משלי
/20:1 אַ שפּאָט איז װײַן, אַ שטאַרקער געטראַנק שטורמט, און איטלעכער װאָס װערט פֿאַרנאַרט.
                                         דערמיט איז ניט קלוג.
/20:2 די מורא פֿאַר אַ מלך איז װי דאָס ברום פֿון אַ לײב: דער װאָס דערצערנט אים.
  דער צארן זינדיקט קעגן זיין אייגענער נשמה.
/20:3 אַ כּבֿוד איז פֿאַר אַ מענטש אָפּצוהאַלטן פֿון קריג, אָבער יעדער נאַר װעט זײַן.
                                                                מיטינג.
/20:4 דער פויל װעט ניט אַקערן פֿון דער קעלט; דעריבער זאָל ער בעטן
                         אין שניט, און האָבן גאָרנישט.
/20:5 אַן עצה אין דעם האַרצן פֿון מענטשן איז װי טיף װאַסער; אָבער אַ מענטש פון
                           פארשטאנד וועט עס ארויסציען.
/20:6 רובֿ מענטשן װעלן אױסרופֿן איטלעכער זײַן גוטסקײט, אָבער אַ געטרײַער
                                            ווער קען געפֿינען?
/20:7 דער גערעכטער גײט אין זײַן אָרנטלעכקײט, געבענטשט װערן נאָך זײַנע קינדער
                                                                      אים.
/20:8 אַ מלך װאָס זיצט אױפֿן טראָן פֿון מִשפּט צעטרײַבט אַװעק אַלצדינג.
                                                      מיט די אויגן.
/20:9 װער קען זאָגן: איך האָב רײניקט מײַן האַרץ, איך בין רײן פֿון מײַן זינד?
/20:10 פֿאַרשײדענע װאָגן, און פֿאַרשידענע מאָס, בײדע זײַנען אַן אומװערדיקײט
                                                                   צו ה\'.
/20:11 אַפֿילו אַ ייִנגל איז געװוּסט פֿון זײַנע מעשׂים, צי זײַן אַרבעט איז רײן, און
                                                   צי עס איז רעכט.
/20:12 דאָס אױער װאָס געהערט, און דאָס זעענדיקע אױג, האָט גאָט געמאַכט בײדע
                                                                      זיי.
/20:13 זאָלסט ניט ליב שלאָפֿן, כּדי זאָלסט ניט קומען צו אָרעמקײט; עפנט דיינע אויגן, און דו
                                    װעסט זיך זאַט מיט ברױט.
/20:14 עס איז גאָרנישט, עס איז גאָרנישט, זאָגט דער קונה, אָבער אַז ער איז אַװעק.
                       וועג, דאַן באַרימערייַ ער זיך.
/20:15 עס איז גאָלד, און אַ פֿיל רובין, אָבער די ליפּן פֿון וויסן
                                        אַ טײַערן בריליאַנט.
/20:16 נעם זײַן קלײד װאָס איז אַװדאי פֿאַר אַ פֿרעמדן, און נעם פֿון אים אַ משכון
                                             פאר א פרעמדע פרוי.
/20:17 ברױט פֿון אָפּנאַר איז זיס פֿאַר אַ מענטש; אָבער דערנאָך וועט זיין מויל זיין
                                אָנגעפילט מיט גראַוואַל.
/20:18 יעטװעדער כוונה איז באַשטימט געװאָרן מיט אַן עצה, און מאַכט מלחמה מיט גוטער עצה.
/20:19 דער װאָס גײט אַרום װי אַ רעדנער אַנטפּלעקט סודות;
       ניט מיט דעם װאָס חנפעט מיט זײַנע ליפּן.
/20:20 װער עס שילט זײַן פֿאָטער אָדער זײַן מוטער, זײַן לאָמפּ זאָל אױסגעלאָשן װערן
                                             טונקל פינצטערניש.
/20:21 אַ נחלה מעג מען אין אָנהויב אַהײלן; אָבער דער סוף
                    דערפֿון זאָל ניט געבענטשט װערן.
/20:22 זאָלסט ניט זאָגן: איך װעל פֿאַרגעבן בײז; אָבער וואַרטן אויף ה\', און ער וועט
                                                       ראטעװעט דיר.
/20:23 פֿאַרשײדענע װאָגן זײַנען אַ אומװערדיקײט פֿאַר גאָט; און אַ פאַלש וואָג איז
                                                             נישט גוט.
/20:24 די מענטשן זײַנען פֿון גאָט; װי קאן א מענטש דען פארשטײן זײן װעג?
/20:25 אַ שטראַל איז דאָס פֿאַר דעם מאַן װאָס פֿאַרצערט דאָס הײליקן, און נאָך
                                 וואַוז צו מאַכן אָנפרעג.
/20:26 אַ קלוגער מלך צעשפּרײט די רשָעים, און ברענגט איבער זײ דאָס ראָד.
/20:27 דער גײַסט פֿון מענטשן איז די ליכט פֿון גאָט, װאָס פֿאַרזוכט דעם גאַנצן אינעװײניק
                                             טיילן פון די בויך.
/20:28 רחמנות און טרײַשאַפֿט באַהיטן דעם מלך, און זײַן טראָן װערט באַהאַלטן פֿון רחמנות.
/20:29 די פּראַכט פֿון יונגע לײַט איז זײער שטאַרקײט, און די שײנקײט פֿון זקנים איז
                                               דע ר גרויע ר קאפ .
/20:30 די בלאָקײט פֿון אַ װוּנד רײניקט אַװעק בײז;אַזױ טאָן פּלייצן דאָס אינעװײניק.
                                             טיילן פון די בויך.