• צוריק


• פּלאַץ היים

                                                                   תהלים
/30:1 איך װעל דיך דערהויבן, גאָט; װאָרום דו האָסט מיך אױפֿגעהױבן און ניט געמאַכט
    מײַנע פֿײַנט זאָלן זיך פֿרײען איבער מיר.
/30:2 יהוה מײַן גאָט, איך האָב געשריען צו דיר, און דו האָסט מיך געהיילט.
/30:3 גאָט, האָסט אױפֿגעבראַכט מײַן זעל פֿון קבֿר, האָסט מיך געהיט.
לעבעדיק, אַז איך זאָל ניט אַראָפּגיין אין דער גרוב.
/30:4 זינגט צו גאָט, זײַנע הײליקע, און דאַנקען אין דעם
                           דערמאָנונג פֿון זײַן קדושה.
/30:5 װאָרום זײַן גרימצאָרן איז אַ רגע; אין זיין חן איז לעבן: געוויין קען
פאַרהאַלטן אַ נאַכט, אָבער פרייד קומט אין דער מאָרגן.
/30:6 און אין מײַן פֿרײַהײט האָב איך געזאָגט: איך װעל קײן מאָל ניט באַװיזן װערן.
/30:7 גאָט, מיט דײַן חן האָסטו שטאַרק געמאַכט מײַן באַרג;דו
האָסט באַהאַלטן דײַן פּנים, און איך בין דערשראָקן געװאָרן.
/30:8 איך האָב געשריען צו דיר, גאָט; און צו גאָט האָב איך געבעט.
/30:9 װאָס פֿאַר אַ נוץ איז אין מײַן בלוט, װען איך נידער אַראָפּ אין גרוב? זאָל דער
שטויב לויבן דיך? זאָל עס דערקלערן דײַן אמת?
/30:10 הערט, גאָט, און דערבאַרימט זיך אױף מיר: גאָט, ביסט מײַן העלפֿער.
/30:11 האָסט פֿאַרמאַכט פֿאַר מיר מײַן טרויער אין טאַנצן, מײַן טרויער האָסטו אָפּגעטאָן
                    זאק, און מיך אנגעגורט מיט פרייד;
/30:12 צום סוף, כּדי דיך זאָל לויבן מײַן פּראַכט, און ניט שװײַגן. אָ
יהוה מיין גאָט, איך וועל דאַנקען דיר אויף אייביק.