משלי
/14:1 יעטװעדער קלוגע װײַב בױט איר הױז, אָבער דער נאַר רױט עס אַראָפּ
                                                    מיט אירע הענט.
/14:2 דער װאָס גײט אין זײַן גערעכטיקײט, האָט מורא פֿאַר גאָט, אָבער דער װאָס איז
    פֿאַראַכט אין זײַנע װעגן, פֿאַראַכט אים.
/14:3 אין מױל פֿון די נאַרישע איז אַ רוט מיט שטאָלץ, אָבער די ליפּן פֿון די חכמים.
                                              זאָל זײ אָפּהיטן.
/14:4 װוּ עס זײַנען נישטאָ קײן רינדער, איז רײן די װיג, אָבער אַ סך פֿאַרגרעסערונג איז בײַ דער
                                   שטאַרקייַט פון די אָקס.
/14:5 אַ געטרײַער עדות װעט ניט ליגן, נאָר אַ פֿאַלשער עדות װעט זאָגן ליגן.
/14:6 אַ שפּאָט זוכט חכמה, און טרעפֿט זי ניט;אָבער װיסן איז גרינג צו
                                          דער װאָס פֿאַרשטײט.
/14:7 גײ אַװעק פֿון דעם פּנים פֿון אַ נאַר, װען דו האָסט ניט פֿאַרשטײט אין אים
                                           די ליפּן פון וויסן.
/14:8 די חכמה פֿון דעם קלוגן איז צו פֿאַרשטײן זײַן װעג, אָבער די נאַרישקײט פֿון
                                          נאַרן איז אָפּנאַר.
/14:9 נאַרן מאַכן אַ שפּאָט פֿון זינד, אָבער צװישן די צדיקים איז אַ חן.
/14:10 דאָס האַרץ װײס זײַן ביטערקײט; און אַ פרעמדער טוט ניט
                                  מישן זיך מיט זיין פרייד.
/14:11 דאָס הױז פֿון די רשָעים װערט צעבראָכן, אָבער דער מִשכּן פֿון דעם
                                                  ישר וועט בליען.
/14:12 פֿאַראַן אַ װעג װאָס זעט אױס פֿאַר אַ מענטשן רעכט, אָבער זײַן סוף איז געװען
                                             די וועגן פון טויט.
/14:13 אַפֿילו אין געלעכטער איז טרויעריק דאָס האַרץ; און דער סוף פון דער פרייד איז
                                                          שווערקייט.
/14:14 דער אָפּגעקערטער אין האַרצן װעט זאַט זײַן מיט זײַנע װעגן, און אַ גוטער
                  דער מענטש וועט זיין זאַט פון זיך.
/14:15 דער פּשוטער גלויבט איטלעכן װאָרט, אָבער דער קלוגער קוקט גוט צו זײַן
                                                            געגאנגען.
/14:16 אַ קלוגער האָט מורא, און גײט זיך אָפּ פֿון בײז, אָבער דער נאַר איז צאָרן, און איז
                                                                  זיכער.
/14:17 דער װאָס איז באַלד גרימצאָרן טוט נאַרישקײט, און אַ מאַן מיט שלעכטע מחשבות איז
                                                                געהאסט.
/14:18 די פּשוטע ירשענען נאַרישקײט, אָבער די חכמים װערן געקרוינט מיט וויסן.
/14:19 די בײזע בוקן זיך פֿאַר דעם גוטן; און די רשעים אין די טױערן פֿון דעם
                                                                צדיקים.
/14:20 דער אָרעמאַן איז פֿײַנט אַפֿילו פֿון זײַן חבֿר, אָבער דער רײַכער האָט אַ סך
                                                              פרייַנד.
/14:21 דער װאָס פֿאַראַכט זײַן חבֿר זינדיקט, אָבער דער װאָס האָט רחמנות אױף דעם
                                      נעבעך, גליקלעך איז ער.
/14:22 טאָן ניט פֿאַלן די װאָס טראַכטן שלעכטס? אָבער רחמנות און אמת וועט זיין צו זיי
                                            וואָס טראַכטן גוט.
/14:23 אין גאַנצן מי איז רווח, אָבער דאָס רײד פֿון די ליפּן איז נאָר צו
                                                                  פּעני.
/14:24 די קרוין פֿון די חכמים איז זײער עשירות, אָבער די נאַרישקײט פֿון די נאַרן איז
                                                        נאַרישקייט.
/14:25 אַן אמתער עדות מציל זײַן נפֿשות, אָבער אַ פֿאַרנאַרער עדות רעדט ליגן.
/14:26 אין דער מורא פֿון גאָט איז שטאַרק בטחון, און זײַנע קינדער װעלן
                            האָבן אַ אָרט פון אָפּדאַך.
/14:27 די מורא פֿון גאָט איז אַ קװאַל פֿון לעבן, זיך אַװעקצוגײן פֿון די שטראַלן פֿון
                                                                    טויט.
/14:28 אין דער פֿיל פֿאָלק איז דער כּבֿוד פֿון דעם מלך, אָבער אין נויט
    מענטשן איז דער צעשטערונג פון דעם פּרינץ.
/14:29 דער װאָס איז פּאַמעלעך צו גרימצאָרן איז אַ גרױסער פֿאַרשטאַנד, אָבער דער װאָס האָט געאיילט
                           פוּן רוּחַ הַהוּא נְבִילָה.
/14:30 אַ געזונט האַרץ איז דאָס לעבן פֿון דעם פֿלײש, אָבער קנאה די פֿרוכטקײט פֿון דעם
                                                                ביינער.
/14:31 דער װאָס דריקנט דעם אָרעמאַן, שאַנדט זײַן מאַכט, אָבער דער װאָס מעסט
                 ער האָט רחמנות אויף דעם אָרעמאַן.
/14:32 דער רשע װערט פֿאַרטריבן אין זײַן רשעות, אָבער דער צדיק האָט האָפֿענונג.
                                                    אין זיין טויט.
/14:33 די חכמה רוקט אין האַרצן פֿון דעם װאָס האָט פֿאַרשטאַנד, אָבער דאָס
        וואָס אין צווישן פון נאַרן איז באקאנט.
/14:34 גערעכטיקײט דערהײבט אַ פֿאָלק, אָבער זינד איז אַ שאַנד פֿאַר אַלע פֿאָלק.
/14:35 דעם מלכס חן איז צו אַ קלוגן קנעכט, אָבער זײַן גרימצאָרן איז אױף אים.
                                                  וואס מאכט בושה.