נומערן
/27:1 און די טעכטער פֿון צלאָפֿהדן דעם זון פֿון חפֿרן דעם זון פֿון זײַנען געקומען
גִלעָד דער זון פֿון מכיר דעם זון פֿון מנשה, פֿון די משפּחות פֿון
מנשה דער זון פֿון יוסף: און דאָס זײַנען די נעמען פֿון זײַנע טעכטער;
מַחְלָה, נֹחַ, וּחוֹגְלָה, וּמִלְכָּה, וּתְרָזָה.
/27:2 און זײ זײַנען געשטאַנען פֿאַר משהן, און פֿאַר אֶלעָזָר דעם כֹּהן, און פֿאַראַן
די פֿירשטן און די גאַנצע עדה, בײַם אײַנגאַנג פֿון מִשכּן
די עדה, אַזוי צו זאָגן:
/27:3 אונדזער פֿאָטער איז געשטאָרבן אין דער מדבר, און ער איז ניט געװען אין זײ
װאָס האָבן זיך אײַנגעזאַמלט קעגן גאָט אין דער געזעמל פֿון
קאָרה; אָבער ער איז געשטאָרבן אין זײַן אייגענער זינד, און האָט ניט געהאַט קיין זין.
/27:4 פֿאַר װאָס זאָל דער נאָמען פֿון אונדזער פֿאָטער פֿאַרמאַכט װערן פֿון זײַן משפּחה?
ווייל ער האט נישט קיין זון? געבן אונדז דעריבער אַ פאַרמעגן צווישן די
ברידער פון אונדזער פאטער.
/27:5 און משה האָט געבראַכט זײער טענה פֿאַר גאָט.
/27:6 און גאָט האָט גערעדט צו משהן, אַזױ צו זאָגן:
/27:7 די טעכטער פֿון צלאָפֿהדן רעדן רעכט; זאָלסט זײ געבן אַ
אַ נחלה צווישן זייערע פאָטערס ברידער; און דו
זאָלן איבערגעבן צו זײ די נחלה פֿון זײער פֿאָטער.
/27:8 און זאָלסט רעדן צו די קינדער פֿון ישׂראל, אַזױ צו זאָגן: אַז אַ מאַן װעט שטאַרבן,
און האָט ניט קײן זון, זאָלט איר מאַכן זײַן נחלה אַריבערגײן צו זײַן
טאָכטער.
/27:9 און אױב ער האָט ניט קײן טאָכטער, זאָלט איר געבן זײַן נחלה צו זײַן
ברידער .
/27:10 און אױב ער האָט ניט קײן ברידער, זאָלט איר געבן זײַן נחלה צו זײַן
פאטערס ברידער.
/27:11 און אַז זײַן פֿאָטער האָט ניט קײן ברידער, זאָלט איר געבן זײַן נחלה
צו זײַן קרובֿ װאָס לעבן אים פֿון זײַן משפּחה, און ער זאָל ירשען
און עס זאָל זײַן פֿאַר די קינדער פֿון ישׂראל אַ געזעץ פֿון משפּט,
אַזױ װי גאָט האָט באַפֿױלן משהן.
/27:12 און גאָט האָט געזאָגט צו משהן: גײ אַרױף אױף דעם דאָזיקן באַרג אבֿרים, און
זע דאָס לאַנד װאָס איך האָב געגעבן צו די קינדער פֿון ישׂראל.
/27:13 און אַז דו װעסט עס זען, װעסטו אױך אײַנגעזאַמלט װערן צו דײַן פֿאָלק;
אַזױ װי דײַן ברודער אַהרן איז אײַנגעזאַמלט געװאָרן.
/27:14 װאָרום איר האָט װידערשפּעניקט מײַן געבאָט אין דער מדבר צין, אין דער
קריגערײַ פֿון דער עדה, מיך צו הײליקן בײַם װאַסער פֿאַר זײערע
אױגן: דאָס איז דאָס װאַסער פֿון מריבֿה אין קדש אין מדבר צין.
/27:15 און משה האָט גערעדט צו גאָט, אַזױ צו זאָגן:
/27:16 זאָל יהוה דער גאָט פֿון די גייסטער פֿון אַלע לײַבער שטעלן אַ מענטש איבערן
עולם,
/27:17 װאָס מעג אַרױסגײן פֿאַר זײ, און װאָס מע מעג אַרײַן פֿאַר זײ, און װאָס
זאל זיי אַרויספירן, און וואָס קען זיי ברענגען; אַז דער עולם פון
זאָל גאָט ניט זײַן װי שאָף װאָס האָבן ניט קײן פּאַסטעך.
/27:18 און גאָט האָט געזאָגט צו משהן: נעם דיר יהוֹשועַ דעם זון פֿון נון, אַ מאַן אין
װער איז דער גײַסט, און לײג אױף אים דײַן האַנט;
/27:19 און האָט אים געשטעלט פֿאַר אֶלעָזָרן דעם כֹּהן, און פֿאַר דער גאַנצער עדה;
און געבן אים אַ היטונג אין זייער אויגן.
/27:20 און זאָלסט אַרױפֿטאָן פֿון דײַן כּבֿוד אױף אים, אַז אַלע
די עדה פון די קינדער פון ישראל זאל זיין געהארכזאם.
/27:21 און ער זאָל שטײן פֿאַר אֶלעָזָר דעם כֹּהן, װאָס זאָל בעטן אַן עצה
אים נאָך דעם משפּט פון אורים פאַר גאָט: לויט זיין וואָרט וועלן זיי
גײ אַרױס, און אױף זײַן װאָרט װעלן זײ אַרײַנקומען, אי ער און אַלע
קינדער פֿון ישׂראל מיט אים, די גאַנצע עדה.
/27:22 און משה האָט געטאָן אַזױ װי גאָט האָט אים באַפֿױלן, און ער האָט גענומען יהוֹשוען, און האָט אים אַװעקגעשטעלט
פאר אלעזר דעם כהן, און פאר דער גאנצער עדה.
/27:23 און ער האָט אַרױפֿגעלײגט אױף אים זײַנע הענט, און האָט אים באַפֿױלן אַזױ װי גאָט
באפוילן דורך דער האַנט פון משה.
