תהלים
/9:1 איך װעל דיך לױבן, גאָט, מיט מײַן גאַנצן האַרצן; איך וועל אַלע זאָגן
דיינע וואונדערליכע מעשים.
/9:2 איך װעל זיך פֿרײען און זיך פֿרײען מיט דיר;איך װעל לױבן דײַן נאָמען, אָ
דו אייבערשטן.
/9:3 אַז מײַנע פֿײַנט װעלן זיך אומקערן, װעלן זײ פֿאַלן און אומקומען בײַ דײַן
בייַזייַן.
/9:4 װאָרום דו האָסט געהיט מײַן רעכט און מײַן רעכט; דו ביסט געזעסן אין דער
טראָן ריכטער רעכט.
/9:5 האָסט געשטראָפן די פֿעלקער, האָסט פֿאַרטיליקט די רשָעים, דו האָסט פֿאַרטיליקט.
מאַכן אויס זייער נאָמען אויף אייביק און שטענדיק.
/9:6 דו פֿײַנט, פֿאַרשטערטונגען זײַנען געקומען צום אײביקן סוף, און דו האָסט
חרובע שטעט; זייער דענקמאָל איז אומגעקומען מיט זיי.
/9:7 אָבער גאָט װעט באַהאַלטן אױף אײביק;
משפּט.
/9:8 און ער װעט משפּטן די װעלט מיט גערעכטיקײט, ער װעט דינען
משפט צו די מענטשן אין יושר.
/9:9 און גאָט װעט זײַן אַ מקלט פֿאַר די געדריקטע, אַ מקלט אין צײַטן פֿון
צרה.
/9:10 און די װאָס קענען דײַן נאָמען, װעלן זיך פֿאַרטרויען אין דיר, װאָרום דו,
גאָט, האָסט ניט פֿאַרלאָזן די װאָס זוכן דיך.
/9:11 זינגט לױבט צו גאָט, װאָס זיצט אין צִיון;
מענטשן זיינע מעשים.
/9:12 אַז ער פֿרעגט אױף בלוט, געדענקט ער זײ;ער פֿאַרגעסן
ניט דאָס געשריי פֿון די אַניוועסדיק.
/9:13 דערבאַרימט זיך אױף מיר, גאָט; באַטראַכטן מיין צרה וואָס איך ליידן פון זיי
װאָס האָט מיך פֿײַנט, דו װאָס הײסט מיך אױף פֿון די טױערן פֿון טױט.
/9:14 כּדי איך זאָל דערצײלן אַלע דײַן לויב אין די טױערן פֿון דער טאָכטער פֿון
ציון: איך וועל זיך פרייען מיט דיין ישועה.
/9:15 די פֿעלקער זײַנען אַראָפּגעפֿאַלן אין דער גרוב װאָס זײ האָבן געמאַכט, אין דער נעץ װאָס
זײ האָבן באַהאַלטן זײערע פֿיס.
/9:16 גאָט איז באַװוּסט אין דעם מִשפּט װאָס ער טוט, דער שלעכטער איז
געשטרויכלט אין די ווערק פֿון זײַנע אייגענע הענט. Higgaion. סלע.
/9:17 די רשָעים װעלן פֿאַרקערט װערן אין גיהנום, און אַלע פֿעלקער װאָס פֿאַרגעסן
גאָט.
/9:18 װאָרום ניט שטענדיק װעט פֿאַרגעסן װערן דער אָרעמאַן: די װאַרטונג פֿון די אָרעמע
וועט ניט אומקומען אויף אייביק.
/9:19 שטײ אױף, גאָט; זאָל דער מענטש ניט זײַגן: די פֿעלקער זאָלן געמשפּט װערן אין דײַן
דערזען.
/9:20 מוֹרא האָט זײ, גאָט, כּדי די פֿעלקער זאָלן װיסן, אַז זײ זײַנען נאָר
מענטשן. סלע.
