• צוריק


• פּלאַץ היים

                                                                     משלי
/31:1 די װערטער פֿון דעם מלך לֶמואֵל, די נבואה װאָס זײַן מוטער האָט אים געלערנט.
/31:2 װאָס, מײַן זון? און װאָס, דער זון פֿון מײַן טראכט? און װאָס, מײַן זון
                                                                  נדרים?
/31:3 זאָלסט ניט געבן דײַן שטאַרקײט צו װײַבער, און דײַנע װעגן צו דעם װאָס פֿאַרטיליקט
                                                                  מלכים.
/31:4 ניט פֿאַר מלכים, לעמועל, איז ניט פֿאַר מלכים צו טרינקען װײַן; אדער
                     פֿאַר פּרינסעס שטאַרק טרינקען:
/31:5 כּדי זײ זאָלן ניט טרינקען, און פֿאַרגעסן די תּוֹרה, און פֿאַרדרײטן דעם משפּט פֿון עמיצער
                                               ד י אנגעצויגענע .
/31:6 גיט שטאַרקן טרינקען דעם אונטערגײן, און װײַן צו די
                    וואָס זיינען פון שווערע הערצער.
/31:7 זאָל ער טרינקען, און פֿאַרגעסן זײַן אָרעמקײט, און ניט מער געדענקט זײַן צרה.
/31:8 עפֿנט אױף דײַן מױל פֿאַר די שטומע, פֿון װעגן אַלע װאָס זײַנען באַשטימט
                                                          צעשטערונג.
/31:9 עפֿנט אױף דײַן מױל, משפט גערעכט, און טענה פֿאַר די אָרעמע און די אָרעמע
                                                                  אָרעם.
/31:10 װער קען געפֿינען אַ פֿרוי? װאָרום איר פּרייַז איז װײט העכער רובין.
/31:11 דאָס האַרץ פֿון איר מאַן פֿאַרזיכערט זיך אױף איר, כּדי ער זאָל האָבן
                                 ניט דאַרפֿן פון צעלאָזן.
/31:12 גוטס און ניט שלעכט װעט זי אים טאָן אַלע טעג פֿון איר לעבן.
/31:13 וואָל, און פֿלאַקס, זוכט זי, און אַרבעט גערן מיט אירע הענט.
/31:14 זי איז װי די סוחרישע שיפֿן; זי ברענגט איר עסן פֿון דער װײַטן.
/31:15 זי איז אױך אױפֿגעשטאַנען, װען עס איז נאָך נאַכט, און גיט פֿלײש צו איר הױזגעזינט.
                               און אַ חלק צו אירע מײדלעך.
/31:16 זי באַטראַכט אַ פֿעלד, און קױפֿט עס;מיט דער פֿרוכט פֿון אירע הענט
                                        פלאנצט א װײַנגאָרטן.
/31:17 אירע לענדן גערט זי מיט שטאַרקײט, און שטאַרקט אירע אָרעם.
/31:18 זי זעט, אַז איר סחורה איז גוט, איר ליכט גײט ניט אָן
                                                                  נאַכט.
/31:19 אירע הענט לײגט זי צו דער שפּינדל, און אירע הענט האַלטן דעם שפּיגל.
/31:20 זי שטרעקט אױס איר האַנט צום אָרעמאַן; יאָ, זי גײט איר אַרױס
                                               הענט צו די אָרעם.
/31:21 פֿאַרן שניי האָט זי ניט מורא פֿאַר איר הױזגעזינט, פֿאַר איר גאַנצן הױזגעזינט
                    זענען אנגעטאן מיט שאַרלעכ רויט.
/31:22 זי מאַכט זיך באַדעקן פֿון טעפּעך; איר קלײד איז זײַד און
                                                                  לילאַ.
/31:23 איר מאַן איז באַקאַנט אין די טױערן, װען ער זיצט צװישן די עלטסטע פֿון
                                                         דאָס לאַנד.
/31:24 זי מאַכט לײַנען, און פֿאַרקױפֿט עס; און מעביר גארדלען צו דעם
                                                                    סוחר.
/31:25 שטאַרקייט און כּבֿוד איז איר קלײד; און זי וועט זיך פרייען אין צייט צו
                                                                  קומען.
/31:26 זי עפֿנט איר מױל מיט חכמה; און אין איר צונג איז די געזעץ פון
                                                  גוטהאַרציקייט.
/31:27 זי קוקט גוט צו די װעגן פֿון איר הױזגעזינט, און עסט ניט דאָס ברױט
                                                         פון בטלנות.
/31:28 שטײן אױף אירע קינדער, און רופֿן זי געבענטשט; אויך איר מאַן, און ער
                                                             לויבט זי.
/31:29 פֿיל טעכטער האָבן געטאָן פֿעיִקײט, אָבער דו האָסט זײ אַלע איבערגעטריבן.
/31:30 חן איז פֿאַרנאַר, און שײנקײט איז פֿאַלש, אָבער אַ פֿרױ װאָס האָט מורא פֿאַר דעם
                               ה\', זי וועט געלויבט ווערן.
/31:31 גיב איר פֿון דער פֿרוכט פֿון אירע הענט; און זאָלן איר לויבן אירע מעשים
                                                           די טויערן.