משלי
/11:1 אַ אומװערדיקײט פֿאַר גאָט איז אַ פֿאַלשער וואָג, אָבער אַ גערעכטער וואָג איז אים
                                                          דערפרייען.
/11:2 אַז דער שטאָלץ קומט, קומט אַ בושה, אָבער בײַ די נידריגע איז חכמה.
/11:3 די אָרנטלעכקײט פֿון די יושרדיקע װעט זײ פירן, אָבער די אומרעכט פֿון
                 פֿאַרברעכער װעלן זײ פֿאַרטיליקן.
/11:4 עשירות נוץ ניט אין דעם טאָג פון גרימצארן, אָבער גערעכטיקייט מציל פון
                                                                    טויט.
/11:5 די גערעכטיקײט פֿון דעם גאַנצן װעג װעט גײן זײַן װעג, אָבער די רשָעים
             וועט פאלן דורך זיין אייגענער רשעות.
/11:6 די גערעכטיקײט פֿון די גערעכטע װעט זײ מציל זײַן, אָבער פֿאַרברעכער
װע ן אי ן זײע ר אײגענ ע שטיבקײט ן גענומע ן װערן .
/11:7 אַז אַ שלעכטער שטאַרבט, װעט פֿאַרלוירן זײַן דערוואַרטונג, און די האָפענונג פֿון
                            אומגערעכט מענטשן אומקומען.
/11:8 דער צדיק װערט מציל געװען פֿון נױט, און דער שלעכטער קומט אין זײַן האַנט
                                                                       stead.
/11:9 אַ חופּה פֿאַרטיליקט זײַן חבֿר מיט זײַן מױל, נאָר דורך
                     וויסן וועט דער צדיק מציל ווערן.
/11:10 אַז עס גײט גוט מיט די צדיקים, פֿרײט זיך די שטאָט, און װען דער
                 רשעים אומקומען, עס ווערט געשריגן.
/11:11 מיט דער ברכה פֿון די יושרדיקע איז דערהױבן די שטאָט, אָבער זי װערט איבערגעקערט.
                             דורך דעם מויל פון די רשעים.
/11:12 דער װאָס איז אָן חכמה, פֿאַראַכט זײַן חבֿר, אָבער אַ מענטש פֿון
                                      פֿאַרשטאַנד איז שטיל.
/11:13 אַ רעדנער אַנטפּלעקט סודות, אָבער דער װאָס האָט אַ געטרײַער גײַסט
                                            באַהאַלט דעם ענין.
/11:14 װוּ עס איז ניט קײן עצה, פֿאַלן דאָס פֿאָלק, נאָר אין דער המון
                   קאָונסעלאָרס עס איז זיכערקייַט.
/11:15 דער װאָס איז אַװדאי פֿאַר אַ פֿרעמדן, װעט דערפֿאַר קלוג זײַן, און דער װאָס האָט פֿײַנט
                                        זיכערקייט איז זיכער.
/11:16 אַ גנעדיק פֿרױ באַהאַלטן כּבֿוד, און שטאַרקע מענטשן האַלטן אַ עשירות.
/11:17 דער רחמנות טוט גוט מיט זײַן אייגענעם זעל, אָבער דער גרויזאַם
                                 טשעפעט זײן אײגענעם פלײש.
/11:18 דער רשָע טוט אַ נאַרישע אַרבעט, אָבער צו דעם װאָס זײַערט
             גערעכטיקייט וועט זיין אַ זיכער שכר.
/11:19 אַזױ װי גערעכטיקײט גײט צום לעבן, אַזױ יאָגט עס דער װאָס יאָגט שלעכטס.
                                         צו זײן אײגענעם טויט.
/11:20 אַ אומװערדיקײט פֿאַר גאָט, די װאָס זײַנען פֿאַרפֿאַלן האַרצן, נאָר אַזעלכע
אזוי ווי ישרים אין זייער וועג איז זיין הנאה.
/11:21 כאָטש האַנט זיך אַרײַנטאָן אין האַנט, װעלן די רשָעים ניט באַשטראָפֿט װערן, נאָר דער
        זאָמען פֿון די צדיקים וועט מציל ווערן.
/11:22 אַזױ װי אַ גילדערנעם בריליאַנט אין אַ חזירנס שנוק, אַזױ איז אַ שײנע װײַב װאָס איז
                                                 אָן דיסקרעשאַן.
/11:23 נאָר גוט איז די חשק פֿון די צדיקים, אָבער די דערוואַרטונג פֿון די
                                              רשע איז גרימצארן.
/11:24 פֿאַראַן װאָס צעשפּרײט, און נאָך מערט זיך; און עס איז אַז
האלט זיך אפ מער ווי באקוועם, אבער עס מאכט צו דלות.
/11:25 די פֿרײלעכע זעל װעט פֿעט װערן, און דער װאָס װאַסער װעט זײַן
                                   האָט זיך אויך וואָטערט.
/11:26 דער װאָס האַלט תּבֿואה, װעט אים דאָס פֿאָלק שעלטן, אָבער ברכה װעט זײַן
זאָל זײַן אױפֿן קאָפּ פֿון דעם װאָס פֿאַרקױפֿט עס.
/11:27 דער װאָס זוכט גוטס, שאַפֿט חן, אָבער דער װאָס זוכט גוטס.
                        אומגליק, עס וועט קומען צו אים.
/11:28 דער װאָס פֿאַרזיכערט זיך אױף זײַן עשירות, װעט פֿאַלן; אָבער די צדיקים וועלן
                                       בליען ווי אַ צווייַג.
/11:29 דער װאָס פֿאַרשרעקט זײַן הױז, װעט אַרבן דעם װינט, און דער נאַר
           וועט זיין קנעכט צו די קלוג פון האַרץ.
/11:30 די פֿרוכט פֿון די צדיקים איז אַ בױם פֿון לעבן; און דער, וואס וויינט נפשות
                                                             איז קלוג.
/11:31 זע, די צדיקים װעלן פֿאַרצאָלט װערן אױף דער ערד, אַ סך מער
                                       רשע און דער זינדיקער.