תהלים
/19:1 די הימלען זאָגן די פּראַכט פֿון גאָט; און דער אױסשפּרײט װײַזט זײַנע
האַנטווערק.
/19:2 טאָג צו טאָג רעדט אַ רײד, און נאַכט צו נאַכט זאָגט װיסן.
/19:3 ניטאָ קײן לשון און ניט קײן שפּראַך, װוּ זײער קָול װערט ניט געהערט.
/19:4 זײער שנור איז אַרױסגעגאַנגען איבער דער גאַנצער ערד, און זײערע װערטער ביזן סוף
פון דער וועלט. אין זיי האט ער שטעלן אַ משכן פֿאַר די זון,
/19:5 װאָס איז װי אַ חתן װאָס גײט אַרױס פֿון זײַן קאַמער, און פֿרײט זיך װי אַ
שטאַרק מענטש צו לויפן אַ ראַסע.
/19:6 זײַן אַרױסגײן איז פֿון עק הימל, און זײַן אַרומגאַנג ביזן הימל
און עס איז גאָרנישט פאַרבאָרגן פֿון איר היץ.
/19:7 די תּוֹרה פֿון גאָט איז גאַנצן, פֿאַרקערט די נשמה: דאָס עדות פֿון
יהוה איז זיכער, ער מאכט קלוג דעם פּשוטן.
/19:8 רעכט זײַנען די געזעצן פֿון גאָט, װאָס פֿרײען דאָס האַרץ: דאָס געבאָט
פֿון גאָט איז רײן, פֿאַרקלערנדיק די אױגן.
/19:9 רײן איז די מורא פֿון גאָט, אױף אײביק: די משפּטים פֿון די
ה\' זענען אמת און צדיקים.
/19:10 מער צו באַגערן זײַנען זײ פֿון גאָלד, יאָ, פֿון פֿיל פֿײַן גאָלד: זיסער
אויך פון האָניק און די כאַניקאָום.
/19:11 און דורך זײ איז דײַן קנעכט געוואָרנט, און אין היטן פֿון זײ איז דאָרטן
גרויס באַלוינונג.
/19:12 װער קען פֿאַרשטײן זײַנע טעותים? רייניג מיך פון פארהוילטע חסרונות.
/19:13 אױך היט דײַן קנעכט פֿון חוצפהדיקע זינד; זאָלן זײ ניט האָבן
געוועלטיקט איבער מיר: דעמאלט וועל איך זיין ישר, און איך וועל זיין אומשולדיק פון
די גרויסע עבירה.
/19:14 זאָלן באַװיליק זײַן די װערטער פֿון מײַן מױל, און די טראַכטונג פֿון מײַן האַרצן
פֿאַר דײַנע אױגן, גאָט, מײַן שטאַרקײט און מײַן אױסלײזער.
