תהלים
/7:1 יהוה מײַן גאָט, אױף דיר פֿאַרזיכער איך זיך;הײז מיך פֿון אַלע װאָס
רדף מיך, און מציל מיך:
/7:2 טאָמער ער רײַסט מײַן זעל װי אַ לײב, און צערײַסט זי אין שטיקער, װען עס איז
קיינער צו באַפרייַען.
/7:3 יהוה מײַן גאָט, אױב איך האָב דאָס געטאָן; אויב עס איז זינד אין מיינע הענט;
/7:4 אױב איך האָב געלױנט דעם װאָס איז געװען בשלום מיט מיר; (יאָ, איך האָבן
האָט אים איבערגעגעבן אַז אָן סיבה איז מיין פייַנט:)
/7:5 זאָל דער פֿײַנט נאָכיאָגן מײַן זעל, און זי נעמען; יאָ, ער זאָל מיך אַראָפּטרעטן
לעבן אויף דער ערד, און לייגן מיין כּבֿוד אין די שטויב. סלע.
/7:6 שטײ אױף, גאָט, אין דײַן כּעס, הײב דיך אױף פֿון װעגן דעם גרימצאָרן פֿון
מײַנע פֿײַנט, און דערוועך פֿאַר מיר צו דעם מִשפּט װאָס דו האָסט באַפֿױלן.
/7:7 אַזױ װעט דיך אַרומרינגלען די עדה פֿון פֿאָלק, פֿון װעגן זײערע
צוליב דעם קער דו אום אין דער הויך.
/7:8 גאָט װעט משפּטן דאָס פֿאָלק;משפּט מיך, גאָט, לױט מײַן
גערעכטיקייט, און לויט מיין ערלעכקייט וואָס איז אין מיר.
/7:9 זאָל אַ סוף קומען די שלעכטיקײט פֿון די רשָעים; אָבער פאַרלייגן די
גערעכט: װאָרום גאָט דער צדיק פּרוּווט די הערצער און די רעגן.
/7:10 מײַן שוץ איז פֿון גאָט, װאָס העלפֿט די רעכטע אין האַרצן.
/7:11 גאָט משפט די צדיקים, און גאָט איז גרימצאָרן אױף די רשָעים יעדן טאָג.
/7:12 אױב ער װעט זיך ניט קערן, װעט ער שנײַסן זײַן שװערד; ער האָט געבויגן זײַן בױגן, און געמאַכט
עס גרייט.
/7:13 און ער האָט צוגעגרײט פֿאַר אים די כּלים פֿון טױט; ער באַשטימט זײַן
פײַלן קעגן די רודפים.
/7:14 זע, ער איז געפֿאָרן מיט זינד, און איז טראָגעדיק געװאָרן מיט אומגליק, און
האָט אַרויסגעבראַכט שקר.
/7:15 ער האָט געמאַכט אַ גרוב, און האָט זי געגראָבן, און איז געפֿאַלן אין דער גרוב װאָס ער
געמאכט.
/7:16 זײַן אומגליק װעט זיך אומקערן אױף זײַן אײגענעם קאָפּ, און זײַן גוואַלדיקײט
זאָל אַראָפּנידערן אױף זײַן אײגענעם טײל.
/7:17 איך װעל לױבן גאָט לױט זײַן גערעכטיקײט, און װעל זינגען
לױבט צו דעם נאָמען פֿון גאָט דער העכסטער.
