָב געזאָגט אין מײַן יאָגעניש: איך בין פֿאַרשניטן פֿון פֿאַר דײַנע אױגן;
פונדעסטוועגן האסטו געהערט דעם קָול פון מיינע תחנונים ווען איך האב געשריגן
צו דיר.
/31:23 האָט ליב יהוה, אַלע זײַנע הײליקן, װאָרום גאָט היט דעם
געטריי , און ריפלוינט דעם שטאלץ טוער .
/31:24 זײַט שטאַרק, און ער װעט שטאַרקן אײַער האַרץ, אַלע אירע װאָס האָפֿן
אין גאָט.
