עובדיה
/1:1 די זעונג פֿון עבֿדיָהון. אַזױ האָט געזאָגט גאָט דער האַר אױף אדום; מיר האבן
האָט געהערט אַ קלאַנג פֿון גאָט, און אַ שליח ווערט געשיקט צווישן די
פֿעלקער, שטיי אויף, און לאָמיר זיך אויפשטיין קעגן איר אין מלחמה.
/1:2 זע, איך האָב דיך געמאַכט קלײן צװישן די פֿעלקער;דו ביסט שטאַרק
פאראכט .
/1:3 די שטאָלץ פֿון דײַן האַרצן האָט דיך פֿאַרנאַרט, דו װאָס זיצט אין דער ערד.
שפּאַלטן פֿון שטיין, וועמענס וווינאָרט איז הויך; וואָס זאגט אין זיין האַרץ,
װער װעט מיך אַראָפּנידערן צו דער ערד?
/1:4 כאָטש דו הױסט דיך װי דער אָדלער, און כאָטש דו האָסט אױפֿגעשטעלט דײַן נעסט.
צװישן די שטערן, פֿון דאָרטן װעל איך דיך אַראָפּנידערן, זאָגט גאָט.
/1:5 אױב גנבים זײַנען געקומען צו דיר, אױב גזלנים בײַ נאַכט, װי ביסטו פֿאַרשניטן!
וואָלטן זיי ניט געגנבעט ביז זיי האָבן גענוג? אויב די גראַפּעגאַטערס
געקומען צו דיר, װעלן זײ ניט איבערלאָזן עטלעכע װײַנטרויבן?
/1:6 װי װערט די זאַכן פֿון עֵשָׂון געזוכט! װי אַזױ זײַנען זײַנע באַהאַלטן
געזוכט!
/1:7 אַלע מענער פֿון דײַן בונד האָבן דיך געבראַכט ביזן געמאַרק;
מענטשן וואָס זענען געווען אין שלום מיט דיר, האָבן דיך פארפירט און געליטן
קעגן דיר; די װאָס עסן דײַן ברױט האָבן אונטער דיר געלעגן אַ װוּנד;
עס איז אין אים קיין שכל.
/1:8 זאָל איך ניט פֿאַרטיליקן אין יענעם טאָג, זאָגט גאָט, די חכמים
פֿון אדום, און פֿאַרשטאַנד פֿון דעם באַרג עֵשָׂו?
/1:9 און דײַנע גבורים, תמן, װעלן דערשראָקן װערן, ביז יעדן סוף
איינער פֿון דעם באַרג עֵשָׂו מעג פֿאַרשניטן ווערן דורך שחיטה.
/1:10 װאָרום דײַן גוואַלד קעגן דײַן ברודער יעקבן װעט דיך באַדעקן אַ שאַנד, און
װעסט פֿאַרשניטן װערן אױף אײביק.
/1:11 אין דעם טאָג װאָס דו ביסט געשטאַנען פֿון דער אַנדער זײַט, אין דעם טאָג װאָס דער
פֿרעמדע האָבן אַװעקגעפֿירט זײַנע חיל, און פֿרעמדע זײַנען אַרײַן אַרײַן
זיינע טירן, און וואַרפן אַ גורל אויף ירושלים, ווי איינער פון זיי געווען.
/1:12 אָבער דו זאָלסט ניט געקוקט אױף דעם טאָג פֿון דײַן ברודער אין טאָג
אז ער איז געװארן א פרעמדער; און דו זאָלסט זיך ניט פרייען איבער דער
קינדער פון יהודה אין דעם טאָג פון זייער צעשטערן; ניט זאָלסט
האָסט גערעדט שטאלץ אין טאָג פון נויט.
/1:13 דו זאָלסט ניט אַרײַנקומען אין טױער פֿון מײַן פֿאָלק אין טאָג פֿון
זייער אומגליק; יאָ, דו זאָלסט ניט געקוקט אויף זייער פּײַן
אין טאָג פֿון זייער אומגליק, און האָבן ניט געלייגט האַנט אויף זייער פאַרמעגן אין
דער טאָג פֿון זייער אומגליק;
/1:14 און דו זאָלסט ניט שטײן אױפֿן װעג, אָפּצושניידן די
זיינע וואס איז אנטלאפן; און דו זאָלסט ניט האָבן איבערגעגעבן די פֿון
זײַן װאָס איז געבליבן אין טאָג פֿון נויט.
/1:15 װאָרום דער טאָג פֿון גאָט איז נאָענט אױף אַלע פֿעלקער: אַזױ װי דו האָסט געטאָן,
עס װעט דיר געטאָן װערן: דײַן שכר װעט זיך אומקערן אױף דײַן קאָפּ.
/1:16 װאָרום אַזױ װי איר האָט געטרונקען אױף מײַן הײליקן באַרג, אַזױ װעלן אַלע פֿעלקער
טרינקען שטענדיק, יאָ, זיי וועלן טרינקען, און זיי וועלן שלינגען;
און זיי וועלן זיין ווי זיי זענען נישט געווען.
/1:17 אָבער אױפֿן באַרג צִיון װעט זײַן אַ ישועה, און הײליקקײט װעט זײַן;
און דאָס הױז פֿון יעקבֿ װעט אַרבן זײער אײגנטום.
/1:18 און דאָס הױז פֿון יעקבֿ װעט זײַן אַ פֿײַער, און דאָס הױז פֿון יוֹספֿן אַ פֿלאַם.
וּבֵית עֵשָׂו לִקְרִיס, וּמִצְטַנְתָּ בֵּיהּ
פרעסן זיי; און פֿון דעם הױז פֿון עֵשָׂו זאָל ניט זײַן קײן איבערבלײַב;
װאָרום גאָט האָט עס גערעדט.
/1:19 און די פֿון דָרום װעלן ירש דעם באַרג עֵשָׂו; און זיי פון די
עפענט די פלשתים, און זיי וועלן ירש די פעלדער פון אפרים, און
די פֿעלדער פֿון שומרון, און בנימין װעט אַרבן גִלעָד.
/1:20 און די געפֿאַנגענשאַפֿט פֿון דעם דאָזיקן מחנה פֿון די קינדער פֿון ישׂראל זאָל ירשען
דאָס פֿון די כּנַעֲני, ביז צרפת; און די געפאַנגענשאַפט פון
ירושָלַיִם, װאָס אין ספֿרד, זאָל אַרבן די שטעט פֿון דָרום.
/1:21 און ישועות װעלן אַרױפֿגײן אױפֿן באַרג צִיון צו משפּטן דעם באַרג עֵשָׂו; און
די מלכות וועט זיין צו גאָט.
