נחמיה
/9:1 און אין פערטן און צװאַנציקסטן טאָג פֿון דעם דאָזיקן חודש די קינדער פֿון ישׂראל
זענען פארזאמלט געווארן מיט פאסטן, און מיט זאק, און ערד אויף זיי.
/9:2 און די זאָמען פֿון ישׂראל האָבן זיך אָפּגעשיידט פֿון אַלע פֿרעמדע, און
געשטאנען און זיך מודה געװען זײערע זינד, און די זינד פֿון זײערע עלטערן.
/9:3 און זײ האָבן זיך אױפֿגעשטעלט אױף זײער אָרט, און האָבן געלײענט אין דעם בוך פֿון דער געזעץ פֿון גאָט
יהוה זײער גאָט אַ פערטל טאָג; און נאָך אַ פערטן טייל זיי
האָבן זיך מודה געװען, און זיך געבוקט צו יהוה זײער גאָט.
/9:4 האָט זיך אױפֿגעשטעלט אױף די טרעפּ פֿון די לוִיִים, ישוע, און באַני;
קדמיאל, שבניה, בוני, שרביה, באני, און חנני, און האָבן געשריגן מיט
                      אַ הויך קָול צו יהוה זײער גאָט.
/9:5 און די לוִיִים, ישוע, און קדמיאל, באני, חשבניה, שרעבֿיה,
האָדיָהו, שבֿניה, און פתחיה, האָבן געזאָגט: שטײ אױף, און בענטשט גאָט
אײַער גאָט אױף אײביק און אײביק, און געבענטשט זאָל זײַן דײַן פּראַכטיקן נאָמען װאָס איז
               דערהויבן איבער אַלע ברכה און לויב.
/9:6 דו ביסט אַלײן גאָט; דו האסט געמאכט הימל, דעם הימל פון
הימל, מיט זייער גאַנצן מחנה, די ערד און אַלץ וואָס איז
אין איר, די ימען, און אַלץ וואָס איז אין איר, און דו היסטאָריסט זיי
          אַלע; און דער מחנה פֿון הימל בוקט דיר.
/9:7 דו ביסט יהוה דער גאָט, װאָס האָט אױסדערװײלט אבֿרם, און אים געבראַכט
אַרױסגעגאַנגען פֿון אור כַּשׂדים, און אים געגעבן דעם נאָמען פֿון אַבֿרהמען;
/9:8 און ער האָט געגרינדעט זײַן האַרץ פֿאַר דיר, און האָט געשלאָסן אַ בונד מיט
אים צו געבן דאָס לאַנד פֿון די כנענים, די חִתים, און דעם אמורי, און
די פּרִזִים, און די יבוסי, און די גִרגשיים, עס צו געבן, איך
זאָגט צו זײַן זאָמען, און האָסט געטאָן דײַנע װערטער; װאָרום דו ביסט אַ צדיק:
/9:9 און איך האָב געזען די פּײַן פֿון אונדזערע עלטערן אין מִצרַיִם, און האָט געהערט זײערע
                                               װײנען בײם ים סוף;
/9:10 און ער האָט געטאָן צײכנס און װוּנדער אױף פַּרעהן און אױף אַלע זײַנע קנעכט;
און איבער דעם גאַנצן פֿאָלק פֿון זײַן לאַנד, װאָרום דו האָסט געװוּסט אַז זײ האָבן געטאָן
שטאלץ קעגן זיי. אַזױ האָסטו דיר געמאַכט אַ נאָמען, אַזױ װי הײַנטיקן טאָג.
/9:11 און האָסט צעטײלט דעם ים פֿאַר זײ, און זײ זײַנען דורכגעגאַנגען דעם ים
מיטן ים אויף דער יבשה; און זײערע רודפים האָסטוּ געמאַכט
אין די טיפֿענישן, װי אַ שטײן אין די שטאַרקע װאַסערן.
/9:12 און האָסט זײ געפירט אין טאָג מיט אַ װאָלקנדיקן זײַל; און אין די
נאַכט דורך אַ זײַל פֿון פֿײַער, זײ צו ליכטיקן אױפֿן װעג װאָס זײ זײַנען אױף זײ
                                                           זאָל גיין.
/9:13 און דו ביסט אַראָפּגענידערט אױפֿן באַרג סיני, און האָסט גערעדט מיט זײ פֿון
הימל, און זיי געגעבן רעכט געזעצן, און אמת געזעצן, גוט געזעצן
                                                           און מצוות:
/9:14 און האָט זײ באַװוּסט דײַן שבת, און זײ באַפֿױלן
געזעצן, געזעצן, און געזעצן, דורך דער האַנט פון משה דיין קנעכט.
/9:15 און ער האָט זײ געגעבן ברױט פֿון הימל פֿאַר זײער הונגער, און אַרױסגעבראַכט
וואַסער פֿאַר זיי פון דעם שטיין פֿאַר זייער דאָרשט, און צוגעזאָגט זיי
אַז זײ זאָלן אַרײַנקומען אַרבן דאָס לאַנד װאָס דו האָסט געשװאָרן
                                                             געבן זיי.
/9:16 אָבער זײ און אונדזערע עלטערן האָבן זיך געטראָפֿן, און האָבן פֿאַרהאַרטיקט זײערע האַלדז, און
                          ניט צוגעהערט צו דיין געבאָט,
/9:17 און האָט ניט געװאָלט צוהערן, און ניט געטראַכט געװאָרן דײַנע װוּנדער װאָס דו האָסט געטאָן.
צווישן זיי; אבע ר פארהארטע ט זײער ע האלדז , או ן אי ן זײע ר מרידה , באשטימ ט א
קאַפּיטאַן צו צוריקקומען צו זייער קנעכטשאפט, אָבער דו ביסט אַ גאָט גרייט צו שענקען,
גנעדיק און ראַכמאָנעסדיק, פּאַמעלעך צו כּעס, און גרויס גוטהאַרציקייַט, און
                                                  פארלאזט זײ ניט.
/9:18 יאָ, אַז מע האָט פֿאַר זײ געמאַכט אַ געגאָסן קאַלב, און האָבן געזאָגט: דאָס איז דײַן גאָט.
װאָס האָט דיך אַרױסגעצױגן פֿון מִצרַיִם, און האָט געמאַכט גרױסע פּראָוואָקאַציעס;
/9:19 אָבער דו פֿאַרלאָזן זײ ניט אין מדבר אין דײַן פֿיל רחמנות.
דער זײַל פֿון װאָלקן האָט זיך ניט אָפּגעקערט פֿון זײ בײַ טאָג, זײ אַרײַנצופירן
די וועג; ניט דער זײַל פֿון פֿײַער בײַ נאַכט, זײ צו ליכטיקן, און
                         דעם וועג וואו זיי זאָלן גיין.
/9:20 און האָסט געגעבן דײַן גוטן גײַסט זײ צו לערנען, און האָסט ניט אָפּגעהאַלטן
דײַן מן פֿון זײער מױל, און האָט זײ געגעבן װאַסער פֿאַר זײער דאָרשט.
/9:21 יאָ, פֿערציק יאָר האָסטו זײ אונטערגעהאַלטן אין דער מדבר, און זײ
גאָרנישט געפעלט; זײערע קלײדער זײַנען ניט געװאַקסן געװאָרן, און זײערע פֿיס האָבן ניט געשוואָלן.
/9:22 און האָסט זײ געגעבן קיניגרײַכן און פֿעלקער, און האָסט זײ צעטײלט
אין װינקלען, און זײ האָבן אַרבן דאָס לאַנד סיחון, און דאָס לאַנד פֿון דעם
דער מלך פֿון חשבון, און דאָס לאַנד פֿון עוֹג דעם מלך פֿון בשן.
/9:23 און זײערע קינדער האָסטו זיך געמערט װי די שטערן פֿון הימל, און דו
האָט זיי געבראַכט אין דעם לאַנד, וועגן וואָס דו האָסט צוגעזאָגט
זײערע עלטערן, זײ זאָלן אַרײַנקומען עס אַרבן.
/9:24 און די קינדער זײַנען אַרײַן, און האָבן אַרבן דאָס לאַנד, און דו האָסט אונטערטעניק
פֿאַר זײ די באַװױנער פֿון לאַנד, די כּנַעֲני, און זײ האָבן זײ געגעבן
אין זײערע הענט, מיט זײערע מלכים, און דאָס פֿאָלק פֿון לאַנד, דאָס
             זיי זאלן טאָן מיט זיי ווי זיי וועלן.
/9:25 און זײ האָבן גענומען שטאַרקע שטעט, און אַ פֿעט לאַנד, און האָבן געאַרבט פֿול הײַזער
פֿון אַלע סחורות, געגראָבן ברונעם, װײַנגערטנער, און אײלבערטנער, און פֿרוכטבײמער
און זײ האָבן געגעסן, און זײ זײַנען זאַט געװאָרן, און זײַנען געװאָרן פֿעט, און
האָט זיך דערפרייען מיט דײַן גרויסן גוטסקייט.
/9:26 אָבער זײ זײַנען געװען װידערשפּעניקע, און האָבן װידערשפּעניקט אַקעגן דיר, און געװאָרפֿן
דייַן תּוֹרה הינטער זייער רוקן, און הרגעט דייַנע נביאים וואָס האָבן עדות געזאָגט
אַקעגן זײ, זײ צו קערן צו דיר, און זײ האָבן געמאַכט גרױסע פּראָוואָקאַציעס.
/9:27 דרום האָסט זײ זײ געגעבן אין דער האַנט פֿון זײערע פֿײַנט װאָס
און אין דער צייט פון זייער צרה, ווען זיי האָבן געשריען צו דיר,
דו האסט זיי געהערט פון הימל; אוּן לױט דײן פֿיל רחמנות
האָסט זיי געגעבן ישועות, וואָס האָבן זיי מציל געווען פון זייער האַנט
                                                                שונאים.
/9:28 אָבער נאָכדעם װי זײ האָבן רוען, האָבן זײ װידער געטאָן שלעכטס פֿאַר דיר;
האסט זיי איבערגעלאזט אין דער האַנט פון זייערע שונאים, און זיי האבן געהאט די
געוועלטיקט איבער זיי, אבער ווען זיי האבן זיך אומגעקערט, און געשריגן צו דיר, דו
האָט זיי געהערט פֿון הימל; און פֿיל מאָל האָסטו זײ מציל געװען
                                              לויט דיין רחמנות;
/9:29 און האָט געזאָגט אױף זײ עדות, כּדי זײ צו ברענגען
דייַן תּוֹרה, אָבער זיי האָבּן זיך שטאלץ געטאָן, און נישט צוגעהערט צו דייַן
געבאָט, אָבער זינדיקט קעגן דיינע געזעצן, וואָס אויב אַ מענטש טוט, ער
וועט וואוינען אין זיי;) און צוריקגעצויגן די אַקסל, און פאַרגליווערט זייער האַלדז,
                            און האָט ניט געוואָלט הערן.
/9:30 און נאָך פילע יאָרן האָסטו זײ פֿאַרטראָגן, און פֿון זײ געזאָגט עדות
דײַן גײַסט אין דײַנע נבֿיאים, אָבער זײ װאָלטן ניט צוגעהערט
האָסט זיי געגעבן אין דער האַנט פון די מענטשן פון די לענדער.
/9:31 אָבער פֿון װעגן דײַן גרױסן רחמנות האָסטוּ ניט פֿאַרצערט.
זיי, און זיי ניט פאַרלאָזן; װאָרום דו ביסט אַ גאון און אַ רחמנותדיקער גאָט.
/9:32 אַצונד, אונדזער גאָט, דער גרויסער, דער שטאַרקער און דער שרעקלעכער גאָט, װאָס
היט בונד און רחמנות, זאָל ניט אַלע די קאָנפליקט ויסקומען קליין פריער
דיך װאָס איז געקומען אױף אונדז, אױף אונדזערע מלכים, אױף אונדזערע האַרן, און אױף אונדזערע
כֹּהנים, און אויף אונדזערע נביאים, און אויף אונדזערע עלטערן, און אויף דײַן גאַנצן פֿאָלק,
פֿון דער צײַט פֿון די מלכים פֿון אשור ביז הײַנטיקן טאָג.
/9:33 אָבער דו ביסט גערעכט אין אַלץ װאָס איז געבראַכט אױף אונדז; װאָרום דו האָסט געטאָן
                רעכט, אָבער מיר האָבן געטאן רשעות:
/9:34 און אונדזערע מלכים, אונדזערע פֿירשטן, אונדזערע כּהנים, און אונדזערע עלטערן האָבן ניט געהיט.
דײַן תּוֹרה, און ניט צוגעהערט צו דײַנע געבאָט און דײַנע עדות,
         מיט וואס דו האסט עדות געזאגט קעגן זיי.
/9:35 װאָרום זײ האָבן דיך ניט געדינט אין זײער מלוכה און אין דײַן גרױסן
גוטסקייט וואָס דו האָסט זיי געגעבן, און אין דעם גרויסן און גראָב לאַנד וואָס דו
האָט געגעבן פאַר זיי, און זיי האָבן ניט אָפּגעקערט פון זייערע שלעכטע מעשים.
/9:36 זע, מיר זײַנען הײַנט קנעכט, און פֿאַר דעם לאַנד װאָס דו האָסט געגעבן צו.
אונדזערע עלטערן צו עסן איר פֿרוכט און איר גוטן, זע, מיר
                                       זענען משרתים אין אים:
/9:37 און עס גיט אַרױס פֿיל פֿאַרמערטונג צו די מלכים װאָס דו האָסט אױפֿגעשטעלט איבער אונדז.
פֿון װעגן אונדזערע זינד; אױך זײ האָבן געװעלטיקט איבער אונדזערע ללבער און איבער
אונדזער בהמה, פֿאַר זייער פאַרגעניגן, און מיר זענען אין גרויס נויט.
/9:38 און פֿון װעגן דעם אַלץ מאַכן מיר אַ זיכערן בונד, און שרײַבן עס; און אונדזער
פֿירשטן, לוִיִים, און כּהנים, פּלאָמבע דערויף.