נומערן
/17:1 און גאָט האָט גערעדט צו משהן, אַזױ צו זאָגן:
/17:2 רעד צו די קינדער פֿון ישׂראל, און נעם פֿון איטלעכער פֿון זײ אַ רוט
לױט דעם הױז פֿון זײערע עלטערן, פֿון אַלע זײערע האַרן לױט
צו דעם הױז פֿון זײערע עלטערן צװעלף שטעקלעך: שרײַב איטלעכס נאָמען
אויף זיין שטעקן.
/17:3 און זאָלסט אױפֿשרײַבן אַהרנס נאָמען אױפֿן רוט פֿון לֵוִי: פֿאַר אײן רוט.
זאָל זײַן פֿאַר דעם קאָפּ פֿון דעם הױז פֿון זײערע עלטערן.
/17:4 און זאָלסט זײ אַװעקלײגן אין אוֹהל-מוֹעד פאַר
די עדות, וואו איך וועל זיך טרעפן מיט דיר.
/17:5 און עס װעט זײַן, דעם מענטשןס רוט װאָס איך װעל אױסדערװײלן,
וועט בליען, און איך וועל פאַרהערן פון מיר די מורמלען פון די
קינדער פֿון ישׂראל, װאָס זײ מורמלען אױף אײַך.
/17:6 און משה האָט גערעדט צו די קינדער פֿון ישׂראל, און איטלעכער פֿון זײערע
פֿירשטן האָבן אים געגעבן אַ רוט איטלעכער, פֿאַר יעדן פּרינץ, לויט זייערע
פֿאָטערס הײַזער, צװעלף שטעקנס, און דער שטעקן פֿון אַהרן איז געװען צװישן זײערע
ראַדז.
/17:7 און משה האָט אױפֿגעלײגט די שטעקנס פֿאַר גאָט אין אוֹהל-מוֹעד.
/17:8 און עס איז געװען, אױף מאָרגן איז משה אַרײַן אין מִשכּן
פון עדות; און ערשט דער שטעקן פֿון אַהרן פֿאַר דעם הױז פֿון לֵוִי איז געװען
האט געבלאזן, און ארויסגעבראכט קנעפל, און געבלאזן בליען, און געגעבן
אַלמאַנדז.
/17:9 און משה האָט אַרױסגעצױגן אַלע שטעקנס פֿון פֿאַר גאָט צו אַלע שטעקנס
קינדער פֿון ישׂראל, און זײ האָבן געקוקט, און גענומען איטלעכער זײַן רוט.
/17:10 און גאָט האָט געזאָגט צו משהן: ברענג װידער אַהרנס רוט פֿאַר דעם
עדות, צו זיין געהאלטן פֿאַר אַ סימען קעגן די ריבעלז; און דו זאלסט
נעם גאָר פֿון מיר זײערע מורמלען, כּדי זײ זאָלן ניט שטאַרבן.
/17:11 און משה האָט אַזױ געטאָן: אַזױ װי גאָט האָט אים באַפֿױלן, אַזױ האָט ער געטאָן.
/17:12 האָבן די קינדער פֿון ישׂראל גערעדט צו משהן, אַזױ צו זאָגן: זע, מיר שטאַרבן
אומקומען, מיר אַלע אומקומען.
/17:13 איטלעכער װאָס װעט גענענען צו דעם מִשכּן פֿון גאָט, זאָל
שטאַרבן: זאָלן מיר פֿאַרצערט װערן מיט שטאַרבן?
