תהלים
/28:1 צו דיר װעל איך שרײַען, גאָט מײַן פֿעלדז; זאָלסט ניט שװײַגן צו מיר: טאָמער, אױב דו
שװײַג צו מיר, איך װער װי די װאָס גײען אַראָפּ אין גרוב.
/28:2 הערט דאָס קָול פֿון מײַנע געבעט, װען איך רוף צו דיר, װען איך הײב אױף.
מײַנע הענט צו דײַן הײליקן אָרקל.
/28:3 זאָלסט מיך ניט אַװעקציען מיט די רשָעים, און מיט די טוערס פֿון אומרעכט,
וואָס רעדן שלום צו זייערע שכנים, אָבער אומגליק איז אין זייערע הערצער.
/28:4 גיב זײ לױט זײערע מעשׂים, און לױט דער שלעכטיקײט פֿון
גיב זיי נאָך דעם ווערק פון זייערע הענט; געבן צו
זיי זייער מדבר.
/28:5 װײַל זײ האָבן ניט באַטראַכט די װערק פֿון גאָט, און ניט צו זײַנע װערק
הענט, ער װעט זײ פֿאַרטיליקן, און ניט אױפֿבויען.
/28:6 געלויבט איז גאָט, װאָרום ער האָט געהערט מײַן קָול
תחנונים.
/28:7 גאָט איז מײַן שטאַרקײט און מײַן שילד; מײַן האַרץ האָט זיך פֿאַרטרוי אין אים, און איך בין
געהאָלפֿן: דעריבער פרייט זיך מיין האַרץ זייער; און מיט מיין געזאַנג וועל איך
לויב אים.
/28:8 יהוה איז זײער שטאַרקײט, און ער איז זײַן הילף פֿון זײַן שטאַרקײט
געזאלבט.
/28:9 ראַטעװעט דײַן פֿאָלק, און בענטשט דײַן נחלה, און פֿיטערט זײ און הײב אױף
זיי אַרויף אויף אייביק.
