תהלים
/14:1 דער נאַר האָט געזאָגט אין זײַן האַרצן: ניטאָ קײן גאָט. זיי זענען פאַרדאָרבן, זיי
האָבן געטאָן אומװערדיקע מעשים, ניטאָ קײנער װאָס טוט גוטס.
/14:2 גאָט האָט אַראָפּגעקוקט פֿון הימל אױף די מענטשן-קינדער, צו זען צי
עס זענען געווען ווער עס יז פארשטאנען, און זוכן גאָט.
/14:3 זײ זײַנען אַלע אַװעקגעגאַנגען, זײ זײַנען אַלע אינאײנעם פֿאַרשמוציק געװאָרן;
קיינער וואָס טוט גוטס, ניט, ניט איינער.
/14:4 האָבן אַלע טוערס פֿון זינד ניט וויסן? וואָס עסן מיין מענטשן ווי
זײ עסן ברױט, און רופֿן ניט צו גאָט.
/14:5 זײ זײַנען געװען אין גרױס מורא, װאָרום גאָט איז אין דעם דָור פֿון די
צדיקים.
/14:6 איר האָט פֿאַרשעמט דעם עצה פֿון דעם אָרעמאַן, װאָרום גאָט איז זײַן מקלט.
/14:7 װאָרום, פֿון צִיון זײַנען געקומען די ישועה פֿון ישׂראל! ווען ה\'
קערט צוריק די געפֿאַנגענשאַפֿט פֿון זײַן פֿאָלק, זיך פֿרײען יעקב, און
ישראל וועט זיך פרייען.
