נומערן
/16:1 און קֹרַח דער זון פֿון יזהר, דעם זון פֿון קהת, דעם זון פֿון לֵוִי, און
דתן און אבירם די קינדער פון אליאב, און און דער זון פון פלתן, די קינדער פון
ראובן, האט גענומען מענטשן:
/16:2 און זײ זײַנען אױפֿגעשטאַנען פֿאַר משהן, מיט עטלעכע פֿון די קינדער פֿון ישׂראל;
צוויי הונדערט און פֿופֿציק פֿירשטן פֿון דער עדה, באַרימט אין דער
קהילה, מענטשן פון באַרימט:
/16:3 און זײ האָבן זיך אײַנגעזאַמלט אַקעגן משהן און אַקעגן אַהרן.
און האָט צו זײ געזאָגט: איר נעמט אױף אײַך צו פֿיל, זעענדיק אַלע
די עדה איז הייליק, איטלעכער פון זיי, און גאָט איז צווישן זיי.
פֿאַר װאָס הײבט איר זיך אױף איבער דער עדה פֿון גאָט?
/16:4 און װי משה האָט עס געהערט, איז ער געפֿאַלן אױף זײַן פּנים.
/16:5 און ער האָט גערעדט צו קֹרחן און צו זײַן גאַנצן געזעלשאַפֿט, אַזױ צו זאָגן: מאָרגן
ה\' וועט ווייזן ווער עס איז זיין, און ווער איז הייליק; און וועט אים פאַרשאַפן
גענענט צו אים, דער װאָס ער האָט אױסדערװײלט, װעט ער מאַכן קומען
נאנט צו אים.
/16:6 טו דאָס; נעם דיר, קֹרַח, מיט זײַן גאַנצן חברה;
/16:7 און זאָלסט אַרײַנטאָן אין איר פֿײַער, און מארגן אַרײַן אין זײ װײַרױך פֿאַר גאָט;
און עס זאָל זײַן דער מענטש װאָס גאָט װעט אױסדערװײלן, ער װעט זײַן
הײליק: איר נעם אױף אײַך צו פֿיל, קינדער לוי.
/16:8 האָט משה געזאָגט צו קֹרחן: הערט, איך בעט אײַך, איר קינדער פֿון לֵוִי.
/16:9 זעט עס אױס פֿאַר אײַך אַ קלײניקײט װאָס דער גאָט פֿון ישׂראל האָט
האָט דיך אָפּגעשיידט פֿון דער עדה פֿון ישׂראל, דיך צו דערנענטערן
זיך צו טאָן די דינסט פון דעם מִשכּן פון גאָט, און צו שטיין
פאַר דער עדה זיי צו דינען?
/16:10 און ער האָט דיך גענענט צו אים, און אַלע דײַנע ברידער, די קינדער פֿון
לוי מיט דיר: און איר זוכט אויך די כהונה?
/16:11 צוליב דעם זײַט איר אײַנגעזאַמלט אי דו און דײַן גאַנצער געזעלשאַפֿט
קעגן גאָט, און װאָס איז אַהרן, אַז איר מורמלט אַקעגן אים?
/16:12 און משה האָט געשיקט רופֿן דָתָן און אַבירָמען, די קינדער פֿון אליאבן, װאָס האָט געזאָגט:
מיר וועלן נישט קומען אַרויף:
/16:13 איז דאָס אַ קלײניקײט װאָס דו האָסט אונדז אױפֿגעבראַכט פֿון אַ לאַנד װאָס?
פליסט מיט מילך און האָניק, אונדז צו טייטן אין דער מדבר, אַחוץ דו
מאַכט דיך גאָר אַ פּרינץ איבער אונדז?
/16:14 און דו האָסט אונדז ניט געבראַכט אין אַ לאַנד װאָס פֿליסט מיט מילך און מיט מילך
האָניק, אָדער אונדז געגעבן אַ נחלה פון פעלדער און ווייַנגאָרטן: וועסטו שטעלן
אויס די אויגן פון די מענטשן? מיר װעלן נישט אַרױפֿקומען.
/16:15 און משה האָט זיך זײער געצערנט, און ער האָט געזאָגט צו גאָט: זאָלסט ניט אָנערקענען זײער
קרבן: איך האָב ניט גענומען פון זיי איין אייזל, און איך האָב ניט שאַטן איינער פון זיי
זיי.
/16:16 און משה האָט געזאָגט צו קֹרחן: ביסט דו מיט דײַן גאַנצער געזעלשאַפֿט פֿאַר גאָט;
דו, און זיי, און אַהרן, מאָרגן:
/16:17 און זאָלסט נעמען איטלעכער זײַן פֿעפֿער, און אַרײַנטאָן אין זײ װײַרױך, און איר ברענגט.
פֿאַר גאָט, איטלעכער זײַן פֿײַערפֿעטער, צװײ הונדערט און פֿופֿציק פֿײַערפֿעטער;
אויך דו, און אַהרן, איטלעכער פֿון אײַך זײַן פֿײַערפֿענקער.
/16:18 און זײ האָבן גענומען איטלעכער זײַן שפּײַזפֿענקל, און האָבן אַרײַנגעטאָן פֿײַער אין זײ, און אַרײַנגעטאָן
װײַרױך אױף אים, און איז געשטאַנען אין דעם אײַנגאַנג פֿון מִשכּן
עדה מיט משה און אהרן.
/16:19 און קֹרַח האָט אײַנגעזאַמלט די גאַנצע עדה אױף זײ בײַם אײַנגאַנג
דער אוֹהל-מוֹעד, און די פּראַכט פֿון גאָט האָט זיך באַװיזן
צו דער גאַנצער עדה.
/16:20 און גאָט האָט גערעדט צו משהן און צו אַהרֹנען, אַזױ צו זאָגן:
/16:21 שײד אײַך אָפּ פֿון צװישן דער דאָזיקער עדה, כּדי איך זאָל פֿאַרלענדן
זיי אין אַ מאָמענט.
/16:22 און זײ זײַנען געפֿאַלן אױף זײער פּנים, און האָבן געזאָגט: גאָט, דער גאָט פֿון די גײַסטער
פֿון אַלע לײַבער װעט אײן מענטש זינדיקן, און װעסט צערענען אױף אַלע
עולם?
/16:23 און גאָט האָט גערעדט צו משהן, אַזױ צו זאָגן:
/16:24 רעד צו דער עדה, אַזױ צו זאָגן: שטײ אױף פֿון אַרום
משכן פֿון קֹרַח, דתן, און אַבירם.
/16:25 און משה איז אױפֿגעשטאַנען, און איז געגאַנגען צו דתן און אַבירמען; און די זקנים פון
ישראל איז אים נאכגעגאנגען.
/16:26 און ער האָט גערעדט צו דער עדה, אַזױ צו זאָגן: גײ, איך בעט דיך, פֿון דעם
געצעלטן פֿון די דאָזיקע רשעים, און ניט אָנרירן זײערע, כּדי איר זאָלט ניט זײַן
פֿאַרצערט אין אַלע זייערע זינד.
/16:27 און זײ זײַנען אַרױפֿגעגאַנגען פֿון מִשכּן פֿון קֹרחן, דתן, און אַבֿירמען, אױף
און דתן און אבירם זײַנען אַרױסגעגאַנגען, און האָבן זיך געשטעלט אין דער טיר פֿון
זייערע געצעלטן, און זייערע ווייבער, און זייערע זין, און זייערע קליינע קינדער.
/16:28 האָט משה געזאָגט: דערױף זאָלט איר װיסן אַז גאָט האָט מיך געשיקט צו טאָן
אַלע די אַרבעט; װאָרום איך האָב זײ ניט געטאָן פֿון מײַן אײגענעם זינען.
/16:29 אױב די דאָזיקע מענער װעלן שטאַרבן, דער פּראָסט טױט פֿון אַלע מענטשן, אָדער זײ װערן געזוכט
נאָך די וויזיט פון אַלע מענטשן; דענצמאָל האָט מיך גאָט ניט געשיקט.
/16:30 אָבער אױב גאָט מאַכט אַ נײַ, און די ערד עפֿנט איר מױל, און
שלינג זיי אַרויף מיט אַלץ וואָס געהערט צו זיי, און זיי וועלן אַראָפּגיין
גיך אריין אין גרוב; דעמאלט זאלט איר פארשטיין אז די דאזיקע מענטשן האבן
האָט דערצערנט גאָט.
/16:31 און עס איז געװען, װי ער האָט געענדיקט רעדן אַלע די דאָזיקע װערטער,
אַז די ערד האָט זיך צעשפּרײט װאָס אונטער זײ:
/16:32 און די ערד האָט געעפֿנט איר מױל, און האָט זײ אײַנשלינגען, און זײערע הײַזער.
און אַלע מענער װאָס האָבן געהערט צו קֹרחן, און אַלע זײערע פֿאַרמעגן.
/16:33 און זײ און אַלץ װאָס געהערט צו זײ, זײַנען אַראָפּגעגאַנגען לעבעדיקערהײט אין גרוב;
און די ערד האָט זיך פֿאַרמאַכט אױף זײ, און זײ זײַנען אומגעקומען פֿון צװישן די
עולם.
/16:34 און גאַנץ ישׂראל װאָס רונד אַרום זײ איז אַנטלאָפֿן פֿאַר זײ זײער געשרײ;
האָבן זיי געזאָגט: טאָמער די ערד זאָל אונדז אויך שלינגען.
/16:35 און אַ פֿײַער איז אַרױסגעגאַנגען פֿון גאָט, און האָט פֿאַרצערט די צװײ הונדערט
און פֿופֿציק מאַן װאָס האָבן געבראַכט װײַרױך.
/16:36 און גאָט האָט גערעדט צו משהן, אַזױ צו זאָגן:
/16:37 רעד צו אֶלעָזָרן דעם זון פֿון אַהרן דעם כּהן, ער זאָל אױפֿנעמען דעם
פֿונקלען אַרױס פֿון ברענען, און דו צעשפּרײט דאָס פֿײַער פֿון דאָרטן; פֿאַר זיי
זענען געהייליקט.
/16:38 די פֿעטערלעך פֿון די דאָזיקע זינדיקע אױף זײערע נפֿשות, זאָלן זײ מאַכן
ברײטע טעלער פֿאַר אַ דעק פֿון מזבח, װאָרום זײ האָבן זײ געבראַכט פֿריִער
ה\', דעריבער זענען זיי געהייליקט, און זיי וועלן זיין אַ צייכן צו די
קינדער פֿון ישׂראל.
/16:39 און אֶלעָזָר דער כֹּהן האָט גענומען די קופּערנע פֿונקלען מיט די װאָס זײַנען געװען
פארברענט האט מקריב געווען; און מע האָט זײ געמאַכט ברייטע טעלער פֿאַר אַ באַדעקונג פֿון דעם
מזבח:
/16:40 צו זײַן אַן אָנדענק פֿאַר די קינדער פֿון ישׂראל, װאָס איז ניט קײן פֿרעמדער
ניט פֿון דעם זאָמען פֿון אַהרן, גענענט צו מאַכן װײַרױך פֿאַר גאָט;
כּדי ער זאָל ניט זײַן אַזױ װי קֹרַח, און װי זײַן געזעלשאַפֿט, אַזױ װי גאָט האָט צו אים געזאָגט
די האַנט פֿון משהן.
/16:41 אָבער אױף מאָרגן די גאַנצע עדה פֿון די קינדער פֿון ישׂראל
האָט געמורמלט אַקעגן משהן און אַקעגן אַהרן, אַזױ צו זאָגן: איר האָט דערהרגעט דעם
פֿאָלק פֿון גאָט.
/16:42 און עס איז געװען, װי די עדה האָט זיך אײַנגעזאַמלט אַקעגן משהן
און אַקעגן אַהרן, אַז זײ האָבן געקוקט צו דעם מִשכּן
עדה: און זע, דער וואָלקן האָט זי באדעקט, און די פּראַכט פון דעם
ה\' האָט זיך באַוויזן.
/16:43 און משה און אַהרן זײַנען געקומען פֿאַרן אוֹהל-מוֹעד.
/16:44 און גאָט האָט גערעדט צו משהן, אַזױ צו זאָגן:
/16:45 שטײ אױף פֿון צװישן דער דאָזיקער עדה, און איך װעל זײ פֿאַרלענדן װי אין אַ
מאָמענט. און זײ זײַנען געפֿאַלן אױף זײערע פּנימער.
/16:46 און משה האָט געזאָגט צו אַהרֹנען: נעם אַ פֿונקװענקל, און לײג אַרײַן פֿײַער פֿון רױטן
דעם מזבח, און זאָלסט אָנטאָן װײַרױך, און גײ גיך צו דער עדה
מאַכט כפרה אױף זײ, װאָרום אַ גרימצאָרן איז אַרױסגעגאַנגען פֿון גאָט;
די מגפה הייבט זיך אן.
/16:47 און אַהרן האָט גענומען אַזױ װי משה האָט באַפֿױלן, און איז געלאָפן אין מיטן
עולם; און ערשט די פּלאָגן האָט זיך אָנגעהויבן צװישן דעם פֿאָלק, און ער
האָט אָנגעטאָן װײַרױך, און געמאַכט כפרה אױף דעם פֿאָלק.
/16:48 און ער איז געשטאַנען צװישן טױטן און צװישן לעבעדיקע; און די פּלאָגן איז געבליבן.
/16:49 און די װאָס זײַנען געשטאָרבן אין דער פּלאָגן זײַנען געװען פערצן טױזנט און זיבן
הונדערט, אַחוץ די געשטאָרבן פֿון דעם ענין פֿון קֹרַח.
/16:50 און אַהרן האָט זיך אומגעקערט צו משהן צום אײַנגאַנג פֿון אוֹהל-מוֹעד
עדה: און די מגפה איז געבליבן.
