נומערן
/30:1 און משה האָט גערעדט צו די קעפּ פֿון די שבֿטים װעגן די קינדער פֿון
ישׂראל, אַזױ צו זאָגן: דאָס איז די זאַך װאָס גאָט האָט באַפֿױלן.
/30:2 אַז אַ מאַן װעט נדר אַ נדר צו גאָט, אָדער אַ שבועה צו פֿאַרבינדן זײַן זעל מיט
אַ בונד; ער זאָל ניט צעברעכן זײַן װאָרט, אַזױ װי אַלץ װאָס זאָל ער טאָן
גײט אַרױס פֿון זײַן מױל.
/30:3 אַז אױך אַ פֿרױ װעט נדר אַ נדר צו גאָט, און זי פֿאַרבינדט זיך מיט אַ בונד,
זײַענדיק אין איר פֿאָטערס הױז אין איר יוגנט;
/30:4 און איר פֿאָטער האָט געהערט איר נדר, און איר בונד װאָס זי האָט זי מיט אים געבונדן
נשמה, און איר פֿאָטער זאָל שטילן אויף איר, און אַלע אירע נדרים
וועט שטיין, און יעדער בונד וואָס זי האָט געבונדן מיט איר זעל וועט
שטיין.
/30:5 אָבער אױב איר פֿאָטער װעט זי ניט דערלאָזן אין דעם טאָג װאָס ער הערט; ניט קיין פון
אירע נדרים, אָדער פֿון אירע בונדן, מיט וואָס זי האָט געבונדן איר זעל, זאָלן
שטעל זיך, און גאָט זאָל איר מוחל זײַן, װײַל איר פֿאָטער האָט ניט געלאָזט
זי.
/30:6 און אױב זי האָט געהאַט אַ מאַן, װען זי האָט נדר געװען אָדער אױסגעזאָגט.
פֿון אירע ליפּן, מיט װאָס זי האָט פֿאַרבונדן איר נשמה;
/30:7 און איר מאַן האָט עס געהערט, און האָט געשלאָגן מיט איר אין דעם טאָג װאָס ער
האָט עס געהערט, און אירע נדרים וועלן שטיין, און אירע בונדן וואָס זי האָט געבונדן
איר נשמה וועט שטיין.
/30:8 אָבער אױב איר מאַן האָט זי ניט דערלויבט אין דעם טאָג װאָס ער האָט עס געהערט; דעמאָלט ער
זאָל מאַכן איר נדר וואָס זי האָט נדר, און וואָס זי האָט געזאָגט מיט איר
ליפּן, מיט װאָס זי האָט פֿאַרבונדן איר זעל, אָן װירקונג, און גאָט װעט
מוחל איר.
/30:9 אָבער יעטװעדער נדר פֿון אַן אַלמנה, און פֿון איר גט, מיט װאָס זײ
האָבן געבונדן זײערע נפֿשות, װעלן זיך באַשטײן קעגן איר.
/30:10 און אַז זי האָט נדר געװען אין איר מאַןס הױז, אָדער איר נפֿש געבונדן מיט אַ בונד
מיט אַ שבועה;
/30:11 און איר מאַן האָט עס געהערט, און האָט געשלאָגן אױף איר, און האָט זי ניט געלאָזט
ניט: דעמאלט װעלן אַלע אירע נדרים באַשטײן, און איטלעכער בונד װאָס זי האָט געבונדן מיט אים
איר נשמה וועט שטיין.
/30:12 אָבער אױב איר מאַן האָט זײ פֿאַרלאָזט אין דעם טאָג װאָס ער האָט זײ געהערט;
דענצמאָל איז אַלץ אַרױסגעגאַנגען פֿון אירע ליפּן װעגן אירע נדרים, אָדער
װעגן דעם בונד פֿון איר זעל װעט ניט באַשטײן: איר מאַן האָט געמאַכט
זיי פּאָסל; און גאָט װעט איר פֿאַרגעבן.
/30:13 איטלעכער נדר און איטלעכער שבועה צו פּײַניקן די נשמה, איר מאַן זאָל
שטעלן עס, אָדער איר מאַן קען מאַכן עס פּאָסל.
/30:14 אָבער אױב איר מאַן שװײַגט גאָר אױף איר פֿון טאָג צו טאָג;
דענצמאָל מאַכט ער אַלע אירע נדרים, אָדער אַלע אירע בונדן, װאָס אױף איר.
ער האָט זײ באַפֿעסטיקט, װײַל ער האָט געהאַלטן אױף איר אין דעם טאָג װאָס ער האָט אים געהאַלטן
געהערט זיי.
/30:15 אָבער אױב ער װעט זײ בטל מאַכן נאָך װאָס ער האָט זײ געהערט;
דעמאלט זאל ער טראגן איר זינד.
/30:16 דאָס זײַנען די געזעצן װאָס גאָט האָט באַפֿױלן משהן צװישן אַ מאַן
און זײַן װײַב צװישן דעם פֿאָטער און צװישן זײַן טאָכטער, װאָס איז נאָך אין איר
יוגנט אין איר פאטערס הויז.
