משלי
/18:1 פֿון תאוה זוכט אַ מענטש, װאָס האָט זיך אָפּגעזונדערט, און
                          פֿאַרמישט זיך מיט אַלע חכמה.
/18:2 אַ נאַר האָט ניט קײן תענוג אין פֿאַרשטאַנד, נאָר כּדי זײַן האַרץ זאָל אַנטדעקן
                                                                      זיך.
/18:3 אַז דער רשע קומט, קומט אױך פֿאַראַכטונג און מיט שאַנד
                                                                טייַנע.
/18:4 די װערטער פֿון אַ מענטשןס מױל זײַנען װי טיף װאַסער, און דער קװאַל פֿון
                                           חכמה ווי אַ שטראָם.
/18:5 עס איז ניט גוט צו אָננעמען דעם מענטש פֿון די רשָעים, צו אומקערן דעם
                                                      צדיק אין דין.
/18:6 די ליפּן פֿון אַ נאַר גײען אַרײַן אין אַ קריגערײַ, און זײַן מױל רופֿט אַ זעץ.
/18:7 אַ מױל פֿון אַ נאַר איז זײַן פֿאַרניכטונג, און זײַנע ליפּן זײַנען זײַן שטראָף.
                                                                    נשמה.
/18:8 אַזױ װי װוּנדן זײַנען די װערטער פֿון אַ רעדנער, און זײ גײען אַראָפּ אין דער
                          ינערמאָסט טיילן פון די בויך.
/18:9 אױך דער װאָס איז שפּאַנענדיק אין זײַן אַרבעט, איז אַ ברודער צו דעם גרױסער
                                                              וויסטער.
/18:10 דער נאָמען פֿון גאָט איז אַ שטאַרקער טורעם;דער צדיק לױפֿט אַרײַן,
                                                    און איז זיכער.
/18:11 די פֿאַרמעגנס פֿון דעם רײַכן איז זײַן שטאַרקע שטאָט, און װי אַ הױכע מויער אין זײַן אײגענעם.
                                                                הײַזער.
/18:12 פֿאַר צעשטערונג איז דער האַרצן פֿון אַ מענטש, און אײדער כּבֿוד איז
                                                            אַניוועס.
/18:13 דער װאָס ענטפֿערט אַן ענין אײדער ער הערט זי, דאָס איז נאַרישקײט און אַ בושה
                                                                 צו אים.
/18:14 דער גײַסט פֿון אַ מענטשן װעט אונטערהאַלטן זײַן קראַנקײט; אָבער אַ פאַרוואונדעטער גייסט וואָס
                                                     קענען טראָגן?
/18:15 דאָס האַרץ פֿון די חכמים באַקומט װיסן; און דאָס אויער פֿון די חכמים
                                                         זוכט וויסן.
/18:16 אַ מענטשנס מתּנה מאַכט אים אַ אָרט, און ברענגט אים פֿאַר גרױסע מענטשן.
/18:17 דער ערשטער פֿון זײַן רעכט איז גערעכט; אָבער זײַן חבֿר קומט
                                                 און ער זוכט אים.
/18:18 דער גוֹרל מאַכט אױפֿהערן מחלוקתן, און שײדט צװישן די גבורים.
/18:19 אַ ברודער װאָס האָט באַליידיקט, איז שװער צו געווינען, װי אַ שטאַרקע שטאָט;
קאַנטענשאַנז זענען ווי די באַרס פון אַ שלאָס.
/18:20 דער בויך פֿון אַ מענטשן װעט זאַט װערן מיט דער פֿרוכט פֿון זײַן מױל; און מיט
די מערכה פֿון זײַנע ליפּן זאָל ער זאַט װערן.
/18:21 טױט און לעבן זײַנען אין דער מאַכט פֿון דער צונג, און די װאָס האָבן זי ליב
                                         זאָל עסן איר פֿרוכט.
/18:22 דער װאָס טרעפֿט אַ װײַב, טרעפֿט אַ גוטע זאַך, און קריגט חן פֿון דעם
                                                                      האר.
/18:23 דער אָרעמאַן פֿרעגט זיך; אָבער דער רײַכער ענטפֿערט גרױס.
/18:24 אַ מאַן װאָס האָט פֿרײַנט, זאָל זיך באַװײַזן פֿרײַנדלעך, און עס איז אַ
          חבֿר װאָס שטײט נענטער פֿון אַ ברודער.