משלי
/6:1 מײַן זון, אױב דו ביסט זיכער פֿאַר דײַן פֿרײַנט, אױב דו האָסט געשלאָגן דײַן האַנט
                                                    מיט א פרעמדער,
/6:2 מיט די װערטער פֿון דײַן מױל ביסטו פֿאַרכאַפּט געװאָרן, מיט די װערטער ביסטו געכאַפּט
                                     ווערטער פון דיין מויל.
/6:3 טו דאָס אַצונד, מײַן זון, און מציל דיך, װען דו װעסט קומען אין דער ערד
האַנט פון דיין פרייַנד; גײ, דערנידעריק זיך, און מאַכט זיכער דײַן חבֿר.
/6:4 זאָלסט ניט געבן שלאָף צו דײַנע אױגן, און דײַנע ברעמען ניט שלאָפֿן.
/6:5 מציל דיך װי אַ רוי פֿון דער האַנט פֿון דעם יעגער, און װי אַ פֿױגל פֿון
                                די האַנט פֿון דעם פֿולער.
/6:6 גײ צו דעם מוראַשקע, דו שלעגער; באַטראַכטן אירע וועגן, און זיין קלוג:
/6:7 װאָס האָט ניט קײן פֿירער, אַ משגיח אָדער אַ פֿירשט,
/6:8 גיט איר פֿלײש אין זומער, און זאַמלט איר עסן אין שניט.
/6:9 װי לאַנג װעסטו שלאָפֿן, שלאָף? ווען וועסטו אויפשטיין פון דיין
                                                                  שלאָף?
/6:10 נאָך אַ ביסל שלאָף, אַ ביסל שלאָפֿן, אַ ביסל הענט צו שלאָפֿן
                                                                  שלאָף:
/6:11 אַזױ װעט קומען דײַן אָרעמקײט אַזױ װי אַ פֿאָרט, און דײַן חסרון װי אַן
                                                   באװאפנט מענטש.
/6:12 אַ שטיפֿער, אַ שלעכטער, גײט מיט אַ פֿאַרפֿאָרשטער מױל.
/6:13 ער װינקט מיט זײַנע אױגן, ער רעדט מיט זײַנע פֿיס, ער לערנט מיט
                                                     זײנ ע פינגער ;
/6:14 פֿרעמקײט איז אין זײַן האַרצן, ער טראַכט תּמיד אומגליק; ער זײַט
                                                            דיסקאָרד.
/6:15 דרום װעט זײַן פּלוצעם קומען; פּלוצעם װעט ער צעבראָכן װערן
                                                           אָן סגולע.
/6:16 די דאָזיקע זעקס זאַכן האָט גאָט פֿײַנט: יאָ, זיבן זײַנען פֿאַר אַן אומװערדיקײט.
                                                                      אים:
/6:17 אַ שטאָלץ בליק, אַ ליגנעריש צונג, און הענט װאָס פֿאַרגיסן אומשולדיק בלוט,
/6:18 אַ האַרץ װאָס טראַכט אָן שלעכטע מחשבות, פֿיס װאָס גײען אַרײַן
                                                    לויפט צו שולד,
/6:19 אַ פֿאַלשער עדות װאָס רעדט ליגן, און דער װאָס זײַערט צװישן רײד
                                                               ברידער .
/6:20 מײַן זון, היטן דײַן פֿאָטערס געבאָט, און ניט פֿאַרלאָזן דײַן געזעץ
                                                                    מאמע:
/6:21 בינד זײ תּמיד אױף דײַן האַרצן, און בינדן זײ אַרום דײַן האַלדז.
/6:22 אַז דו גײט, װעט עס דיך פֿירן; אַז דו שלאָפֿט, זאָל עס היטן
דיר; און אַז דו װעסט זיך אױפֿװעקן, זאָל עס רעדן מיט דיר.
/6:23 װאָרום דאָס געבאָט איז אַ לאָמפּ; און די געזעץ איז ליכט; און תוכחות פון
                         לימעד זענען די וועג פון לעבן:
/6:24 דיך היטן פֿון דער שלעכטער פֿרױ, פֿון דער חנפנות פֿון דער צונג פֿון אַ פֿרױ.
                                                       מאָדנע פרוי.
/6:25 באַגערט ניט איר שײנקײט אין דײַן האַרצן; זאָל זי דיך ניט מיטנעמען
                                                       אירע ברעמען.
/6:26 װאָרום דורך אַ זונהדיקע פֿרוי װערט אַ מאַן געבראַכט צו אַ שטיקל ברױט;
אוּן דִי נוֹאפֶת וועט גִיגֶען פוּן דֶעם טִירֶער חַיים.
/6:27 קען אַ מענטש נעמען פֿײַער אין זײַן בוזעם, און זײַנע קלײדער זאָלן ניט פֿאַרברענט װערן?
/6:28 קען מען גײן אױף הײסע קוילן, און זײַנע פֿיס זאָלן ניט פֿאַרברענט װערן?
/6:29 און דער װאָס גײט אַרײַן צו זײַן חבֿרס װײַב; ווער סע רירט זי
                                 זאָל ניט זײַן אומשולדיק.
/6:30 מענטשן פֿאַראַכטן ניט אַ גנב, אַז ער גנבעט צו באַפרידיקן זײַן זעל װען ער איז
                                                            הונגעריק;
/6:31 אָבער אױב ער װעט געפֿונען װערן, זאָל ער זיבן מאָל אומקערן; ער זאָל געבן אַלע די
                               מַחֲנֶה פוּן זַיין בֵּית.
/6:32 אָבער דער װאָס מזנהט מיט אַ פֿרױ, האָט ניט קײן פֿאַרשטאַנד;
  וואָס טוט עס פאַרניכטן זיין אייגענע נשמה.
/6:33 אַ װוּנד און אַ שאַנד װעט ער באַקומען; און זײַן חרפה זאָל ניט אָפּגעמעקט װערן
                                                                אַוועק.
/6:34 װאָרום דער צאָרן פֿון אַ מענטשן איז קנאה, דרום װעט ער ניט שױנען אין דער
                                                    טאָג פון נקמה.
/6:35 ער װעט ניט באַטראַכטן קײן אױסלײז; און ער װעט ניט רוען צופֿרידן, כאָטש דו
                                                  גיט פילע מתנות.