נומערן
/6:1 און גאָט האָט גערעדט צו משהן, אַזױ צו זאָגן:
/6:2 רעד צו די קינדער פֿון ישׂראל, און זאָלסט זאָגן צו זײ: װען סײַ אַ מענטש צי
אַ פרוי זאָל זיך אָפּשיידן צו נדר אַ נדר פון אַ נצרית, צו צעשיידן
זיך צו גאָט:
/6:3 פֿון װײַן און שטאַרקן געטראַנק זאָל ער זיך אָפּשײדן, און ניט טרינקען
עסיק פון ווייַן, אָדער עסיק פון שטאַרק טרינקען, און ער זאָל ניט טרינקען קיין
משקה ווייַנטרויבן, און ניט עסן פייַכט ווייַנטרויבן אָדער דאַר.
/6:4 אַלע טעג פֿון זײַן צעשײדונג זאָל ער גאָרנישט עסן װאָס איז געמאַכט פֿון דעם
ווייַנשטאָק, פון די קערנאַלז אפילו צו די כאַסק.
/6:5 אַלע טעג פֿון דעם נדר פֿון זײַן צעשײדונג װעט ניט קומען אױף קײן רייזער
זײ ן קאפ : בי ז דערפיל ט װער ן ד י טעג , אי ן װעלכ ע ע ר הא ט זי ך צעשיידט
זיך צו גאָט, ער װעט זײַן הײליק, און זאָל לאָזן די לױערן פֿון דעם
האָר פֿון קאָפּ וואַקסן.
/6:6 אַלע טעג װאָס ער האָט זיך אָפּגעטיילט צו גאָט, זאָל ער קומען
קיין טויט גוף.
/6:7 ער זאָל זיך ניט אומרײן פֿאַר זײַן פֿאָטער, אָדער פֿון זײַן מוטער, װאָרום
זײַן ברודער, אָדער פֿאַר זײַן שװעסטער, װען זײ שטאַרבן, מחמת די קידושין
פֿון זײַן גאָט איז אױף זײַן קאָפּ.
/6:8 אַלע טעג פֿון זײַן צעשיידונג איז ער הײליק צו גאָט.
/6:9 און אַז עמיצער װעט שטאַרבן גאָר פּלוצעם דורך אים, און ער האָט פֿאַראומרײניקט דעם קאָפּ פֿון אים
זײ ן קידושין ; און ער זאָל אָפּגאָלן זײַן קאָפּ אין זײַן טאָג
רײניקן, אױפֿן זיבעטן טאָג זאָל ער עס אָפּגאָלן.
/6:10 און אױפֿן אַכטן טאָג זאָל ער ברענגען צװײ טערטלען, אָדער צװײ יונגע טויבן;
צו דעם כהן, צום אײַנגאַנג פֿון אוֹהל-מוֹעד.
/6:11 און דער כֹּהן זאָל מקריבֿ זײַן אײנס פֿאַר אַ זינדאָפּפֿער, און דער אַנדערער פֿאַר אַ זינדאָפּפֿער
אַ בראַנדאָפּפֿער, און מכַפּר אויף אים, דערפֿאַר װאָס ער האָט געזינדיקט
דער מת, און ער װעט הײליקן זײַן קאָפּ אין יענעם טאָג.
/6:12 און ער זאָל הײליקן צו גאָט די טעג פֿון זײַן צעשיידונג, און
זאָל ברענגען אַ שעפּס יאָריק פֿאַר אַ שולדאָפּפֿער; אָבער דער
פֿריִער טעג װעלן פֿאַרלוירן װערן, װײַל זײַן צעשײדונג איז פֿאַראומרײניקט געװאָרן.
/6:13 און דאָס איז די תּוֹרה פֿון דעם נצָר, װען די טעג פֿון זײַן צעשיידונג זײַנען געװען
איז מקוים געוואָרן: ער זאָל געבראַכט ווערן צום אײַנגאַנג פֿון מִשכּן
עולם:
/6:14 און ער זאָל ברענגען זײַן קרבן צו גאָט, אײן לאַם פֿון דעם ערשטן
יאָר אָן אַ פֿעלער פֿאַר אַ בראַנדאָפּפֿער, און אײן שאָף פֿון דער ערשטער
יאָר אָן אַ פֿעלער פֿאַר אַ זינדאָפּפֿער, און אײן װידער אָן אַ פֿעלער פֿאַר
קרבנות שלום,
/6:15 און אַ קאָרב מצות, קוכן פֿון פֿײַן מעל פֿאַרמישט מיט אײל,
און װײַבער פֿון מצות געזאַלבט מיט אײל, און זײער פֿלײש
קרבן, און זײערע געטראַנקאָפּפֿער.
/6:16 און דער כֹּהן זאָל זײ ברענגען פֿאַר גאָט, און זאָל ברענגען זײַן זינד
און זײַן בראַנדאָפּפֿער:
/6:17 און ער זאָל ברענגען דעם װידער פֿאַר אַ פֿרידאָפּפֿער צום פֿרידאָפּפֿער
גאָט, מיט דעם קאָרב פון מצות: דער כֹּהן זאָל אויך מקריב זײַן
זײַן שפּײַזאָפּפֿער, און זײַן משקהאָפּפֿער.
/6:18 און דער נצרי זאָל אָפּגאָלן דעם קאָפּ פֿון זײַן אָפּשיידונג בײַם אײַנגאַנג פֿון
דעם אוֹהל-מוֹעד, און זאָל נעמען די האָר פון קאָפּ
פֿון זײַן צעשיידונג, און אַרײַנטאָן אין דעם פֿײַער װאָס אונטער דעם קרבן
פון די קרבנות שלום.
/6:19 און דער כֹּהן זאָל נעמען די געלאָזטע אַקסל פֿון װידער, און אײנס
מצות פֿון קאָרב, און אײן מצות, און זאָלן
שטעלן זיי אויף די הענט פון דעם נצרי, נאָך זיין האָר
צעשיידונג איז שייוו:
/6:20 און דער כֹּהן זאָל זײ אױפֿהײבן פֿאַר אַ אױפֿהײבאָפּפֿער פֿאַר גאָט: דאָס
איז הייליק פֿאַר דעם כהן, מיט די כוואַליע ברוסט און הייבן אַקסל: און
נאָך דעם קען דער נצרי טרינקען ווייַן.
/6:21 דאָס איז די תּוֹרה פֿון דעם נצרי װאָס האָט אַ נדר, און פֿון זײַן קרבן צו
יהוה פֿאַר זײַן צעשיידונג, אַחוץ דעם װאָס זײַן האַנט װעט באַקומען:
אַזױ װי דאָס נדר װאָס ער האָט נדר, זאָל ער טאָן נאָך זײַן תּוֹרה
צעשיידונג.
/6:22 און גאָט האָט גערעדט צו משהן, אַזױ צו זאָגן:
/6:23 רעד צו אַהרן און צו זײַנע זין, אַזױ צו זאָגן: אַזױ זאָלט איר בענטשן.
די קינדער פֿון ישׂראל, אַזױ צו זאָגן:
/6:24 גאָט זאָל דיך בענטשן, און דיך היטן;
/6:25 גאָט זאָל שײַנען אױף דיר זײַן פּנים, און דיך דערבאַרימען;
/6:26 גאָט האָט אױפֿגעהױבן זײַן פּנים אױף דיר, און דיר געבן שלום.
/6:27 און זײ זאָלן געבן מײַן נאָמען אױף די קינדער פֿון ישׂראל; און איך וועל בענטשן
זיי.
