תהלים
/22:1 מײַן גאָט, מײַן גאָט, װאָס האָסטו מיך פֿאַרלאָזן? פארוואס ביסטו אזוי ווייט פון?
הילף מיר, און פון די ווערטער פון מיין ברום?
/22:2 מײַן גאָט, איך רוף אין טאָג, אָבער דו הערט ניט; און אין דער נאַכט
צייַט, און איך בין נישט שטיל.
/22:3 אָבער הײליק ביסטו, דו װאָס באַװױנט די לױבונגען פֿון ישׂראל.
/22:4 אונדזערע עלטערן האָבן זיך פֿאַרזיכערט אױף דיר, זײ האָבן זיך פֿאַרזיכערט, און דו האָסט זײ מציל געװען.
/22:5 זײ האָבן געשריען צו דיר, און זײ זײַנען מציל געװען, אויף דיר האָבן זײ זיך פֿאַרזיכערט, און זײ זײַנען געװען
ניט צעמישט.
/22:6 אָבער איך בין אַ װאָרעם און קײנער; א חרפה פון מענטשן, און פאראכט פון די
מענטשן.
/22:7 אַלע װאָס זעען מיך לאַכן פֿון מיר, זײ שיסן אױס די ליפּ, זײ
שאָקל מיטן קאָפּ, זאָגנדיק:
/22:8 ער האָט זיך פֿאַרזיכערט אױף גאָט, אַז ער װעט אים מציל זײַן, זאָל ער אים מציל זײַן.
זעענדיק, אַז ער האָט זיך דערפֿרײט אין אים.
/22:9 אָבער דו ביסט דער װאָס האָט מיך אַרױסגעצױגן פֿון בויך;האָסט מיך געמאַכט האָפֿן.
ווען איך בין געווען אויף מיין מוטערס בריסט.
/22:10 פֿון לײַב בין איך אַװעקגעװאָרפֿן אױף דיר;דו ביסט מײַן גאָט פֿון מײַן מוטערס.
בויך.
/22:11 זאָלסט ניט װײַט פֿון מיר; פֿאַר צרה איז נאָענט; װאָרום עס איז נישטאָ קײנער צו העלפֿן.
/22:12 פֿיל אָקסן האָבן מיך אַרומגערינגלט, שטאַרקע אָקסן פֿון בשן האָבן מיך אַרומגערינגלט
קייַלעכיק.
/22:13 מיט זײער מױל האָבן זײ מיר געגאַפּט, װי אַ צעשטערטער און אַ ברויענדיקער לײב.
/22:14 איך בין אױסגעגאָסן װי װאַסער, און אַלע מײַנע בײנער זײַנען פֿון געלענק, מײַן האַרץ
איז ווי וואַקס; עס איז צעלאָזן אין מיטן פֿון מײַנע געדערעם.
/22:15 מײַן שטאַרקײט איז פֿאַרטריקנט װי אַ שערד; און מיין צונג איז צוגעבונדן צו מיין
דזשאָז; און דו האָסט מיך געבראַכט אין שטױב פֿון טױט.
/22:16 װאָרום הינט האָבן מיך אַרומגערינגלט, די פֿאַרזאַמלונג פֿון די רשָעים האָבן מיך אַרומגענומען;
זיי האָבן דורכגעקאָכט מיינע הענט און מיינע פֿיס.
/22:17 איך מעג דערצײלן אַלע מײַנע בײנער: זײ קוקן און קוקן אױף מיר.
/22:18 זײ טײלן צװישן זײ מײַנע קלײדער, און װאַרפֿן אַ גוֹרל אױף מײַן קלײד.
/22:19 אָבער דו זאָלסט ניט װײַט פֿון מיר, גאָט, מײַן שטאַרקײט, מאַיל דיך צו העלפֿן
מיר.
/22:20 מציל מײַן זעל פֿון שװערד; מיין טייערער פון דער מאכט פון דעם הונט.
/22:21 ראַטעװעט מיך פֿון דעם מױל פֿון אַ לײב, װאָרום פֿון די הערנער האָסטו מיך געהערט.
די יינהאָרן.
/22:22 איך װעל דערצײלן דײַן נאָמען צו מײַנע ברידער: אין מיטן דער
עדה וועל איך דיך לויבען.
/22:23 איר װאָס האָט מורא פֿאַר גאָט, לױבט אים; אַלע זאָמען פֿון יעקבֿ, גלײַך
אים; און איר האָט מורא פֿאַר אים, אַלע זאָמען פֿון ישׂראל.
/22:24 װאָרום ער האָט ניט פֿאַראַכט, און ניט פֿאַראַכט פֿון די פּײַן פֿון די פּײַניקטע;
און ער האָט ניט באַהאַלטן זײַן פּנים פֿון אים; אָבער אַז ער האָט צו אים געשריען, האָט ער
געהערט.
/22:25 פֿון דיר װעט זײַן מײַן לױב אין דער גרױסער עדה: מײַנע נדרים װעל איך באַצאָלן
פֿאַר די װאָס האָבן אים מורא.
/22:26 די זאַכן װעלן עסן און זאַט װערן;אַזױ װעלן זײ לױבן גאָט
זוכן אים: דיין האַרץ וועט לעבן אויף אייביק.
/22:27 אַלע עקן פֿון דער װעלט װעלן געדענקען און זיך אומקערן צו גאָט, און אַלע
די משפּחות פֿון די פֿעלקער װעלן זיך בוקן פֿאַר דיר.
/22:28 װאָרום צו גאָט איז דאָס מלוכה, און ער איז דער גענעראל צװישן די פֿעלקער.
/22:29 אַלע פֿעטטע אױף דער ערד װעלן עסן און זיך בוקן, אַלע װאָס גײען
צו שטױב װעט זיך נידערן פֿאַר אים, און קײנער קען ניט האַלטן זײַן אײגענעם לעבן
נשמה.
/22:30 אַ זאָמען זאָל אים דינען; עס זאָל גערעכנט װערן צו גאָט פֿאַר אַ
דור.
/22:31 זײ װעלן קומען, און װעלן דערצײלן זײַן גערעכטיקײט צו דעם פֿאָלק
זאָל געבאָרן װערן, װאָס ער האָט דאָס געטאָן.
