תהלים
/18:1 איך װעל דיך ליב האָבן, גאָט, מײַן שטאַרקײט.
/18:2 גאָט איז מײַן פֿעלדז, און מײַן פֿעסטונג, און מײַן מציל; מיין גאָט, מיין
שטאַרקייט, אין וועמען איך וועל צוטרוי; מיין בליק, און מיין האָרן
                             ישועה, און מיין הויך טורעם.
/18:3 איך װעל רופֿן צו גאָט װאָס איז װערט געלויבט צו װערן;און איך װעל זײַן.
                         געראטעוועט פון מיינע שונאים.
/18:4 די צער פֿון טױט האָבן מיך אַרומגענומען, און די מבול פֿון רשעים האָבן מיך געמאַכט.
                                                          דערשראָקן.
/18:5 די צער פֿון גיהנום האָבן מיך אַרומגערינגלט, די שטראַלן פֿון טױט האָבן זיך אָפּגעהאַלטן
                                                                      מיר.
/18:6 אין מײַן נויט האָב איך גערופֿן צו יהוה, און איך האָב געשריען צו מײַן גאָט: ער האָט געהערט
מײַן קָול איז אַרױס פֿון זײַן טעמפּל, און מײַן געשרײ איז געקומען פֿאַר אים, אַרײַן אין זײַן
                                                                אויערן.
/18:7 און די ערד האָט געציטערט און געציטערט; אויך די יסודות פון די בערג
האָט זיך גערירט און געציטערט, ווײַל ער איז געווען צער.
/18:8 איז אַרױפֿגעגאַנגען אַ רויך פֿון זײַנע נאָזלעכער, און פֿײַער פֿון זײַן מױל
פֿאַרצערט: קוילן זײַנען דערפֿון אָנגעצונדן.
/18:9 און ער האָט זיך געבוקט דעם הימל, און האָט אַראָפּגענידערט, און פֿינצטערניש איז געװען אונטער אים
                                                                    פֿיס.
/18:10 און ער איז געפֿאָרן אױף אַ כּרובֿ, און איז געפֿלױגן, יאָ, ער איז געפֿלױגן אױף די פֿליגלען.
                                                    פון דעם ווינט.
/18:11 ער האָט געמאַכט פֿינצטערניש צו זײַן פֿאַרבאָרגן אָרט; זיין פּאַוויליאָן רונד אַרום אים געווען
פינצטערע וואסער און געדיכטע וואלקנס פון הימל.
/18:12 אין דער ליכטיקקײט װאָס איז געװען פֿאַר אים זײַנען דורכגעגאַנגען זײַנע געדיכטע װאָלקן, האָגל
                                    שטײנער און פײער־קוילן.
/18:13 אױך גאָט האָט געדונערט אין הימל, און דער העכסטער האָט געגעבן זײַן קָול;
             האָגל שטיינער און קוילן פון פייַער.
/18:14 יאָ, ער האָט אַרױסגעשיקט זײַנע פֿײַלן, און זײ צעשפּרײט; און ער האט ארויסגעשאסן
                            בליץ, און זיי דיסקאַמפיטיד.
/18:15 און מע האָט געזען די קאַנאַלן פֿון װאַסערן, און די יסודות פֿון דער װעלט
זײַנען אַנטפּלעקט געװאָרן פֿון דײַן תּוכחה, גאָט, פֿון דעם אָטעם פֿון דײַן אָטעם
                                                          נאָזלעכער.
/18:16 ער האָט געשיקט פֿון אױבן, מיך גענומען, ער האָט מיך אַרױסגעצױגן פֿון פֿיל װאַסערן.
/18:17 ער האָט מיך מציל געװען פֿון מײַן שטאַרקן פֿײַנט, און פֿון די װאָס האָבן מיך פֿײַנט; װאָרום
          זיי זענען געווען צו שטאַרק פֿאַר מיר.
/18:18 זײ האָבן מיך אָפּגעהאַלטן אין טאָג פֿון מײַן אומגליק, אָבער גאָט איז געװען מײַן אָפּשטויס.
/18:19 און ער האָט מיך אַרױסגעבראַכט אין אַ גרױסן אָרט; ער האָט מיך מציל געװען, װײַל ער
                                     דערפרייען זיך אין מיר.
/18:20 גאָט האָט מיר געלױנט לױט מײַן גערעכטיקײט; לויט די
רײנקײט פֿון מײַנע הענט האָט ער מיר פֿאַרגעלט.
/18:21 װאָרום איך האָב געהיט די װעגן פֿון גאָט, און איך בין ניט שלעכט אַװעקגעגאַנגען.
                                                  פֿון מײַן גאָט.
/18:22 װאָרום אַלע זײַנע געזעצן זײַנען געװען פֿאַר מיר, און זײַנע זײַנע האָב איך ניט אָפּגעטאָן
                                                געזעצן פֿון מיר.
/18:23 און איך בין גערעכט געװען פֿאַר אים, און איך האָב מיך געהיט פֿון מײַן זינד.
/18:24 דרום האָט מיך גאָט פֿאַרלוירן לױט מײַן גערעכטיקײט,
לױט דער רײנקײט פֿון מײַנע הענט אין זײַן אױגן.
/18:25 מיט דעם דערבאַרימדיקן װעסטו דיך באַקענען; מיט אַן ערלעכער מענטש
                              דו װעסט דיך באַװײַזן רעכט;
/18:26 מיט דעם רײנעם װעסטו דיך באַװײַזן רײן; און מיט דעם פֿרעמדן דו
                                         װילט דיך װײַזן פֿרױ.
/18:27 װאָרום דו װעסט מציל זײַן דאָס פּײַניקטע פֿאָלק; אָבער װילט אַראָפּברענגען הויכע קוקן.
/18:28 װאָרום דו װעסט אָנצינדן מײַן ליכט: יהוה מײַן גאָט װעט פֿאַרקלערן מײַן
                                                        פינצטערניש.
/18:29 װאָרום מיט דיר בין איך לױף אַ מחנה; און דורך מײַן גאָט בין איך איבערגעשפּרונגען
                                                               א וואנט.
/18:30 גאָט, זײַן װעג איז גאַנץ;דאָס װאָרט פֿון גאָט איז געפּרוּװט; ער איז אַ
          בלעטלעך צו אַלע וואָס צוטרוי אין אים.
/18:31 װאָרום װער איז גאָט אַחוץ יהוה? אָדער ווער איז אַ שטיין אַחוץ אונדזער גאָט?
/18:32 גאָט איז דאָס, װאָס גאָרגט מיך מיט שטאַרקײט, און מאַכט מײַן װעג גאַנץ.
/18:33 ער מאַכט מײַנע פֿיס װי די פֿיס פֿון הינדער, און ער שטעלט מיך אױף מײַנע הײכן.
/18:34 ער לערנט מײַנע הענט אין מלחמה, און מײַנע װערט צעבראָכן אַ בױגן פֿון שטאָל
                                                                געווער.
/18:35 און דו האָסט מיר געגעבן דעם שילד פֿון דײַן ישועה, און דײַן רעכטע האַנט.
האָט מיך אױפֿגעהערט, און דײַן צניעות האָט מיך גרױס געמאַכט.
/18:36 האָסט זיך אױסגעגרײט מײַנע טריט אונטער מיר, כּדי מײַנע פֿיס זאָלן זיך ניט אױסגליטשן.
/18:37 איך האָב נאָכגעיאָגט מײַנע פֿײַנט, און זײ באַנומען, און איך האָב זיך ניט אומגעקערט
       װידע ר בי ז ז ײ זײנע ן פארבונד ן געװארן .
/18:38 איך האָב זײ פֿאַרװוּנדעט, אַז זײ האָבן ניט געקענט אױפֿשטײן;געפֿאַלן זײַנען זײ
                                            אונטער מײַנע פֿיס.
/18:39 װאָרום דו האָסט מיך אָנגעגורט מיט שטאַרקײט אין מלחמה, האָסט אונטערגעטײלט.
אונטער מיר די װאָס זײַנען אױפֿגעשטאַנען קעגן מיר.
/18:40 און דו האָסט מיר געגעבן דעם האַלדז פֿון מײַנע פֿײַנט; אַז איך זאָל צעשטערן
                                די װאָס האָבן מיך פֿײַנט.
/18:41 זײ האָבן געשריגן, אָבער עס איז ניט געװען קײנער צו העלפֿן; צו גאָט, נאָר ער
                                   האָט זיי ניט געענטפערט.
/18:42 דענצמאָל האָב איך זײ געשלאָגן װי שטױב פֿאַרן װינט, איך האָב זײ אַװעקגעװאָרפֿן
                               אויס ווי שמוץ אין די גאסן.
/18:43 האָסט מיך מציל געװען פֿון דעם קריג פֿון פֿאָלק; און דו האָסט
האָט מיך געמאַכט צום קאָפּ פֿון די פֿעלקער: אַ פֿאָלק װאָס איך האָב ניט געקענט װעט
                                                           דינען מיר.
/18:44 װי נאָר זײ הערן פֿון מיר, װעלן זײ מיר צוהערן, די פֿרעמדע װעלן
                                      גיב זיך אונטער צו מיר.
/18:45 די פֿרעמדע װעלן פֿאַרװײנט װערן, און זײ האָבן מורא פֿון זײערע נאָענטע ערטער.
/18:46 גאָט לעבט; און ברוך זיין מיין שטיין; און זאָל דער גאָט פֿון מײַן ישועה
                                                   זיין דערהויבן.
/18:47 גאָט איז דאָס װאָס נעמט מיך נקמה, און אונטערטעניקט דאָס פֿאָלק אונטער מיר.
/18:48 ער האָט מיך מציל געװען פֿון מײַנע פֿײַנט;יאָ, האָסט מיך דערהויבן איבער יענע
וואָס שטיי אויף קעגן מיר: דו האָסט מיך מציל געווען פון דעם גבר.
/18:49 דרום װעל איך דיר דאַנקען, גאָט, צװישן די פֿעלקער, און
                              זינגט לויב צו דײַן נאָמען.
/18:50 גרױסע ישועה גיט ער זײַן מלך; און טוט רחמנות צו זיין
געזאַלבט צו דָוִדן, און צו זײַן זאָמען אויף אײביק.