נומערן
/14:1 און די גאַנצע עדה האָט אױפֿגעהױבן זײער קָול, און האָבן געשריגן; און די
מען האט געװײנט יענע נאכט.
/14:2 האָבן אַלע קינדער פֿון ישׂראל געמורמלט אַקעגן משהן און אַקעגן אַהרן.
און די גאַנצע עדה האָט צו זײ געזאָגט: װאָלט גאָט, אַז מיר זײַנען געשטאָרבן
דאָס לאַנד מִצרַיִם! אָדער וואָלטן מיר גאָט געשטאָרבן אין דעם דאָזיקן מדבר!
/14:3 און פֿאַר װאָס האָט אונדז גאָט געבראַכט אין דעם דאָזיקן לאַנד, צו פֿאַלן בײַם
שװערד, אַז אונדזערע װײַבער און אונדזערע קינדער זאָלן זײַן אַ רויב? איז עס נישט
בעסער פֿאַר אונדז צו צוריקקומען קיין מצרים?
/14:4 האָבן זײ געזאָגט אײנער צום אַנדערן: לאָמיר מאַכן אַ קאַפּיטאַן, און לאָמיר זיך אומקערן
אין מצרים.
/14:5 און משה און אַהרן זײַנען געפֿאַלן אױף זײערע פּנים פֿאַר דער גאַנצער געזעמל
עדה פֿון די קינדער פֿון ישׂראל.
/14:6 און יהוֹשועַ דער זון פֿון נון, און כּלבֿ דער זון פֿון יפונהן, װאָס זײַנען געװען פֿון
די װאָס האָבן געזוכט דאָס לאַנד, צערײַסן זײערע קלײדער.
/14:7 און זײ האָבן גערעדט צו דער גאַנצער געזעמל פֿון די קינדער פֿון ישׂראל, אַזױ צו זאָגן:
דאָס לאַנד, װאָס מיר זײַנען דורכגעגאַנגען עס צו פֿאַרזוכן, איז זײער אַ גוטן
לאַנד.
/14:8 אַז גאָט האָט אונדז באַגערט, װעט ער אונדז ברענגען אין דעם דאָזיקן לאַנד, און
געבן עס אונדז; אַ לאַנד װאָס פֿליסט מיט מילך און האָניק.
/14:9 נאָר זאָלט איר ניט װידערשפּעניקט אַקעגן גאָט, און ניט מוֹרא האָבן פֿאַר דעם פֿאָלק פֿון דעם
לאַנד; װאָרום זײ זײַנען פֿאַר אונדז ברױט;
און גאָט איז מיט אונדז: ניט מורא פֿאַר זיי.
/14:10 אָבער די גאַנצע עדה האָט זײ באַפֿױלן פֿאַרשטײנערט מיט שטײנער. און די כבוד פון
גאָט האָט זיך באַװיזן אין אוֹהל-מוֹעד פֿאַר אַלע
קינדער פֿון ישׂראל.
/14:11 און גאָט האָט געזאָגט צו משהן: װי לאַנג װעט דאָס פֿאָלק מיך דערצערענען? און
ווי לאַנג וועט עס זיין ביז זיי גלויבן מיר, פֿאַר אַלע די וואונדער וואָס איך האָבן
געוויזן צווישן זיי?
/14:12 איך װעל זײ שלאָגן מיט דער פּעסט, און זײ פֿאַרניכטן, און װעל װעלן
מאַכט פֿון דיר אַ גרױסער פֿאָלק און מעכטיקער פֿון זײ.
/14:13 און משה האָט געזאָגט צו גאָט: און די מִצרים װעלן עס הערן, װאָרום
האָסט אױפֿגעבראַכט דאָס דאָזיקע פֿאָלק מיט דײַן שטאַרקײט פֿון צװישן זײ;)
/14:14 און זײ װעלן עס דערצײלן צו די באַװױנער פֿון דעם דאָזיקן לאַנד, װאָרום זײ האָבן
האָט געהערט אַז דו ה\' ביסט צווישן דעם דאָזיקן פאָלק, אַז דו ה' ביסטו געזען אַ פּנים
צו פּנים, און אַז דײַן װאָלקן שטײט איבער זײ, און אַז דו גײט
פאַר זיי ביי טאָג אין אַ זײַל פֿון אַ וואָלקן, און אין אַ פֿײַערשטיין
ביי נאַכט.
/14:15 און אױב דו װעסט טײטן דאָס גאַנצע פֿאָלק װי אײן מאַן, די פֿעלקער
וואָס האָבן געהערט די רום פון דיר וועלן רעדן, אַזוי צו זאָגן:
/14:16 װײַל גאָט האָט ניט געקענט ברענגען דאָס דאָזיקע פֿאָלק אין דעם לאַנד װאָס
ער האָט זײ געשװאָרן, דרום האָט ער זײ דערשלאָגן אין דער מדבר.
/14:17 און אַצונד, איך בעט דיך, זאָל זײַן גרױס די מאַכט פֿון מײַן גאָט, אַזױ װי
דו האָסט גערעדט, אַזוי צו זאָגן:
/14:18 לאַנג צער און גרױס רחמנות איז גאָט, פֿאַרגעבן זינד און
עבירה, און בשום פנים ואופן נישט קלערן די שולדיק, באזוכן די
זינד פון די עלטערן אויף די קינדער ביז דעם דריטן און פערטן
דור.
/14:19 מוחל, איך בעט דיך, די זינד פֿון דעם דאָזיקן פֿאָלק לױט דעם
גרויסקייט פון דיין רחמנות, און ווי דו האסט פארגעבן דעם פאלק, פון
מצרים אפילו ביז איצט.
/14:20 און גאָט האָט געזאָגט: איך האָב פֿאַרגעבן לױט דײַן װאָרט.
/14:21 אָבער אַזױ װי איך לעב, װעט פֿול װערן די גאַנצע ערד מיט דער פּראַכט פֿון
דער האר.
/14:22 װײַל אַלע די מענטשן װאָס האָבן געזען מײַן פּראַכט, און מײַנע װוּנדער, װאָס איך
האָט געטאָן אין מִצרַיִם און אין דער מדבר, און האָבן מיר אַצונד געפרואווט די דאָזיקע צען
מאל, און האָבן ניט צוגעהערט צו מיין קול;
/14:23 פֿאַר װאָר, זײ װעלן ניט זען דאָס לאַנד װאָס איך האָב געשװאָרן זײערע עלטערן.
און קײנער פֿון די װאָס האָבן מיך דערצערנט, װעט דאָס ניט זען.
/14:24 אָבער מײַן קנעכט כּלבֿ, װײַל ער האָט געהאַט אַן אַנדער גײַסט מיט אים, און האָט
איז מיר גאָר נאכגעגאנגען, אים וועל איך ברענגען אין דעם לאַנד וואָס ער איז אַהין געגאַנגען; און
זײַן זאָמען זאָל עס אַרבן.
/14:25 און דער עמלק און דער כּנַעֲני זײַנען געזעסן אין טאָל.
קערט דיך איבער, און גײט דיך אַרײַן אין דער מדבר אױפֿן װעג פֿון ים סוף.
/14:26 און גאָט האָט גערעדט צו משהן און צו אַהרֹנען, אַזױ צו זאָגן:
/14:27 װי לאַנג זאָל איך פֿאַרטראָגן די דאָזיקע בײזע עדה װאָס מורמלט אַקעגן
איך? איך האָב געהערט די מורמלען פֿון די קינדער פֿון ישׂראל, װאָס זײ
מורמלט קעגן מיר.
/14:28 זאָג צו זײ: װאָרום איך לעב, זאָגט גאָט, אַזױ װי איר האָט גערעדט אין
מיינע אויערן, אַזוי וועל איך טאָן מיט דיר:
/14:29 אײַערע לײַבער װעלן פֿאַלן אין דעם דאָזיקן מדבר; און אַלע געציילטע
פֿון דיר, לױט דײַן גאַנצן צאָל, פֿון צװאַנציק יאָר אַלט און
אויבן, וואָס האָבן געמורמלט קעגן מיר,
/14:30 און איר זאָלט ניט קומען אין דעם לאַנד װאָס איך האָב געשװאָרן אױף דעם
לאָז דיך וואוינען אין איר, חוץ כלב דעם זון פון יפונהן, און יהושע דער
זון פון נון.
/14:31 אָבער אײַערע קלײנע קינדער, װאָס איר האָט געזאָגט, זאָלן זײַן אַ רויב, װעל איך זײ ברענגען
אין, און זײ װעלן װיסן דאָס לאַנד װאָס איר האָט פֿאַראַכט.
/14:32 אָבער אײַך, אײַערע לײַער, װעלן זײ פֿאַלן אין דער דאָזיקער מדבר.
/14:33 און אײַערע קינדער װעלן אַרומוואַנדערן אין מדבר פֿערציק יאָר, און טראָגן
אײַערע זנות, ביז אײַערע פגרים װעלן פֿאַרװיסט װערן אין דער מדבר.
/14:34 נאָך דער צאָל פֿון די טעג װאָס איר האָט געזוכט דאָס לאַנד, פֿערציק
טעג, יעדן טאָג אַ יאָר, זאָלט איר טראָגן אײַערע זינד, פֿערציק
יאָרן, און איר וועט וויסן מיין בריטש פון צוזאָג.
/14:35 איך יהוה האָב געזאָגט: פֿאַרזיכער װעל איך עס טאָן צו דעם גאַנצן בײז
עדה, וואָס האָבן זיך פאַרזאַמלט קעגן מיר: אין דעם מדבר
זײ װעלן פֿאַרלענדט װערן, און דאָרטן װעלן זײ שטאַרבן.
/14:36 און די מענער װאָס משה האָט געשיקט אױסזוכן דאָס לאַנד, װאָס האָבן זיך אומגעקערט און געמאַכט
די גאַנצע עדה זאָלן מורמלען קעגן אים, דורך ברענגען אַ לשון הרע
אויף דער ערד,
/14:37 און די מענער װאָס האָבן אױפֿגעבראַכט דאָס בײז באַריכט איבערן לאַנד, זײַנען געשטאָרבן
די פּלאָגן פֿאַר גאָט.
/14:38 אָבער יהוֹשועַ דער זון פֿון נון, און כּלבֿ דער זון פֿון יפונהן, װאָס זײַנען געװען פֿון
די מענער װאָס זײַנען געגאַנגען זוכן דאָס לאַנד, האָבן געלעבט שטיל.
/14:39 און משה האָט דערצײלט די דאָזיקע װערטער צו אַלע קינדער פֿון ישׂראל;
מע ן הא ט שטאר ק געטרויערט .
/14:40 און זײ זײַנען אױפֿגעשטאַנען אין דער פֿרי, און האָבן זײ אױפֿגעהױבן אױפֿן שפּיץ
דעם באַרג, אַזױ צו זאָגן: זע, מיר זײַנען דאָ, און װעלן אַרױפֿגײן צום אָרט
װאָס גאָט האָט צוגעזאָגט, װאָרום מיר האָבן געזינדיקט.
/14:41 האָט משה געזאָגט: פֿאַרװאָס, אַצונד, פֿאַרטרעט איר דאָס געבאָט פֿון דעם
האר? אָבער עס זאָל ניט באַגליקן.
/14:42 גײ ניט אַרױף, װאָרום גאָט איז ניט צװישן אײַך; אַז איר זאָלט ניט געשלאָגן װערן פריער
דיינע שונאים.
/14:43 װאָרום דער עמלק און דער כּנַעַני זײַנען דאָרטן פֿאַר אײַך, און איר זאָלט
פאלט דורך דער שװערד, װײַל איר האָט זיך אָפּגעקערט פֿון גאָט, דעריבער
ה\' וועט נישט זיין מיט דיר.
/14:44 אָבער זײ האָבן געמאַכט אַרױפֿגײן אױפֿן באַרג, אָבער דער אָרון פֿון
דער בונד פֿון גאָט, און משהן, האָבן ניט אַװעקגעגאַנגען פֿון לאַגער.
/14:45 און דער עַמָלק האָט אַראָפּגענידערט, און די כנענים װאָס זײַנען געזעסן אין אים
באַרג, און האָט זײ געשלאָגן, און זײ צערודערט ביז חורמה.
