נומערן
/35:1 און גאָט האָט גערעדט צו משהן אין די פּלױנען פֿון מואָבֿ בײַם יַרדן לעבן
יריחו האט געזאגט,
/35:2 באַפעל די קינדער פֿון ישׂראל, זײ געבן צו די לוִיִים פֿון דעם
נחלה פון זייער פאַרמאָג שטעט צו וואוינען אין; און איר זאָלט געבן
אויך צו די לוִיִים מִגְרָשֶת פאַר די שטעט רונד אַרום זיי.
/35:3 און די שטעט זאָלן זײ האָבן צו װױנען; אוּן די מִגְרָשֶת פוּן זיי
זאָל זיין פֿאַר זייער בהמות, און פֿאַר זייער סכוירע, און פֿאַר זייער גאַנץ
בהמות.
/35:4 און די פֿאַרשטאַנד פֿון די שטעט װאָס איר זאָלט געבן צו די לוִיִים,
וועט דערגרייכן פון דער וואַנט פון דער שטאָט און אַרויס טויזנט אײלן
ארום.
/35:5 און איר זאָלט מאָס פֿון אױסנװײניק פֿון דער שטאָט פֿון מזרח-זײַט צװײ טױזנט
און פֿון דָרום-זײַט צװײ טױזנט אײלן, און פֿון דער מערב-זײַט
צװײ טױזנט אײלן, און פֿון צפֿון־זײַט צװײ טױזנט אײלן; און די
שטאָט זאָל זײַן אין מיטן; דאָס זאָל זײ זײַן די מִגְרָש
שטעט.
/35:6 און צװישן די שטעט װאָס איר זאָלט געבן צו די לוִיִים זאָל זײַן
זעקס שטעט פֿאַר אַ מקלט, וואָס איר זאָלט מאַכן פֿאַר דעם רוצח, וואָס ער
מעג אַהין אַנטלױפֿן, און איר זאָלט צו זײ צוגעבן צװײ און פערציק שטעט.
/35:7 און אַלע שטעט װאָס איר זאָלט געבן צו די לוִיִים, זאָלן זײַן פֿערציק און פֿערציק
אַכט שטעט: זיי זאָלט איר געבן מיט זייערע מִגְרָש.
/35:8 און די שטעט װאָס איר זאָלט געבן, זאָלן זײַן פֿון דער אײגנטום פֿון דעם
קינדער פֿון ישׂראל: פֿון די װאָס האָבן פֿיל זאָלט איר געבן פֿיל; אָבער
פֿון די וואָס האָבן ווייניק זאָלט איר געבן ווייניק; איטלעכער זאָל געבן פֿון זײַנע
שטעט צו די לוִיִים לױט זײַן נחלה װאָס ער
ירושה.
/35:9 און גאָט האָט גערעדט צו משהן, אַזױ צו זאָגן:
/35:10 רעד צו די קינדער פֿון ישׂראל, און זאָג צו זײ: װען איר קומט
איבער ירדן אין לאַנד כּנַעַן;
/35:11 דענצמאָל זאָלט איר מאַכן אײַער שטעט פֿאַר אַװעלטשטעט; אַז
אַהין אַנטלויפֿן דער טײַגער, װאָס הרגעט יעדן מענטש אָן פֿאַרזיכערונג.
/35:12 און זײ װעלן אײַך זײַן שטעט פֿאַר אַ באַשיצונג פֿון דעם נוקם; אַז די
דער רוצח שטאַרבט ניט, ביז ער וועט שטיין פאַר דער עדה אין משפט.
/35:13 און פֿון די דאָזיקע שטעט װאָס איר זאָלט געבן, זאָלט איר האָבן פֿאַר זײ זעקס שטעט
אָפּדאַך.
/35:14 דרײַ שטעט זאָלט איר געבן פֿון דער זײַט יַרדן, און דרײַ שטעט זאָלן
איר גיט אין לאַנד כּנַעַן, װאָס װעט זײַן מקלט־שטעט.
/35:15 די דאָזיקע זעקס שטעט זאָלן זײַן אַ מקלט, סײַ פֿאַר די קינדער פֿון ישׂראל, און סײַ
פֿאַר דעם פֿרעמדן, און פֿאַר די פֿרעמדע צווישן זיי: אַז יעדער איינער וואָס
דערהרגעט יעדער מענטש אומוויסנדיק קען אַנטלויפן אַהין.
/35:16 און אַז ער האָט אים געשלאָגן מיט אַן אײַזערנעם כּוח, און ער װעט שטאַרבן, איז ער אַ
מערדער: דער מערדער זאָל געטײט װערן.
/35:17 און אױב ער װעט אים שלאָגן מיט אַ שטײן, מיט װאָס ער זאָל שטאַרבן, און ער
שטאַרבן, ער איז אַ מערדער: דער מערדער זאָל פֿאַרזיכערט װערן.
/35:18 אָדער אױב ער װעט אים שלאָגן מיט אַ האָלצװער מיט װאָס ער װעט שטאַרבן,
און ער שטאַרבט, ער איז אַ מערדער; דער מערדער זאָל געטייט ווערן.
/35:19 דער בלוט־נעקאָמעטער זאָל טײטן דעם מערדער, װען ער טרעפֿט זיך
אים, ער זאָל אים טײטן.
/35:20 אָבער אױב ער װעט אים אַרײַנשטויסן פֿון פֿײַנט, אָדער אַװעקװאַרפֿן אַף אים מיט אַ װאָרט,
ער שטארבט;
/35:21 אָדער שלאָגן אים אין פֿײַנט מיט זײַן האַנט, ער זאָל שטאַרבן;דער װאָס האָט אים געשלאָגן.
זאָל טײטן געטײט װערן; װאָרום ער איז אַ מערדער: דער נקמה פֿון
בלוט װעט טײטן דעם מערדער, װען ער טרעפט אים.
/35:22 אָבער אױב ער האָט אים אַװעקגעטריבן אָן פֿײַנט, אָדער ער האָט אַף אים אַװעקגעװאָרפֿן
זאַך אָן ארויפלייגן פון וואַרטן,
/35:23 אָדער מיט יעטװעדער שטײן מיט װאָס אַ מאַן װעט שטאַרבן מיט אים, װען ער זעט אים ניט, און װאַרפֿט אים.
אױף אים, אַז ער שטאַרבט, און איז ניט געװען זײַן פֿײַנט, און האָט ניט געזוכט זײַן שאָדן;
/35:24 און די עדה זאָל משפּטן צװישן דעם טױבער און דעם נקמה פֿון דעם נקמה
בלוט לויט די משפט:
/35:25 און די עדה זאָל מציל זײַן דעם טײַגער פֿון דער האַנט פֿון דעם
נקמה פֿון בלוט, און די עדה זאָל אים אומקערן אין דער שטאָט פון
זײַן אָפּדאַך, אַהין ער איז אַנטלאָפֿן, און ער זאָל בלײַבן אין אים ביזן טױט
פֿון דעם כּהן־גדול, װאָס איז געזאַלבט געװאָרן מיט דעם הײליקן אײל.
/35:26 אָבער אױב דער טײַגער װעט קומען אָן דעם געמאַרק פֿון שטאָט
פֿון זײַן אָפּדאַך, אַהין ער איז אַנטלאָפֿן;
/35:27 און דער בלוט נקמה האָט אים געפֿונען אָן דעם געמאַרק פֿון דער שטאָט
זײַן אָפּדאַך, און דער נקמה פֿון בלוט הרגענען דעם רוצח; ער זאָל ניט זײַן
שולדיק אין בלוט:
/35:28 װײַל ער זאָל בלײַבן אין זײַן מקלט־שטאָט ביז דעם
טױט פֿון דעם כּהן-גָדול, אָבער נאָך דעם טױט פֿון דעם כּהן-גָדול
דער טױבער װעט זיך אומקערן אין לאַנד פֿון זײַן אײגנטום.
/35:29 און די דאָזיקע זאַכן זאָלן אײַך זײַן פֿאַר אַ געזעצן פֿון משפּט אױף גאַנצן
אײַערע דוֹרות אין אַלע אײַערע װוינונגען.
/35:30 װער עס הרגעט אַ מענטש, דער מערדער זאָל געטײט װערן דורך דעם
מױל פֿון עדות, אָבער אײן עדות זאָל ניט עדות זאָגן קעגן קיינעם
צו מאַכן אים שטאַרבן.
/35:31 און פֿאַר דעם לעבן פֿון אַ מערדער זאָלט איר זיך ניט באַפרידיקן
איז שולדיק אין טויט, אָבער ער זאָל געטייט ווערן.
/35:32 און איר זאָלט ניט באַפֿרײַען דעם װאָס איז אַנטלאָפֿן קײן שטאָט
זיין אָפּדאַך, אַז ער זאָל צוריקקומען צו וואוינען אין דעם לאַנד, ביז די
טויט פון דעם כהן.
/35:33 און איר זאָלט ניט פֿאַראומרײניקן דאָס לאַנד װאָס איר זענט אין אים, װאָרום בלוט עס פֿאַראומרײניקט
דאָס לאַנד, און דאָס לאַנד קען ניט רײן װערן פֿון דעם בלוט װאָס איז פֿאַרגאָסן געװאָרן
אין דערין, אָבער דורך דעם בלוט פֿון דעם וואָס האָט עס פֿאַרגאָסן.
/35:34 דרום זאָלט איר ניט פֿאַראומרײניקן דאָס לאַנד װאָס איר זאָלט באַװױנען װאָס איך װױן אין אים;
װאָרום איך יהוה װױן צװישן די קינדער פֿון ישׂראל.
