משלי
/26:1 אַזױ װי שניי אין זומער, און װי רעגן אין שניט, אַזױ איז כּבֿוד ניט פּאַסיק פֿאַר אַ
                                                                    נאַר.
/26:2 אַזױ װי אַ פֿױגל בײַם װאַנדערן, װי אַ שװאַלב מיט פֿליען, אַזױ איז די קללה.
                                     אומרעכט װעט ניט קומען.
/26:3 אַ בײטש פֿאַרן פֿערד, אַ צײַמל פֿאַרן אײזל, און אַ רוט פֿאַר דעם נאַר.
                                                                  צוריק.
/26:4 זאָלסט ניט ענטפֿערן אַ נאַר לױט זײַן נאַרישקײט, כּדי דו זאָלסט ניט זײַן אַזױ װי
                                                                      אים.
/26:5 ענטפֿערט אַ נאַר לױט זײַן נאַרישקײט, כּדי ער זאָל ניט זײַן קלוג
                                                                הײַזער.
/26:6 דער װאָס שיקט אַ אָנזאָג מיט דער האַנט פֿון אַ נאַר, שניידט פֿון די פֿיס,
                                      אוּן שִׁטְקְט שָׂדֶה.
/26:7 ניט גלײַך זײַנען די פיס פֿון די לאַמע; אַזױ איז אַ משל אין מױל פֿון
                                                                  שוטים.
/26:8 אַזױ װי דער װאָס בינדט אַ שטײן אין אַ שלאַנג, אַזױ איז דער װאָס גיט כּבֿוד אַ
                                                                    נאַר.
/26:9 װי אַ דאָרן גײט אַרױף אין דער האַנט פֿון אַ שיכּור, אַזױ איז אַ משל אין דעם
                                                  מױל פֿון נאַרן.
/26:10 דער גרױסער גאָט װאָס האָט אַלצדינג געשאַפֿן, סײַ באַלוינט דעם נאַר, און סײַ
                                                         שכר עבירות.
/26:11 אַזױ װי אַ הונט קערט זיך צוריק צו זײַן באַס, אַזױ קערט זיך אַ נאַר צו זײַן נאַרישקײט.
/26:12 זעסטו אַ מאַן אַ קלוגער אין זײַן אײגנשאַפֿט? עס איז מער האָפענונג פון אַ נאַר
                                                        ווי פון אים.
/26:13 זאָגט דער שפּױער: אַ לײב איז אױפֿן װעג; אַ לייב איז אין דער
                                                                    גאסן.
/26:14 אַזױ װי די טיר קערט זיך אױף זײַנע האַנגען, אַזױ מאַכט זיך דער שפּױער אױף זײַן בעט.
/26:15 דער שפּױער באַהאַלט זײַן האַנט אין זײַן בוזעם; עס טרויערט אים צו ברענגען
                                             װידער צו זײן מויל.
/26:16 דער שלעגער איז קלוגער אין זײַן אײגנשאַפֿט, פֿון זיבן מענער װאָס קענען געבן.
                                                               אַ סיבה.
/26:17 דער װאָס גײט פֿאַרבײַ, און באַהאַנדלט זיך מיט קריגערײַ װאָס ניט צו אים, איז
אזוי ווי איינער וואס נעמט א הונט ביי די אויערן.
/26:18 װי אַ משוגענער װאָס װאַרפֿט פֿײַערבראַנדן, פֿײַלן און טױט,
/26:19 אַזױ איז דער מאַן װאָס פֿאַרנאַרט זײַן חבֿר, און זאָגט: בין איך ניט אין
                                                              ספּאָרט?
/26:20 װוּ עס איז נישטאָ קײן האָלץ, דאָרטן גײט אױס דאָס פֿײַער, װוּ עס איז נישטאָ
                         שװעםטער , דע ר קריג שטעל ט אפ .
/26:21 װי קוילן פֿאַר ברענעדיקע קוילן, און האָלץ פֿאַר פֿײַער; אַזוי איז אַ קריגעריש מענטש
                                  צו אָנצינדן קריגערײַען.
/26:22 אַזױ װי װוּנדן זײַנען די װערטער פֿון אַ רעדנער, און זײ גײען אַראָפּ אין דער
                          ינערמאָסט טיילן פון די בויך.
/26:23 ברענעדיקע ליפּן און אַ שלעכט האַרץ זײַנען אַזױ װי אַ שערד באַדעק מיט זילבער
                                                                  שלאָג.
/26:24 דער װאָס האָט פֿײַנט, צעשלאָגט זיך מיט זײַנע ליפּן, און לײגט אַרײַן אָפּנאַר אין אינעװײניק.
                                                                      אים;
/26:25 אַז ער רעדט שיין, גלויבט אים ניט, װאָרום עס זײַנען פֿאַראַן זיבן אומװערדיקײטן
                                                      אין זײן הארץ.
/26:26 װעמענס שנאה איז פֿאַרדעקט מיט אָפּנאַר, זײַן רשעות װעט פֿריִער באַװיזן װערן
                                                      די גאנצע עדה.
/26:27 דער װאָס גראָבט אַ גרוב, װעט אין איר פֿאַלן, און דער װאָס רױלט אַ שטײן, ער
                              וועט זיך אומקערן אויף אים.
/26:28 אַ ליגנעריש צונג האָט פֿײַנט די פּײַניקטע פֿון איר; און אַ כאַנפענען
                                                  מויל טוט חורבן.