משלי
/19:1 בעסער איז דער אָרעמאַן װאָס גײט אין זײַן אָרנטלעכקײט, װי דער װאָס איז
פֿאַרקערט אין זײַנע ליפּן, און איז אַ נאַר.
/19:2 אױך אַז די נשמה זאָל זײַן אָן װיסן, איז זי ניט גוט; און ער אַז
זינדיקט מיט זײַנע פֿיס.
/19:3 די נאַרישקייט פֿון אַ מענטש פֿאַרדרײט זײַן װעג, און זײַן האַרצן ציטערט
קעגן גאָט.
/19:4 עשירות מאַכט אַ סך פֿרײַנט; אָבער דער אָרעמאַן איז אָפּגעשיידט פֿון זײַנע
חבר.
/19:5 אַ פֿאַלשער עדות זאָל ניט באַשטראָפֿט װערן, און דער װאָס רעדט ליגן
ניט אַנטלויפן.
/19:6 פֿיל װעלן בעטן צום האַרצן, און איטלעכער איז אַ פֿרײַנט
דער װאָס גיט מתּנות.
/19:7 אַלע ברידער פֿון דעם אָרעמאַן האָבן אים פֿײַנט, װיפֿל מער האָבן זײַנע חבֿרים
גיין ווייט פון אים? ער יאָגט זיי מיט ווערטער, אָבער זיי ווילן
אים.
/19:8 דער װאָס קריגט חכמה, האָט ליב זײַן זעל, דער װאָס היט
פֿאַרשטאַנד וועט געפֿינען גוטס.
/19:9 אַ פֿאַלשער עדות זאָל ניט באַשטראָפֿט װערן, און דער װאָס רעדט ליגן
אומקומען.
/19:10 פֿאַר אַ נאַר איז ניט גענוגיק; פיל ווייניקער פֿאַר אַ קנעכט צו האָבן הערשן
איבער פּרינץ.
/19:11 די חכמה פֿון אַ מענטשן שפּירט זײַן כּעס; און עס איז זיין כבוד צו פאָרן
איבער א עבירה.
/19:12 דער גרימצאָרן פֿון דעם מלך איז װי דאָס ברום פֿון אַ לײב; אָבער זיין חן איז ווי טוי
אויפן גראז.
/19:13 אַ נאַר איז די אומגליק פֿון זײַן פֿאָטער, און די מחלוקתן פֿון אַ
פרוי זענען אַ קעסיידערדיק דראַפּינג.
/19:14 הויז און עשירות איז די נחלה פֿון עלטערן, און אַ קלוג װײַב איז
פֿון גאָט.
/19:15 אַ טױערן שלאָפֿט װאַרפֿט אַ טױערן; און אַ לײדיקע נפש װעט לײדן
הונגער.
/19:16 דער װאָס היט דעם געבאָט, היטן זײַן אײגענע זעל; אָבער ער אַז
פֿאַראַכט זײַנע װעגן װעלן שטאַרבן.
/19:17 דער װאָס דערבאַרימט זיך אױף דעם אָרעמאַן, לענט צו גאָט; און וואָס ער
האט געגעבן וועט ער אים ווידער באצאלן.
/19:18 טײַכט דײַן זון, װען עס איז האָפענונג, און דײַן זעל זאָל ניט שװערן פֿאַר זײַן
וויינען.
/19:19 אַ מאַן מיט גרױסן גרימצאָרן װעט געטראָפֿן װערן, װאָרום אַז דו װעסט אים מציל זײַן,
אָבער דו מוזט עס ווידער טאָן.
/19:20 הערט אַן עצה, און נעם לײַד, כּדי זאָלסט זײַן קלוג אין דײַן
יענער סוף.
/19:21 אין דעם האַרצן פֿון אַ מענטשן זײַנען פֿאַראַן פֿיל משׂכּילים; דאך דער עצה פון די
ה\', וואָס וועט שטיין.
/19:22 די חשק פֿון אַ מענטשן איז זײַן חן, און אַן אָרעמאַן איז בעסער פֿון אַ
ליגנער.
/19:23 די מורא פֿון גאָט איז לעבן צום לעבן, און דער װאָס האָט זי בלײַבט
צופֿרידן; ער זאָל ניט באַזוכט װערן מיט בײז.
/19:24 אַ שפּױער מאַן באַהאַלט זײַן האַנט אין זײַן בוזעם, און װיל ניט אַזױ
ברענג עס ווידער צו זיין מויל.
/19:25 שלאָג אַ שפּאָט, און דער פּשוטער װעט זיך היטן, און באַשטראָפֿט דעם װאָס האָט
שכל, און ער וועט פֿאַרשטיין וויסן.
/19:26 דער װאָס פֿאַרװיסט זײַן פֿאָטער, און פֿאַרטריפֿט זײַן מוטער, איז אַ זון װאָס
מאכט שאנד און טראגט חרפה.
/19:27 הערט אױפֿהערן, מײַן זון, צו הערן די געבאָט װאָס מאַכט אָפּ פֿון דעם
ווערטער פון וויסן.
/19:28 אַן אומגעטערער עדות פֿאַראַכט אַ משפּט, און דאָס מױל פֿון די רשָעים.
פֿאַרצערט זינד.
/19:29 געגרײט װערן משפּטים פֿאַר שפּײַזלעך, און מלקות אױף דעם רוקן פֿון נאַרן.
