תהלים
/27:1 גאָט איז מײַן ליכט און מײַן ישועה; פֿאַר וועמען זאָל איך מורא האָבן? ה\' איז
די שטאַרקייט פון מיין לעבן; פֿאַר וועמען זאָל איך מורא האָבן?
/27:2 אַז די רשָעים, מײַנע פֿײַנט און מײַנע פֿײַנט, זײַנען געקומען אױף מיר צו עסן
מײַן פֿלײש, האָבן זײ זיך געשטרויכלט און געפֿאַלן.
/27:3 כאָטש אַ מחנה װעט לאַגערן קעגן מיר, זאָל מײַן האַרץ ניט מוֹרא האָבן;
מלחמה זאָל אויפשטיין קעגן מיר, אין דעם וועל איך זיין זיכער.
/27:4 אײן זאַך האָב איך געגלוסט פֿון גאָט, װאָס איך װעל זוכן; אַז איך קען
זיצן אין הױז פֿון גאָט אַלע טעג פֿון מײַן לעבן, צו זען דעם
שײנקײט פֿון גאָט, און צו פֿרעגן אין זײַן טעמפּל.
/27:5 װאָרום אין דער צײַט פֿון צָרה װעט ער מיך באַהאַלטן אין זײַן הײזער;
דער סוד פֿון זײַן מִשכּן זאָל ער מיך באַהאַלטן; ער װעט מיך שטעלן אױף א
שטיין.
/27:6 און אַצונד װעט זיך אױפֿהײבן מײַן קאָפּ איבער מײַנע פֿײַנט רונד אַרום מיר;
דעריבער וועל איך מקריב זיין אין זיין משכן קרבנות פון פרייד; איך וועל זינגען,
יאָ, איך וועל זינגען תהילים צו ה\'.
/27:7 הערט, גאָט, װען איך רוף מיט מײַן קָול: דערבאַרימט זיך אױך אױף מיר, און
ענטפֿערן מיר.
/27:8 אַז דו האָסט געזאָגט: זוכט מײַן פּנים; מײַן האַרץ האָט צו דיר געזאָגט: דײַן פּנים,
ה\', וועל איך זוכן.
/27:9 זאָלסט ניט באַהאַלטן דײַן פּנים װײַט פֿון מיר; זאָלסט ניט אָפּטאָן דײַן קנעכט אין כּעס: דו
איז געווען מיין הילף; זאָלסט מיך ניט לאָזן, און מיך ניט פֿאַרלאָזן, מײַן גאָט
ישועה.
/27:10 אַז מײַן פֿאָטער און מײַן מוטער װעלן מיך פֿאַרלאָזן, װעט מיך גאָט אױפֿנעמען.
/27:11 לערן מיך, גאָט, דײַן װעג, און פֿירט מיך אױף אַ קלאָרן װעג פֿון װעגן מײַנס.
שונאים.
/27:12 לאָז מיך ניט איבער צו דעם װילן פֿון מײַנע פֿײַנט, פֿאַר פֿאַלשע עדות
זענען אויפגעשטאנען קעגן מיר, און אַזעלכע וואָס אָטעמען אַכזאָריעס.
/27:13 איך בין פֿאַרשװעכט געװאָרן, אױב איך האָב ניט געגלױבט צו זען די גוטסקײט פֿון גאָט אין
דאָס לאַנד פֿון די לעבעדיקע.
/27:14 װאַרט אױף גאָט, זײַ שטאַרק, און דײַן װעט ער שטאַרקן
האַרץ: וואַרטן, זאָג איך, אויף גאָט.
